วารสารวิชาการนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

โครงสร้างของภาษีจากสถานการค้าน้ำ�มันขององค์การบริหารส่วนจังหวัด ในเรื่องโครงสร้างของภาษีจากสถานการค้าน้ำ�มันขององค์การบริหารส่วนจังหวัด มีประเด็นพิจารณาดังนี้ 1. ฐานภาษีและอัตราการจัดเก็บ ฐานภาษีของภาษีจากสถานการค้าน้ำ�มัน ในปัจจุบันได้ถูกกำ�หนดไว้ตามมาตรา 64(1) แห่งพระราชบัญญัติองค์การบริหาร ส่วนจังหวัด (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2546 กำ�หนดให้องค์การบริหารส่วนจังหวัดมีอำ�นาจออก ข้อบัญญัติเก็บภาษีบำ�รุงองค์การบริหารส่วนจังหวัดจากการค้าในเขตจังหวัดจากน้ำ�มัน เบนซินและน้ำ�มันที่คล้ายกัน น้ำ�มันดีเซลและน้ำ�มันที่คล้ายกัน หรือก๊าซปิโตรเลียม ที่ใช้เป็นเชื้อเพลิงสำ�หรับรถยนต์ โดยจัดเก็บเพิ่มขึ้นได้ไม่เกินลิตรละสิบสตางค์สำ�หรับ น้ำ�มัน และกิโลกรัมละไม่เกินสิบสตางค์สำ�หรับก๊าซปิโตรเลียมทั้งนี้ต้องคำ�นึงถึง ความสอดคล้องกับสภาวะเศรษฐกิจของท้องถิ่นเพื่อให้มีอำ�นาจเรียกเก็บ การกำ�หนด ฐานภาษี และอัตราภาษีที่เรียกเก็บจากสถานการค้าน้ำ�มันในเขตจังหวัด 2. ผู้มีหน้าที่เสียภาษี สถานการค้าน้ำ�มันในเขตจังหวัด ซึ่งได้แก่ (1) สถานีบริการค้าน้ำ�มันที่จำ�หน่ายน้ำ�มันเบนซินและน้ำ�มันที่คล้ายกัน น้ำ�มันดีเซลและน้ำ�มันที่คล้ายกัน หรือก๊าซปิโตรเลียมที่ใช้เป็นเชื้อเพลิงสำ�หรับรถยนต์ (2) คลังน้ำ�มัน เฉพาะกรณีจำ�หน่ายน้ำ�มันเบนซินและน้ำ�มันที่คล้ายกัน น้ำ�มันดีเซลและน้ำ�มันที่คล้ายกัน หรือก๊าซปิโตรเลียมที่ใช้เป็นเชื้อเพลิงสำ�หรับรถยนต์ ให้แก่ผู้ประกอบการอุตสาหกรรมหรือผู้ประกอบการขนส่งที่มีสถานีบริการน้ำ�มัน ของตนเอง หรือผู้ประกอบกิจการที่เป็นผู้บริโภคน้ำ�มันปลายทาง กรณีศึกษาปัญหาการจัดเก็บภาษีน้ำ�มันขององค์การบริหารส่วนจังหวัด 6.1 ข้อหารือสำ�นักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา เลขเสร็จ 527/2544 เรื่องการออกข้อบัญญัติเพื่อเรียกเก็บภาษีบำ�รุงองค์การบริหารส่วนจังหวัด แม้ว่า พระราชบัญญัติกำ�หนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำ�นาจให้แก่องค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่น พ.ศ.2542 เป็นกฎหมายที่กำ�หนดที่มาของรายได้องค์กรปกครองส่วน ท้องถิ่น และกำ�หนดอัตราสูงสุดของรายได้จากภาษีแต่ละชนิดที่จะยอมให้องค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่นเรียกเก็บได้ แต่ไม่ได้ทำ�ให้องค์กรส่วนท้องถิ่นมีอำ�นาจกำ�หนดภาษีอากร วารสารวิชาการนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ ปีที่ 4 ฉบับที่ 6 มกราคม - ธันวาคม 2556 