งานประชุมวิชาการเทคโนโลยีและนวัตกรรมเกษตร

งานประชุมวิชาการ “เทคโนโลยีและนวัตกรรมการเกษตร” ครั้งที่ 1 ระหว่างวันที่ 1 – 2 สิงหาคม 2567 ณ ทักษิณาคาร มหาวิทยาลัยทักษิณ วิทยาเขตพัทลุง JTAI 2024: The 1 st Conference of Technology and Agricultural Innovation between 1 – 2 August 2024 At Thaksinakhan Thaksin University 52 การเจริญเติบโตของต้นกล้าปาล์มน้ามันที่ใส่ Arbuscular Mycorrhizae Fungi (AMF) ก่อนปลูกเชื้อ Ganoderma sp. มีการเจริญเติบโตใกล้เคียงกัน หลังปลูกเชื้อ พบว่า การใส่ AMF ทาให้ต้นกล้าเจริญเติบโตได้ ดีกว่าการไม่ใส่AMF ที่อายุต้นกล้า 12 เดือน แต่เมื่อต้นกล้าอายุมากขึ้นการเจริญเติบโตไม่แตกต่างกัน ส่วนธาตุ อาหารในใบของต้นกล้าปาล์มน้ามัน ที่ใส่ AMF ส่งผลให้ต้นกล้า มีปริมาณฟอสฟอรัสมากกว่า ต้นที่ไม่ใส่ AMF ที่อายุ 3-5 ส่วนการเกิดโรคของต้นกล้าปาล์มน้ามันหลังปลูกเชื้อ พบว่าการใส่ AMF ทาให้ต้นกล้าทนทานต่อ การเกิดโรคได้ดีกว่าการไม่ใส่ AMF โดยการใส่เชื้อราอาร์บัสคูลาร์ไมคอร์ไรซา 5 กรัม/ต้น ในการเตรียมต้นกล้า ลูกผสมสุราษฎร์ธานี 1 หลังปลูกเชื้อ Ganoderma spp. ที่ 24 เดือน สามารถลดการเกิดโรคลาต้นเน่า ได้ร้อยละ 51.08 สรุปผล (Conclusion) โรคลาต้นเน่า เกิดจากเชื้อรา Ganoderma sp. เป็นโรคที่สาคัญในปาล์มน้ามันซึ่งในปัจจุบันยังไม่มี วิธีการป้องกันกาจัดที่ได้ผล ดังนั้นการใช้ ชีววิธีจึงเป็นอีกทางเลือก โดยเฉพาะการใช้ เชื้อราอาร์บัสคูลาร์ไมคอร์ไร ซา (AMF) ในการควบคุมโรคโคนเน่าปาล์มน้ามันโดยใส่เชื้อ AMF ในการเตรียมต้นกล้าเพื่อสร้างความสมบูรณ์ แข็งแรงให้แก่ต้นกล้าปาล์มน้ามัน เพราะการใส่เชื้อ AMF ให้กับพืชเพียงครั้งเดียว จุลินทรีย์จะเข้าอาศัยอยู่ภายใน รากและให้ประโยชน์ไปได้ตลอดอายุของต้นพืช (Johnson et al, 1997; Lu et al., 2018) ดังนั้นถ้าใส่เชื้อ AMF ในการเตรียมต้นกล้า เชื้อสามารถติดไปกับต้นกล้าด้วยเมื่อย้ายลงแปลงปลูก และสามารถยับยั้งการเข้าทาลายของ เชื้อ Ganoderma sp. ได้มากกว่าร้อยละ 50 ในสภาพโรงเรือน เมื่อนาลงแปลงปลูกปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เช่น สภาพอากาศ ลักษณะดิน จุลินทรีย์ในดิน อาจส่งผลต่อเชื้อ AMF ซึ่งอาจทาให้ประสิทธิภาพของเชื้อลดลงได้ ดังนั้น จึงควรใส่เชื้อ AMF รองก้นหลุม และใส่เพิ่มเมื่อปลูกต้นกล้าปาล์มน้ามันในแปลง เพื่อสร้างความแข็งแรง ทนทานต่อ การเข้าทาลายของเชื้อสาเหตุโรคลาต้นเน่าของปาล์มน้ามันจากเชื้อรา Ganoderma sp. กิตติกรรมประกาศ (Acknowledgement) งานวิจัยนี้ได้รับการสนับสนุนการวิจัยจากสานักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.) และสานักงาน คณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (สกสว.) เอกสารอ้างอิง (Reference) ชนินทร ดวงสะอาด, พรพิมล อธิปัญญาคม, และสุณีรัตน์ สีมะเดื่อ. (2555). “ การควบคุมโรคลาต้นเน่า ของปาล์มน้ามันโดยชีววิธี” , ใน รายงานผลงานวิจัยประจาปี 2555. 94-106. กรุงเทพฯ : สานักวิจัยพัฒนาการอารักขาพืช กรมวิชาการเกษตร พรพิมล อธิปัญญาคม, ชนินทร ดวงสะอาด, และสุณีรัตน์ สีมะเดื่อ. (2556). “ การควบคุมโรคลาต้นเน่าของ ปาล์มน้ามันโดยชีววิธี” , ใน รายงานผลงานวิจัยประจาปี 2556. 97-114. กรุงเทพฯ : สานักวิจัย พัฒนาการอารักขาพืช กรมวิชาการเกษตร. ศรีสุรางค์ ลิขิตเอกราช. (2536). โรคลาต้นเน่าของปาล์มน้ามันในประเทศไทย. ใน การอบรมสัมมนาเชิง ปฏิบัติการการพัฒนาเพื่อเพิ่มเทคโนโลยีการวิจัยและการผลิตมะพร้าว โกโก้ ปาล์มน้ามัน ประจาปี 2536. (น. 205-209). ณ โรงแรมแมนฮัทตันพาเลซ อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา. Corley, R.H.V. & Tinker, P.B. (2003). The Oil Palm . Blackwell Science Ltd. Oxford. Johnson,

RkJQdWJsaXNoZXIy Mzk3MzI3