Proceeding2562

2129 การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 29 ประจ�ำปี 2562 วิจัยและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน 4 ผลกระทบที่ส่งต่อวิถีชีวิตและวัฒนธรรมจากมากที่สุดไปน้อยที่สุดเป็น 5,4,3,2,1 และใช้คะแนนเฉลี่ยตาม Likert scale เป็นดังนี้ ระดับคะแนนเฉลี่ยตั้งแต่ 4.50 – 5.00 หมายถึง มีระดับผลกระทบมากที่สุด ระดับคะแนนเฉลี่ยตั้งแต่ 3.50 – 4.49 หมายถึง มีระดับผลกระทบมาก ระดับคะแนนเฉลี่ยตั้งแต่ 2.50 – 3.49 หมายถึง มีระดับผลกระทบปานกลาง ระดับคะแนนเฉลี่ยตั้งแต่ 1.50 – 2.49 หมายถึง มีระดับผลกระทบน้อย ระดับคะแนนเฉลี่ยตั้งแต่ 1.00 – 1.49 หมายถึง มีระดับผลกระทบน้อยที่สุด (2) วิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อระดับของผลกระทบจากการท่องเที่ยวต่อวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของครัวเรือนใน เกาะสมุย ได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ จานวนสมาชิกในครัวเรือน รายได้เฉลี่ยต่อเดือน ลักษณะของที่พักอาศัย รูปแบบการท่องเที่ยว ลักษณะที่พักของนักท่องเที่ยว กิจกรรมของนักท่องเที่ยวที่แตกต่างกันมีผลต่อระดับของผลกระทบ ของวิถีชีวิตและวัฒนธรรมแตกต่างกัน ผู้วิจัยใช้สถิติ F-test เพื่อทดสอบความแตกต่างของตัวแปร ผลการวิจัยและอภิปรายผล ระดับผลกระทบจากการท่องเที่ยวที่ส่งผลต่อวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของครัวเรือนในเกาะสมุย จาแนกตามด้าน เศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม ด้านสังคมและด้านวัฒนธรรม ตารางที่ 1 แสดงค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ระดับของผลกระทบจากการท่องเที่ยวต่อวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของ ครัวเรือน ในเกาะสมุย ด้านเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม ด้านเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม x̄ S.D ระดับผลกระทบ เกิดการจ้างงานและอาชีพใหม่แก่ชุมชน 3.98 0.88 มาก การท่องเที่ยวทาให้ท่านและคนในชุมชนเปลี่ยนมาทาอาชีพเกี่ยวกับการ ท่องเที่ยวมากขึ้น 4.00 0.82 มาก มูลค่าที่ดินในชุมชนสูงขึ้น 4.42 0.79 มาก เกิดปัญหาค่าครองชีพและราคาสินค้าสูงขึ้น 4.43 0.80 มาก การท่องเที่ยวทาให้ท่านมีรายได้เพิ่มขึ้น 4.05 0.89 มาก มีปัญหาเกี่ยวกับการจัดการขยะมูลฝอยในชุมชน 4.16 0.88 มาก เกิดปัญหามลพิษทางอากาศ 3.83 0.91 มาก สิ่งแวดล้อมและสภาพภูมิทัศน์ในพื้นที่ถูกทาลาย 3.67 0.85 มาก เกิดปัญหาความเสื่อมโทรมของแหล่งท่องเที่ยว 3.56 0.94 มาก เสียงดัง และเกิดความแออัด 4.04 0.93 มาก รวม 4.01 0.87 มาก จากตารางที่ 1 แสดงให้เห็นว่าระดับของผลกระทบจากการท่องเที่ยวต่อวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของครัวเรือนใน เกาะสมุย ด้านเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (x̄ = 4.01) ปัญหาค่าครองชีพและราคาสินค้าสูงขึ้น และมูลค่าที่ดินในชุมชนสูงขึ้นมีค่าเฉลี่ยมากที่สุดเมื่อเทียบกับด้านอื่นๆและมีปัญหาเกี่ยวกับการจัดการขยะมูลฝอยในชุมชน รอลลงมาสอดคล้องงานวิจัยของศรันยา พรมจิโน ชูเกียรติ ชัยบุญศรี และอนุภาค เสารเสาวภาคย (2560) เรื่องผลกระทบ ของการทองเที่ยวที่มีตอชุมชนในอาเภอปาย จังหวัดแมฮองสอน พบว่าประชาชนในหมูบานมีการประกอบอาชีพที่ หลากหลายมากขึ้น จากการที่มีการทองเที่ยวเขามาซึ่งจากเดิมที่ประกอบอาชีพหลักทางการเกษตร แตหลังจากมีการทอง