รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติทางนิติศาสตร์-ครั้งที่-1-ภายใ

71 เลิกสัญญาโดยฝุายปกครอง ฝุายเดียวประเทศไทยมิได้มีกฎหมายบัญญัติไว้เฉพาะสาหรับกฎหมาย ปกครองในเรื่องเอกสิทธิ์เลิกสัญญาทางปกครองและหลักเกณฑ์ค่าทดแทนความเสียหายภายหลังเลิก สัญญาทางปกครองฝุายเดียวที่ชัดเจนซึ่งศาลปกครองไทยมีแนวโน้มในการปรับใช้อานาจเอกสิทธิ์ดังกล่าว ในฐานะหลักกฎหมายปกครองทั่วไปโดยฝุายปกครองไม่อาจใช้อานาจดังกล่าวได้ตามอาเภอใจแต่ต้องใช้ อานาจดังกล่าวเพื่อเหตุผลในการปรับปรุงบริการสาธารณะให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น และจะต้องชดใช้ ค่าเสียหายให้กับคู่สัญญาฝุายเอกชน ซึ่งเป็นหลักการที่วางไว้ในคาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ. 292/2552 การรับรองสิทธิในการเรียกร้องค่าทดแทนในกรณีที่คู่สัญญาฝุายเอกชนได้รับความเสียหายจาก การใช้เอกสิทธิ์ฝุายเดียวในสัญญาทางปกครองหรือภาระเพิ่มขึ้นในการปฏิบัติตามสัญญาอันเนื่องมาจาก การกระทาอื่นที่ชอบด้วยกฎหมายของฝุายปกครองยังไม่ปรากฏว่าศาลปกครองของไทยได้วินิจฉัยตีความ และรับรองให้เป็นหลักกฎหมายทั่วไปแต่อย่างใด และ เนื่องจากในระบบกฎหมายไทย ยังไม่ได้มีการวาง หลักเกณฑ์ในรายละเอียดในเรื่องการเรียกร้องค่าทดแทนในกรณีที่คู่สัญญาฝุายเอกชนได้รับความเสียหาย จากการใช้เอกสิทธิ์ฝุายเดียวในสัญญาทางปกครอง หรือภาระเพิ่มขึ้นในการปฏิบัติตามสัญญาอัน เนื่องมาจากการกระทาอื่นที่ชอบด้วยกฎหมายของฝุายปกครอง หรือหลักที่ปรากฏลักษณะของการใช้ กฎหมายปกครองเป็นพิเศษนอกเสียจากการทาสัญญาของฝุายปกครองซึ่งมีกฎหมายและระเบียบภายใน กาหนดเป็นพิเศษในสัญญาบางประเภทเท่านั้นมิได้คลอบคลุมถึงสัญญาทางปกครองทุกประเภท [5] ดังนั้น จึงสมควรเป็นการสร้างหลักกฎหมายที่เป็นการพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างหน่วยงาน ทางปกครองและคู่สัญญาฝุายเอกชนให้มากยิ่งขึ้น ในเรื่องการชดใช้ค่าทดแทนกรณีการใช้เอกสิทธิ์ใน สัญญาทางปกครองฝุายเดียว หรือเมื่อคู่สัญญาฝุายเอกชนในระบบกฎหมายไทยต้องรับภาระเพิ่มขึ้น โดย การพัฒนาหลักกฎหมายโดยศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยรับรองหลักความสมดุลทางการเงินในการใช้เอก สิทธิ์สัญญาทางปกครอง มาเป็นบรรทัดฐานในเรื่องค่าทดแทนดังกล่าวให้เป็นหลักกฎหมายทั่วไป หรือการ บัญญัติไว้เป็นลายลักษณ์อักษรในเรื่องของการชดใช้ค่าแทนให้แก่คู่สัญญาฝุายเอกชนกรณีการใช้เอกสิทธิ์ ฝุายเดียวของฝุายปกครอง เนื้อหา สัญญาทางปกครองหมายความรวมถึง“สัญญาที่คู่สัญญาอย่างน้อยฝุายใดฝุายหนึ่งเป็นหน่วยงาน ทางปกครองหรือเป็นบุคคลซึ่งกระทาการแทนรัฐ และมีลักษณะเป็นสัญญาสัมปทาน สัญญาที่ให้จัดทา บริการสาธารณะหรือจัดให้มีสิ่งสาธารณูปโภค หรือแสวงประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ