รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติทางนิติศาสตร์-ครั้ง-2-เล่ม-2

36 3. การกระทาความผิดร้ายแรง คณะกรรมการพัฒนากฎหมายได้ให้คาแนะนาเพื่อการกาหนดโทษอาญาในกฎหมายเกี่ยวกับความผิด ร้ายแรงโดยคณะผู้วิจัยสรุปสาระสาคัญที่เกี่ยวข้องกับงานวิจัย ดังนี้ หน่วยงานของรัฐพึงกาหนดโทษอาญาในกฎหมายเฉพาะความผิดร้ายแรง และให้คานึงถึงหลักเกณฑ์ ดังนี้ (1) การกระทานั้นต้องกระทบต่อความมั่นคงหรือความปลอดภัยของประเทศ ความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดี ของประชาชนอย่างร้ายแรง หรือมีผลกระทบต่อส่วนรวม โดยการกระทาที่เป็นความผิดร้ายแรงนั้นจะต้องเป็นการ กระทาที่กระทบต่อความมั่นคงของรัฐหรือความปลอดภัยของประเทศ หรือมีผลกระทบต่อส่วนรวมในวงกว้าง อธิบายได้ดังนี้ (1) การกระทาที่กระทบต่อความมั่นคงของรัฐหรือความปลอดภัยของประเทศ ได้แก่ การกระทาที่อาจทา ให้เกิดความไม่มั่นคงทางเศรษฐกิจ สังคม หรือการเมืองการปกครอง หรือเป็นการกระทาที่อาจทาให้เกิดความไม่ ปลอดภัยของประเทศหรือประชาชน อาจกาหนดเป็นความผิดอาญาได้ตามความร้ายแรงของการกระทานั้น ๆ (2) การกระทาที่กระทบต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชน (Public Order) หรือกระทบต่อศีลธรรมอัน ดีของประชาชนอย่างร้ายแรง (Good Morals) หรือมีผลกระทบต่อส่วนรวมในวงกว้าง ซึ่งต้องคานึงถึงสภาพสังคม และเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงไป โดยจะต้องถือหลักดังต่อไปนี้ ความสงบเรียบร้อยของประชาชน คือ กฎเกณฑ์เพื่อรักษาความสงบเรียบร้อย มุ่งคุ้มครองการอยู่ร่วมกัน ของคนในสังคมหรือในประเทศชาติ เพื่อให้เกิดความมั่นคง (Security) ความสงบสุข (Tranquility) สันติภาพ (Peace) และสุขภาวะ (Public Health) ร่วมกันของคนในสังคม ศีลธรรมอันดีของประชาชน คือ กฎเกณฑ์ที่คนในสังคมส่วนใหญ่ถือปฏิบัติตามความเชื่อ ตามประเพณี หรือศาสนา และถือว่าเป็นเครื่องวินิจฉัยความประพฤติว่าถูกต้องหรือไม่ ปกติการกระทาที่ขัดต่อศีลธรรมอันดีของ ประชาชนย่อมทาให้นิติกรรมเสียไป แต่การกระทาดังกล่าวจะเป็นความผิดอาญาก็ต่อเมื่อเป็นเรื่องร้ายแรงและ กระทบต่อการอยู่ร่วมกันของคนในสังคมอาจทาให้เกิดความไม่มั่นคง ความไม่สงบสุข การกระทาที่มีผลกระทบต่อส่วนรวม คือ การกระทาที่ส่งผลร้ายต่อประชาชนในวงกว้างในด้านเศรษฐกิจ สังคม การเมืองการปกครอง หรือสิ่งแวดล้อม หรือผลกระทบที่เป็นผลร้ายอื่นที่ไม่เพียงแต่เป็นการกระทบต่อ ปัจเจกบุคคลเป็นการส่วนตัว 4. แนวคิดการแก้ไขฟื้นฟู [1] แนวคิดการแก้ไขฟื้นฟูเป็นแนวคิดสาคัญที่ปรากฏอยู่ในกระบวนการยุติธรรมทางอาญารูปแบบเฉพาะที่มี ไว้ดาเนินการกับผู้กระทาความผิดที่เป็นเด็กและเยาวชน โดยในอดีตในช่วงก่อนปี ร.ศ. 127 ที่ประเทศไทยไม่มีการ