คำอธิบาย พระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540

150 คาอธิบายพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 คำถำมแบบอัตนัย ข้อ 1. นายนลินถูกร้องเรียนต่อเทศบาลว่าได้กระทาความผิดวินัยอย่างร้ายแรง ซึ่งต่อมาเทศบาลได้มี คาสั่งให้ยุติเรื่องร้องเรียนดังกล่าว เนื่องจากเห็นว่าไม่ปรากฏพยานหลักฐานสนับสนุนข้อกล่าวหาดังกล่าว นายนลินจึงมีคาขอตรวจดูหนังสือร้องเรียนพร้อมรายชื่อผู้ร้องเรียนจากเทศบาล ดังนี้ เทศบาลต้องเปิดเผยข้อมูลข่าวสารแก่นายนลินหรือไม่ ธงคำตอบ หลักกฎหมำย พระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 มาตรา 4, มาตรา 11, มาตรา 15 วรรคหนึ่ง (2), (4), (5), (6) วินิจฉัย หนังสือร้องเรียนเป็น “ข้อมูลข่าวสาร” ตามมาตรา 4 แห่งพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 เพราะเป็นสิ่งที่สื่อความหมายให้รู้เรื่องราวข้อเท็จจริง ข้อมูล หรือสิ่งใด ๆ ไม่ว่าการสื่อ ความหมายนั้นจะทาได้โดยสภาพของสิ่งนั้นเองหรือโดยผ่านวิธีการใด ๆ และไม่ว่าจะได้จัดทาไว้ในรูปของ เอกสาร แฟ้ม รายงาน หนังสือ แผนผัง แผนที่ ภาพวาด ภาพถ่าย ฟิล์ม การบันทึกภาพหรือเสียง การบันทึกโดยเครื่องคอมพิวเตอร์ หรือวิธีอื่นใดที่ทาให้สิ่งที่บันทึกไว้ปรากฏได้ เทศบาล เป็น “หน่วยงานของรัฐ” ตามมาตรา 4 แห่งพระราชบัญญัติเดียวกัน เพราะเป็นราชการส่วน ท้องถิ่น หนังสือร้องเรียน จึงเป็น “ข้อมูลข่าวสารของราชการ” ตามมาตรา 4 แห่งพระราชบัญญัติเดียวกัน เพราะเป็นข้อมูลข่าวสารที่อยู่ในความครอบครองหรือควบคุมดูแลของหน่วยงานของรัฐ เมื่อหนังสือร้องเรียนดังกล่าว มิใช่ข้อมูลข่าวสารของราชการที่ลงพิมพ์ในราชกิจจานุเบกษา หรือที่จัด ไว้ให้ประชาชนเข้าตรวจดูได้ หรือที่มีการจัดให้ประชาชนได้ค้นคว้า ตามมาตรา 7 มาตรา 9 และมาตรา 26 แห่งพระราชบัญญัติเดียวกัน และนายนลินได้ยื่นคาขอโดยระบุข้อมูลข่าวสารที่ต้องการ ในลักษณะที่อาจเข้าใจ ได้ตามควร นายนลินจึงมีสิทธิขอตรวจดูข้อมูลข่าวสารเป็นการเฉพาะรายได้ ตามมาตรา 11 แห่งพระราช บัญญัติเดียวกัน เมื่อเทศบาลได้พิจารณาเรื่องร้องเรียนและมีคาสั่งให้ยุติเรื่องร้องร้องเรียนแล้ว การเปิดเผยหนังสือ ร้องเรียนจึงไม่เป็นอุปสรรคหรือส่งผลกระทบต่อการพิจารณาเรื่องร้องเรียน อันจะทาให้การบังคับใช้กฎหมาย เสื่อมประสิทธิภาพหรือไม่อาจสาเร็จตามวัตถุประสงค์ ตามมาตรา 15 วรรคหนึ่ง (2) แห่งพระราชบัญญัติข้อมูล ข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 แต่ชื่อผู้ร้องเรียนนั้น เมื่อการเปิดเผยชื่อผู้ร้องเรียนอาจจะก่อให้เกิดอันตรายต่อชีวิตหรือความ ปลอดภัยของผู้ร้องเรียน ตามมาตรา 15 วรรคหนึ่ง (4) แห่งพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 ทั้งชื่อผู้ร้องเรียนเป็นข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคล การเปิดเผยชื่อผู้ร้องเรียนจึงอาจเป็นการรุกล้าสิทธิส่วน บุคคลของบุคคลอื่นโดยไม่สมควร ตามมาตรา 15 วรรคหนึ่ง (5) แห่งพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของ