รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติทางนิติศาสตร์-ครั้งที่-1-ภายใ

93 พิจารณาพิพากษาคดีแพ่งที่ไม่มีทุนทรัพย์ เช่นนี้ ผู้เสียหายจึงต้องนาคดีแพ่งที่เกี่ยวเนื่องกับคดีอาญา ดังกล่าวไปฟ้องยังอีกศาลหนึ่งที่คดีอยู่ในเขตอานาจอันเป็นการสร้างภาระเงื่อนไขและสร้างความยุ่งยากไม่ สะดวกให้แก่ผู้เสียหายซึ่งเป็นผู้เสียหายอันเนื่องมาจากการกระทาผิดทางอาญา ด้วยเหตุดังกล่าว เป็นผล ให้ผู้เสียหายซึ่งได้รับผลกระทบจากการกระทาความผิดอาญามาชั้นหนึ่งแล้วเข้าถึงกระบวนการยุติธรรมใน ส่วนคดีแพ่งของตนได้ยากลาบากขึ้นอันเป็นผลโดยตรงมาจากหลักเกณฑ์ทางกฎหมาย โดยในกรณีนี้ ศาลฎีกาเคยมีคาพิพากษาปรับใช้หลักกฎหมายไว้ว่า ในกรณีที่ผู้เสียหายเป็นโจทก์ ฟ้องคดีอาญาต่อศาลแขวงในคดีที่กฎหมายกาหนดอัตราโทษจาคุกอย่างสูงไว้ให้จาคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับ ไม่เกิน 60,000 บาท และมีคาขอในส่วนแพ่งขอให้จาเลยชดใช้ค่าสินไหมทดแทนเกิน 300,000 บาท กรณี นี้ผู้เสียหายไม่มีสิทธิยื่นคาขอส่วนแพ่งต่อศาลแขวงได้เนื่องจากเป็นคดีแพ่งที่มีทุนทรัพย์เกิน 300,000 บาท ซึ่งเกินอานาจพิจารณาพิพากษาคดีแพ่งของศาลแขวงตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรมมาตรา 17 ประกอบมาตรา 25 (4) (คาพิพากษาศาลฎีกาที่ 4419/2528) [5] หรือในกรณีที่ผู้เสียหายฟ้องขอให้ ลงโทษจาเลยในความผิดฐานบุกรุกตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 362 ซึ่งอยู่ในอานาจพิจารณา พิพากษาของศาลแขวง แต่ในคาขอส่วนแพ่งผู้เสียหายขอให้จาเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างทุกชนิดที่จาเลย ปลูกสร้างบนที่ดินแล้วขนย้ายออกไป เช่นนี้ คาขอในส่วนแพ่งของผู้เสียหายเป็นคดีไม่มีทุนทรัพย์ จึงไม่อยู่ ในอานาจในการพิจารณาพิพากษาคดีของศาลแขวงตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรมมาตรา 17 ประกอบ มาตรา 25 (4) เช่นเดียวกันกับดังกล่าวมาข้างต้น (คาพิพากษาศาลฎีกาที่ 6630/2556) [6] ด้วยเหตุ ดังกล่าวมาข้างต้น ผู้เสียหายจึงต้องแยกคดีส่วนแพ่งไปยื่นฟ้องยังศาลที่มีอานาจในการพิจารณาพิพากษา คดีส่วนแพ่งซึ่งอาจเป็นศาลจังหวัดหรือศาลในกลุ่มศาลแพ่งต่อไปอันก่อให้เกิดความยุ่งยากไม่สะดวกแก่ ผู้เสียหายซึ่งเป็นเหยื่ออาชญากรรมและได้รับผลกระทบจากการกระทาผิดทางอาญามาชั้นหนึ่งแล้ว ความหมายของคดีแพ่งที่เกี่ยวเนื่องกับคดีอาญา เกี่ยวกับความหมายของคดีแพ่งที่เกี่ยวเนื่องกับคดีอาญานั้น กฎหมายไม่ได้ให้คานิยามไว้ ดังนั้นจึง ต้องพิจารณาความหมายจากความเห็นในทางตาราและคาพิพากษาของศาลประกอบกันซึ่งสรุปได้ว่า คดีแพ่งที่ เกี่ยวเนื่องกับคดีอาญา หมายถึง คดีแพ่งที่มีมูลมาจากการกระทาความผิดทางอาญา [7] ซึ่งความรับผิดในทาง แพ่งต้องอาศัยมูลมาจากการกระทาความผิดในทางอาญา (คาพิพากษาศาลฎีกาที่ 3663/2551) [8] โดย ผู้กระทานอกจากมีความรับผิดทางอาญาส่วนหนึ่งแล้ว กรณีนี้ผู้กระทายังมีความรับผิดทางแพ่งในมูลละเมิดอัน