วารสารวิชาการนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

โรคชอบขโมยของ (Kleptomania) กับ ความรับผิดทางอาญา ตามหลักกฎหมายไทย Kleptomania in Criminal Liability According to Thai Law ศุภวีร์ เกลี้ยงจันทร์* Suphavee Gleangjun บทคัดย่อ โรคชอบขโมยของ (Kleptomania) เป็นโรคชนิดหนึ่งซึ่งจัดอยู่ ในกลุ่มพฤติกรรมและแรงกระตุ้นผิดปกติ (Habit and impulse disorder) ตามบัญชีจ�ำแนกโรคระหว่างประเทศ (ICD-10) อย่างไรก็ตามโรคชอบขโมยของนี้ ไม่ใช่โรคทางจิตเวช (Mental Disorder) แต่อย่างใด และจากลักษณะอาการ ของผู้เป็นโรคชอบขโมยของนั้นไม่ใช่ผู้ที่เป็นโรคจิต จิตบกพร่อง หรือจิตฟั่นเฟือน แต่เป็นผู้ที่มีความผิดปกติด้านพฤติกรรมและแรงกระตุ้นตามบัญชีจ�ำแนกโรค ระหว่างประเทศเท่านั้น ดังนั้น หากบุคคลซึ่งเป็นโรคดังกล่าวไปกระท�ำความผิด ฐานลักทรัพย์ จึงไม่ได้รับการยกเว้นโทษโดยอ้างเหตุกระท�ำผิดในขณะ ไม่สามารถรู้ผิดชอบหรือไม่สามารถบังคับตนเองได้เพราะมีจิตบกพร่อง โรคจิต หรือจิตฟั่นเฟือนตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 65 แต่อย่างใด ค�ำส�ำคัญ : โรคชอบขโมยของ, ความรับผิดทางอาญา, เหตุยกเว้นโทษ _________________________ * น.บ. (มหาวิทยาลัยศรีปทุม), น.บ.ท., น.ม. (มหาวิทยาลัยรามคำ�แหง), อาจารย์ประจำ�คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ วารสารวิชาการนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ ปีที่ 6 ฉบับที่ 8 กรกฎาคม 2560 - มิถุนายน 2561 95