รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติทางนิติศาสตร์-ครั้งที่-1-ภายใ

220 หากสุนัขของตนสร้างความเดือดร้อนแก่บุคคลอื่น และควรมี การระบุโทษอย่างจริงจังและประการ สุดท้าย การควบคุมไม่ให้สุนัขขยายพันธุ์ โดยการทาหมันลดจานวนการเกิดของสุนัขไม่ให้เพิ่มจานวน มากขึ้น การทาหมันสุนัข ควรทาทันทีเมื่อสุนัขมีอายุครบตามกาหนดและต้องมีใบรับรองที่น่าเชื่อถือ ว่าสุนัขของตนได้ทาหมันแล้ว เพื่อเป็นหลักฐานรับรองการเลี้ยงสุนัขที่ถูกต้องตามกฎหมายต่อไป การอภิปรายผล ในปัจจุบันนั้น ปัญหาเรื่องสุนัขจรจัดมีอยู่เป็นจานวนมากทั่วประเทศไทยทั้งยังเป็นปัญหาที่ ยากจะแก้ไขเช่นเดียวกันการที่จะแก้ไขปัญหานี้ได้จะต้องได้รับความร่วมมือจากทุกคนทั่วประเทศ แนวทางการแก้ไขปัญหาสุนัขจรจัด ทางคณะผู้จัดทาเห็นว่า การที่จะแก้ไขปัญหาสุนัขดังกล่าวนั้นต้อง เริ่มต้นแก้ที่ต้นเหตุ คือ การควบคุมไม่ให้เกิดการแพร่กระจายเป็นจานวนมากทาให้เกิดเป็นปัญหาใน สังคมบุคคลที่จะเลี้ยงหรือมีไว้เพื่อครอบครองสุนัขนั้น ต้องมีการขึ้นทะเบียนเป็นสัตว์เลี้ยงและบังคับ ใช้กฎหมายอย่างเคร่งครัดผู้ที่จะเลี้ยงต้องมีจิตสานึก และมีรับผิดชอบต่อสังคมหากสัตว์เลี้ยงของตนไป สร้างความเดือดร้อนแก่บุคคลอื่น และควรมีการระบุโทษอย่างจริงจัง การควบคุมหรือการไม่ทาให้สัตว์เลี้ยงขยายพันธ์นั้นควรมีการทาหมัน เพื่อลดจานวนไม่ให้ เพิ่มจานวนมากขึ้น การทาหมันสุนัขควรทาทันทีเมื่อสุนัขมีอายุครบตามกาหนด และต้องมีใบรับรอง จากผู้ที่มีความน่าเชื่อถือ ว่าสุนัขของตนนั้นมีการทาหมันแล้ว ข้อเสนอแนะ จากผลการวิจัยทางคณะผู้จัดทาวิจัยขอเสนอแนะแนวทางในการจัดการปัญหาเกี่ยวกับสุนัข จรจัด โดยสรุปดังนี้ 1. ควรมีมาตรการในการจัดการรับมือในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับสุนัขจรจัดที่เหมาะสมกับในแต่ละ พื้นที่ ที่มีปัญหาแตกต่างกันไปให้มีความเหมาะสม ทั้งในส่วนของศูนย์พักพิงใช้ในการขังสุนัขจรจัดที่ โดนทิ้งเพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้สุนัขจรจัดอาศัยในที่หรือทางสาธารณะ เพื่อไม่ให้เสี่ยงต่อการแพร่เชื้อ พิษสุนัขบ้าแก่ประชาชนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ดังกล่าว ทางคณะผู้จัดทาวิจัยเห็นว่าควรมีการสร้างศูนย์พัก พิงสาหรับสุนัขจรจัดไว้ในพื้นที่ของทุกๆจังหวัด เพื่อใช้เป็นสถานที่สาหรับจัดการสุนัขจรจัดได้อย่าง เหมาะสมยิ่งขึ้น และลดปัญหาที่สุนัขจรจัดจะมาอาศัยอยู่ในที่สาธารณะ แล้วสร้างปัญหาหรือความ เดือดร้อนให้แก่คนในพื้นที่