รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติทางนิติศาสตร์-ครั้งที่-1-ภายใ

70 บทนา บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงแนวคิดหลักทฤษฎีและหลักกฎเกณฑ์เกี่ยวกับการสัญญา ทางปกครอง หลักกฎหมายเกี่ยวกับการกาหนดค่าทดแทนการเลิกสัญญาทางปกครองทั้งของประเทศไทย และประเทศสาธารณรัฐฝรั่งเศส และศึกษาวิเคราะห์การกาหนดค่าทดแทนกรณีการใช้เอกสิทธิ์ในสัญญา ทางปกครองในสัญญาทางปกครองโดยเฉพาะการศึกษาเปรียบเทียบกับสัญญาทางปกครองในระบบ กฎหมายของสาธารณรัฐฝรั่งเศส เพื่อเป็นข้อมูลในการวิเคราะห์ปัญหา ข้อสรุป และข้อเสนอแนะ ที่มีความ เหมาะสมกับการพัฒนาหลักกฎหมายหรือแนวทางที่มีลักษณะเฉพาะเหมาะสมกับระบบกฎหมายของ ประเทศไทย การปฏิบัติตามสัญญาทางปกครองเพื่อให้การบริการสาธารณะบรรลุผล คู่สัญญา ฝุาย ปกครองจะมีอานาจพิเศษหรือเอกสิทธิ์เหนือคู่สัญญาฝุายเอกชนหลายประการ โดยเอกชนคู่สัญญาต้อง ยอมรับอานาจเอกสิทธิ์ของฝุายปกครอง สาหรับการบอกเลิกสัญญาทางปกครองนั้นแม้คู่สัญญาฝุาย ปกครองจะมีเอกสิทธิ์เหนือคู่สัญญาอีกฝุายหนึ่งที่จะแก้ไขสัญญาหรือบอกเลิกสัญญาได้ฝุายเดียว โดยไม่ จาต้องได้รับความยินยอมจากคู่สัญญาฝุายเอกชน และมีผลผูกพันให้คู่สัญญาฝุายเอกชนต้องปฏิบัติตาม หรือการเลิกสัญญาฝุายเดียว กรณีที่คู่สัญญามิได้กระทาผิดสัญญาก็เนื่องมาจากฝุายปกครองมีภาระหน้าที่ ในการจัดทาบริการสาธารณะเพื่อตอบสนองต่อความต้องการของประชาชนเป็นหลักและการคุ้มครอง ประโยชน์ของมหาชนหรือประโยชน์ส่วนรวมในการปฏิบัติตามสัญญาทางปกครองจะอยู่เหนือประโยชน์ ของปัจเจกบุคคลเสมอ [1] โดยในปัจจุบันจะพบว่า มีการบัญญัติเอกสิทธิ์ในการแก้ไขสัญญาทางปกครองและการเลิกสัญญา ทางปกครองฝุายเดียวของคู่สัญญาฝุายปกครองไว้แต่ในบทบัญญัติของกฎหมายเฉพาะ เช่น พระราชบัญญัติ การจัดซื้อจัดจ้างและการบริหารพัสดุภาครัฐ พ.ศ. 2560 [2] และระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยการ จัดซื้อจัดจ้างและการบริหารพัสดุภาครัฐ พ.ศ. 2560 [3] และยังปรากฏอยู่ในข้อสัญญาตามแบบสัญญา จ้างก่อสร้างหรือแบบสัญญาซื้อขายของประกาศคณะกรรมการนโยบายการจัดซื้อจัดจ้างและการบริหาร พัสดุภาครัฐเรื่อง แบบสัญญาเกี่ยวกับการจัดซื้อจัดจ้างตามพระราชบัญญัติการจัดซื้อจัดจ้างและการ บริหารพัสดุภาครัฐ พ.ศ. 2560 ซึ่งจะมีผลบังคับหรือผูกพันในสัญญาบางประเภทที่กฎหมายกาหนดไว้ เท่านั้น นอกจากนี้แนวคาวินิจฉัยของศาลปกครองได้มีการยอมรับว่าคู่สัญญาฝุายปกครองมีอานาจเอก สิทธิ์ในการแก้ไขสัญญาทางปกครอง และการเลิกสัญญาทางปกครองฝุายเดียวได้ แม้ไม่มีการกาหนด อานาจเอกสิทธิ์ดังกล่าวไว้ในบทบัญญัติของกฎหมายหรือในข้อสัญญาก็ตาม ดังจะเห็นได้จากการที่ศาล ปกครองสูงสุดได้มีคาวินิจฉัยยอมรับว่าเอกสิทธิ์ในการแก้ไขสัญญาทางปกครองและเลิกสัญญาทาง ปกครองฝุายเดียวของคู่สัญญาฝุายปกครองเป็นสิ่งที่มีอยู่ตามหลักกฎหมายทั่วไป [4] และในกรณีของการ