รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติทางนิติศาสตร์-ครั้งที่-1-ภายใ

231 4. ธุรกิจการให้บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ 5. ธุรกิจให้กู้ยืมเพื่อผู้บริโภคของสถาบันการเงิน 6. ธุรกิจให้เช่าซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้า 7. ธุรกิจขายรถยนต์ที่มีการจอง 8. ธุรกิจการให้เช่าอาคารเพื่ออยู่อาศัย 9. ธุรกิจการให้บริการดูแลเด็ก ผู้สูงอายุ คนทุพพลภาพ และผู้ป่วยตามสถานที่อยู่อาศัย 10. ธุรกิจการรับจ้างก่อสร้างอาคารเพื่อการอยู่อาศัย 11. ธุรกิจการให้บริการออกกําลังกาย ดังนั้น สิทธิที่จะได้รับความเป็นธรรมในการทําสัญญาคือหนึ่งในสิทธิผู้บริโภคที่พึงได้รับการ คุ้มครองตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภคซึ่งได้แก่ สิทธิที่จะได้รับข้อสัญญาโดยไม่ถูกเอารัดเอา เปรียบจากผู้ประกอบธุรกิจเพราะปัจจุบันมีผู้บริโภคจํานวนมากได้ถูกละเมิดสิทธิสาเหตุมาจากไม่ ทราบถึงสิทธิของตนเอง สรุปและอภิปรายผล (Discussion) 1. จากการวิเคราะห์ผลการศึกษาข้อที่ 1 พบว่า ข้อสัญญาที่ยกเว้นความรับผิดของ บริษัทเอกชนAและBนั้นทําให้ผู้บริโภคเสียเปรียบได้หลายประการเช่นกรณีการยื่นเรื่องร้องเรียนพ้น กําหนดแล้วทางบริษัทไม่รับผิดชอบใดๆทั้งสิ้นอย่างไรก็ดี กลไกตามกฎหมายลักษณะเช่นนี้อาจไม่มีผล ใช้บังคับได้เลย อันเนื่องด้วยเป็นกรณีที่ไม่มีกําหนดเวลาบังคับให้หน่วยงานที่รับผิดชอบปฏิบัติไว้ชัด แจ้งในกฎหมาย และหน่วยงานที่รับผิดชอบละเลยหรือไม่ดําเนินการตามขั้นตอนที่กฎหมายกําหนด ไม่ว่าจะโดยประสิทธิภาพความล่าช้า หรือโดยเจตนา หรือไม่เห็นด้วยกับหลักการของกฎหมาย หรือ ด้วยเหตุผลประการอื่น กรณีเช่นนี้ก็เป็นที่น่าสงสัยด้วยว่าจะเข้าข่ายการปฏิบัติหน้าที่หรือละเว้นการ ปฏิบัติหน้าที่โดยไม่ชอบเป็นเหตุให้บุคคลอื่นต้องเสียหายหรือไม่เพียงไร ต่อไปหากจะมีการเลือกใช้ กลไกทํานองนี้ สมควรที่จะต้องมีกรอบระยะเวลาให้ดําเนินการ หรือขั้นตอนการกํากับดูแล ให้มีการ ปฏิบัติเพื่อให้กฎหมายมีผลใช้บังคับไว้ในกฎหมายแม่บทให้ชัดเจนยิ่งขึ้นและในการชดใช้ค่าเสียหายนั้น ที่บริษัทขนส่งเอกชนได้มีเงื่อนไขการกําหนดไว้แล้วนั้นซึ่งบางอย่างในความเป็นจริงพัสดุอาจมีราคาสูง กว่าค่าเสียหายที่ได้กําหนดไว้ 2. จากการวิเคราะห์ผลการศึกษาข้อที่2 พบว่าหากเป็นข้อสัญญาในทางแพ่งที่ใช้ประมวล กฎหมายแพ่งและพาณิชย์เกี่ยวกับการรับขนบังคับจะสามารถเรียกร้องให้บริษัทรับผิดชอบและ เยียวยาความเสียหายได้ โดยการฟ้องเป็นคดีแพ่ง (คดีผู้บริโภค) แต่การเรียกร้องให้บริษัทขนส่งรับผิด ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มีลักษณะเป็นการเยียวยาผู้บริโภคเมื่อมีความเสียหายเกิดขึ้น แล้ว และไม่มีลักษณะเป็นการป้องปรามไม่ให้ผู้ประกอบธุรกิจกระทําความผิดในอนาคต และที่สําคัญ