หนังสือที่ระลึกแด่ผู้เกษียณอายุ 59 - page 41

ความภาคภูมิใจ คื อ เห็ นความส�ำเร็จของลูกศิ ษย์ และได้คนที่ มารับไม้ผลั ดจาก
ดิฉันไปด�ำเนินการสร้างชาติต่อไป
ความรู้สึ กต่อมหาวิทยาลัยทักษิณ
ดิฉันมาบรรจุที่ มหาวิทยาลัยแห่ งนี้ด้ วยทุน UDC ในปี ๒๕๒๔ มหาวิ ทยาลัย
สมัยนั้นมีบุ คลากรไม่มาก แต่อบอวลไปด้วยความรักฉันพี่น้อง คณาจารย์ท�ำงานหลาย
ด้านโดยไม่มีค่าตอบแทน บุคลากรรู ้จักกั นหมดทุกคณะ เจ้าหน้าที่ คนงาน มีการแข่ง
กีฬาบุคลากรแต่ละคณะ โดยมีสโมสรเป็นตัวประสานงานต่างๆ จั ดของเลี้ยงและพา
เที่ยว ดิ ฉันเคยนึกเสี ยดายบรรยากาศเก่าๆ แทนน้ องๆ ที่มาบรรจุใหม่ (แต่ไม่แน่ใจว่า
ดิฉันคิดไปเองหรือไม่ เพราะคนรุ่นใหม่ ต้องการความเป็ นส่วนตั วมากกว่า) ดิฉันชอบ
ท�ำกิจกรรม มาตึกแทบทุกวั น วันหนึ่งพี่ สมศรี โชติการ ตะโกนมาจากตึก ๗ ว่ า “ตา
บ้านอยู่นี่หรือ” (เวลาท�ำงานดิฉันจะลืมทุกอย่าง อยากให้งานออกมาดีที่สุด) โอ้! เวลา
ผ่านมา ๓๕ ปี (๒๕๕๙) แล้ว หรือ? บัดนี้ถึงเวลาที่ดิฉันต้องวางมือให้น้องๆ และผู้ที่
อยู่กับมหาวิทยาลัยด�ำเนินการต่อไป ดิฉั นขอขอบคุณมหาวิทยาลัยเป็นอย่างยิ่ ง ที่เป็น
สถานที่ให้ดิ ฉันได้ทดแทนคุ ณแผ่นดินอย่ างมีความสุข และขอขอบคุณในน�้ำใจเพื่อน
พ้องน้องพี่ที่ ได้ท� ำงานร่วมกันมา ซึ่งอาจมี การกระทบกระทั่งกันบ้ างก็ขอถือโอกาส
นี้ ขออภัยใน กายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม ที่ ได้ล่วงเกิน ทั้งเจตนาและไม่เจตนา
ข้อคิดจากพี่ถึ งน้อง
ขณะนี้มหาวิทยาลั ยต้องรั บการประเมินด้วยระบบที่ เข้มข้ น น้ องๆ จึ งต้อง
ท�ำงานหนักเพื่อช่วยกันน�ำพามหาวิทยาลั ยไปสู่เป้าหมาย ก็ขอให้น้องๆ ท� ำงานอย่าง
มีความสุข ดิฉันจึงคัดสรรหนังสือดีๆ มาฝาก คือ “ความสุข หาได้ไม่ยาก” บทพระนิพนธ์
ของสมเด็จพระญาณสั งวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสั งฆปรินายก นอกจาก
มีความสุขแล้ว ก็ขอให้ดูแลสุขภาพด้วย สุขภาพดีต้องออกก�ำลังกาย สิ่งนี้ต้องท� ำเอง
มีเงินก็ซื้อไม่ได้ อย่าห่วงงานจนลืมรักตัวเองนะคะ
40 ปาริ ชาต กตัญญุตา~คารวะ ๒๕๕๙