รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติทางนิติศาสตร์-ครั้งที่-1-ภายใ

35 ด้าเนินการ ทั้งนี้ตามประกาศที่รัฐมนตรีก้าหนดโดยความเห็นชอบของคณะกรรมการ เนื่องจากทั้ง 2 พระราชบัญญัตินี้มีมติเห็นชอบโดยสภานิติบัญญัติแห่งชาติภายในวันเดียวกัน จึงควรมีการตราในหัวข้อที่ เกี่ยวกับการให้มีส่วนร่วมของภาคประชาชนให้มีความชัดเจนด้วยเช่นกัน [16] 3. พระราชบัญญัติทรัพยากรน้า พ.ศ. 2561 พระราชบัญญัติทรัพยากรน้้า พ.ศ. 2561 เป็นกฎหมายเพื่อการบริหารจัดการทรัพยากรน้้าของ ประเทศ ที่ค้านึงถึงทุกมิติที่เกี่ยวข้อง ประกอบด้วย การจัดสรร การใช้ การพัฒนา การบริหารจัดการ การ บ้ารุงรักษา การฟื้นฟู การอนุรักษ์ และสิทธิในน้้า โดยมุ่ง ให้เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผล ทั้งนี้ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องสามารถบริหารจัดการทรัพยากรน้้าให้เกิดความสอดคล้องกันในทุกมิติอย่างสมดุล และยั่งยืน ซึ่งหากดูตามบทบัญญัติในมาตรา 3 ของพระราชบัญญัติทรัพยากรน้้า พ.ศ. 2561 ย่อมรวมถึง พื้นที่ชุ่มน้้าต่าง ๆ ในประเทศไทยด้วย จากการวิเคราะห์พระราชบัญญัติทรัพยากรน้้า พ.ศ. 2561 ใน มาตรา 41 ได้กล่าวถึงการใช้ทรัพยากร น้้าสาธารณะ โดยแบ่งเป็น 3 ประเภท ซึ่งการใช้น้้าประเภทที่ 1 ได้แก่การใช้ทรัพยากรน้้าเพื่อการด้ารงชีพ การอุปโภค บริโภคในครัวเรือน การเกษตรหรือการเลี้ยงสัตว์ เพื่อยังชีพ การอุตสาหกรรมในครัวเรือน การรักษาระบบนิเวศ จารีตประเพณี การบรรเทาสาธารณภัย การคมนาคม และการใช้น้้าในปริมาณเล็กน้อย และในมาตรา 42 ได้กล่าวว่า การใช้น้้าประเภทที่ 1 ไม่ ต้องขอรับใบอนุญาตการใช้น้้าและไม่ต้องช้าระค่าใช้น้้า ซึ่งจากบทบัญญัติดังกล่าวถือว่าเป็นผลดีแก่ ประชาชน เนื่องจากกฎหมายรองรับการใช้น้้าตามวิถีชีวิตของประชาชนในชีวิตประจ้าวัน แต่ในบทบัญญัติ ดังกล่าวพบว่ามีจุดอ่อนของตัวบทกฎหมายนั่นคือ ไม่ได้มีการก้าหนดอย่างชัดเจนว่าแหล่งน้้าใดเป็นของ ประชาชนบ้าง ยกตัวอย่างเช่น หากพื้นที่ของน้้าที่ประชาชนใช้ในการอุปโภคบริโภค เป็นบริเวณที่มีความ หลากหลายทางธรรมชาติ การใช้น้้าของประชาชนก็อาจจะท้าให้ระบบนิเวศในพื้นที่ดังกล่าวเกิดการเสีย สมดุลได้ จึงควรมีการออกข้อบัญญัติเพิ่มเติมเกี่ยวกับพื้นที่น้้าสาธารณะที่ประชาชนสามารถใช้ได้ โดยไม่ ส่งผลต่อระบบนิเวศ [17] 4. พระราชบัญญัติส่งเสริมการบริหารจัดการทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง พ.ศ. 2558 พระราชบัญญัติส่งเสริมการบริหารจัดการทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง พ.ศ. 2558 เป็น พระราชบัญญัติที่ก้าหนดหลักเกณฑ์ในการบริหารจัดการ บ้ารุงรักษา การอนุรักษ์ การฟื้นฟูทรัพยากรทาง ทะเลและชายฝั่งและการป้องกันการกัดเซาะชายฝั่ง รวมทั้งให้ประชาชนและชุมชนในท้องถิ่นได้มีส่วนร่วม ในการบ้ารุงรักษา การอนุรักษ์ และการฟื้นฟูทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งอย่างสมดุลและยั่งยืน ซึ่งตาม บทบัญญัติของพระราชบัญญัติ ส่งเสริมการบริหารจัดการทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง พ.ศ. 2558 นี้ใน มาตรา 3 ได้ให้ค้าจ้ากัดความรวมถึงพื้นที่ชุ่มน้้าชายฝั่งไว้ด้วย จึงท้าให้พระราชบัญญัติดังกล่าวนี้มีผลบังคับ