คำอธิบาย พระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540

137 คาอธิบายพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 9.3.5.3 คดีพิพาทเกี่ยวกับการกระทาละเมิดของหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ อันเกิดจากการใช้อานาจตามกฎหมาย หรือจากกฎ คาสั่งทางปกครองหรือคาสั่งอื่น หรือจากการละเลย ต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติหรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (3) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 การฟูองคดีขอให้สั่งให้ใช้เงิน หรือส่งมอบทรัพย์สินอันสืบเนื่องจากคดีตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (3)) ให้เสียค่าธรรมเนียมศาลตามทุนทรัพย์ในอัตราตามที่ระบุไว้ในตาราง 1 ท้ายประมวลกฎหมาย วิธีพิจารณาความแพ่ง สาหรับคดีที่มีคาขอให้ปลดเปลื้องทุกข์อันอาจคานวณเป็นราคาเงินได้ ตามมาตรา 45 วรรค 4 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 9.4 บทสรุป 9.4.1 คดีพิพาทเกี่ยวกับที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐกระทาการโดยไม่ชอบด้วย กฎหมาย ในการออกกฎ คาสั่งหรือการกระทาอื่นใด เช่น เจ้าหน้าที่ของรัฐมีคาสั่งไม่เปิดเผยข้อมูลข่าวสาร ตามมาตรา 14 หรือมาตรา 15 แห่งพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 เป็นคดีพิพาท เกี่ยวกับที่เจ้าหน้าที่ของรัฐออกคาสั่งโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย อันอยู่ในอานาจพิจารณาพิพากษาของ ศาลปกครอง ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (1) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 โดยการฟูองคดีต่อศาลปกครอง ต้องเป็นไปตามเงื่อนไขแห่งการฟูองคดี ดังนี้ 1. ผู้ฟูองคดีต้องเป็นผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหาย หรืออาจจะเดือดร้อนหรือเสียหาย โดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้ อันเนื่องจากการออกคาสั่งของเจ้าหน้าที่ของรัฐ และการแก้ไขหรือบรรเทาความ เดือดร้อนหรือความเสียหายนั้น ต้องมีคาบังคับตามที่กาหนดในมาตรา 72 (1) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาล ปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 คือ สั่งให้เพิกถอนคาสั่ง 2. ก่อนฟูองคดี ผู้ฟูองคดีปกครองต้องอุทธรณ์ต่อคณะกรรมการวินิจฉัยการเปิดเผยข้อมูล ข่าวสารก่อน ตามมาตรา 18 แห่งพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 3. ผู้ฟูองคดีต้องยื่นฟูองภายใน 90 วัน นับแต่วันที่รู้หรือควรรู้ถึงเหตุแห่งการฟูองคดี ตาม มาตรา 49 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 9.4.2 คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐละเลยต่อหน้าที่ตามที่ กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ หรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร เช่น หน่วยงานของรัฐไม่จัดพิมพ์ ข้อมูลข่าวสารในราชกิจจานุเบกษา ตามมาตรา 7 แห่งพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 เป็นต้น เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐละเลยต่อหน้าที่ตามที่ กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ อันอยู่ในอานาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (2) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและ วิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 โดยการฟูองคดีต่อ ศาลปกครอง ต้องเป็นไปตามเงื่อนไขแห่งการฟูองคดี ดังนี้