รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติทางนิติศาสตร์-ครั้งที่-1-ภายใ

102 ดังนั้น หากคู่สัญญาฝ่ายรัฐไม่ได้ใช้อานาจในการเลิกสัญญาตามกฎหมายหรือตามข้อสัญญา คา พิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่เกี่ยวกับเอกสิทธิ์ของคู่สัญญาฝ่ายรัฐในการบอกเลิกสัญญาฝ่ายเดียวใน กรณีศึกษาสัญญาจัดซื้อจัดจ้าง จะเป็นประโยชน์และแนวทางที่หน่วยงานของรัฐในฐานะคู่สัญญาจะต้อง นาไปพิจารณาก่อนจะใช้อานาจเอกสิทธิ์ในการบอกเลิกสัญญานั้น ๆ ว่า การดาเนินการดังกล่าวเป็นไปเพื่อ ประโยชน์สาธารณะหรือไม่ อย่างไร คาสาคัญ: การบอกเลิกสัญญาฝ่ายเดียว, เอกสิทธิ์, สัญญาจัดซื้อจัดจ้าง Abstract The purpose of this academic article is to examine the Supreme Administrative Court's decision on state parties' rights to unilaterally terminate a contract in the case of a procurement contract study. The procurement contract between the government and private parties was found to be ineffective, according to the study. Currently, operations must follow the Government Procurement and Supplies Administration Act B.E. 2560 (2017), which is more comprehensive and clearer than the previous law. However, there is still a dispute before the Administrative Court in the case of disputes involving unilateral contract termination by the parties to the state contract. Because private contracting parties see that the state party has no power to unilaterally terminate the contract because the party has not breached the contract, the state party has no power to terminate the contract. However, when considering the Supreme Administrative Court's decision, it was discovered that there are cases where the state party loses or wins the case. More intriguing than that is the scenario in which the government party prevails and the private party does not breach the contract. The reason for this is that the state party wields a type of power over the private party, which is reflected in the administrative contract. The law of exclusive power is a