วารสารเทคโนโลยีและนวัตกรรมเกษตร ปีที่ 1 ฉบับที่ 1

Journal of Technology and Agricultural Innovation Vol. 1 No. 1 (January - June 2023) 14 ผลของคาร์์บอนไดออกไซด์ต่่อกา เจริิญและพััฒนาของเน้�อเยื่่�ออนูเบี สบาร์์เทอรีี ที�เ าะเลี� งใน ะบบ... 7.87±0.28 อดต่่อชิ�นส่วน ตามลำ�ดัั และยัังพบว่่าชิ�นส่วนเนื�อเยื่�อที�เพาะเลี� งในชุ TIB แ เติม CO 2 มีจำำ�นวนใ ต่อชิ�นส่วนมากที�สุ คือ 5.35±0.33 ใบต่่อชิ�นส่วน ส่วนกรรมวิธีีที�เลี� งในอาหารเหลวสูตร MS นเคร่�องเ่ าและ น อาหารก่�งแข็็งสูตร MS คือ 4.10±0.34 และ 4.05±0.29 ใบต่่อชิ�นส่วน ตามลำ�ดัั โ สองกรรมวิธีีหลังไม่มีความแตกต่างกัน ทั�งนี�อา เป็็นเพราะวิธีีการเพาะเลี� งด้้ว ไ โอรีแอคเตอร์ มชั�วคราวมีการเติม CO 2 ที�จำำ�เป็็นต่อการสังเคราะห์แสง องพืช จึึงทำ�ให้้ีการเจริิญและพั นา องชิ�นส่วนที�มากกว่าการเพาะเลี� ง นอาหารก่�งแข็็ง และในอาหารเหลวที�มี CO 2 เท่าที�ได้้ ากการหา ใ องชิ�นส่วน ระกอบกัับชิ้�นส่วนเนื�อเยื่�อสามาร ได้้รัิ มาณอาหารได้้อย่่างเต็มที�ทั�วบริิเวณทุกชิ�นส่วน และสามาร ลั ญหาการ า อากาศ องชิ�นส่วนพืชได้้ เน่�อง ากระ TIB เม่�อให้อาหารไั ง วดชิ้�นส่วนเนื�อเยื่�อด้้ว แรงดัันอากาศนั�น ะมีการแลกเปลี่� นอากาศภา ในภาชนะด้้ว (แวว าว หม่�นสำ�ราญ และนพมณี โทปุุญญานนท์, 2555) สำ�หรั ผลการเกิ รากพบว่่า ในแต่ละกรรมวิธีีมีความแตกต่างกันทางสถิิติอย่่างมีนัยสำำ�คัญ โ เนื�อเยื่�อที�เพาะเลี� ง น อาหารก่�งแข็็งสูตร MS มีการเกิ รากมากที�สุ คือ ร้อ ละ 40.00±11.20 รองลงมาที�เลี� งในอาหารเหลวสูตร MS น เคร่�องเ่ า คือ ร้อ ละ 25.0±09.93 แต่ชิ�นส่วนที�เลี� งในชุ TIB แ เติม CO 2 มีร้อ ละการเกิ รากน้อยที่�สุ (5.00±0.34) (รููปภาพที� 3) แต่จำำ�นวนรากต่อชิ�นส่วนในแต่ละกรรมวิธีีไม่มีความแตกต่างกันทางสถิิติ อยู่่ในช่วง 1.23±0.25-1.89±0.54 รากต่อชิ�นส่วน ทั�งนี�เน่�อง ากอาหารก่�งแข็็งที�มีส่วน ระกอ องผงวุ�นมีความ หยุ่่น ทำ�ให้้ช�นส่วนสามาร เกาะและ เกิ รากได้้ดีีกว่าที�เพาะเลี� งในอาหารเหลวทั�ง นเคร่�องเข่่ าและระ ไ โอรีแอคเตอร์ มชั�วคราวแ เติม CO 2 ซึ่่�งเป็็น ระ แ ลอยตััว สอ คล้องกั รา งาน อง ณิชารีย์์ เธีี รชาติสกุล และคณะ (2562) ที�พบว่่าต้นอนูเบีี ส าร์เทอรี� ร อดลีีฟเพาะเลี� ง นอาหารก่�งแข็็งมีการเจริิญเติ โตได้้ดีีในระ ะการออกราก นอก ากนี�ยัังพบว่่า ลักษณะ องชิ�นส่วนเนื�อเยื่�ออนูเบีี สที�ทำ�การเพาะเลี� งในแต่ละกรรมวิธีีไม่เกิ การฉำ��นำ�� (vitrification หรือ hyperhydricity) มีการเกิ อ และรากแทรกในกา ใ (รููปภาพที� 4) ซึ่่�งให้ผลการท ลองเช่นเดีี ว กับลัักษณะ องต้นอ่อนต้นแก้วหน้าที�มีจำำ�นวน อ แทรกในกา ใ เป็็นจำำ�นวนมาก ทั�งนี�เน่�อง ากบริิเวณข้้อมีส่วน อง ตา อ หรือเนื�อเยื่�อเจริิญ (meristem) ที�พร้อม ะพั นาไ เป็็น อ ใหม่ได้้และไม่มีอาการฉำ��นำ� นชิ�นส่วนต้นแก้วหน้า ( Alocasia sanderiana Bull.) ที�เลี� งในระ TIB (ณัฐพงศ์ จัันจุุฬา และพิมพรรณ พิมลรัตน์, 2563) และไม่พ การ นเปื้�อน องจุุลินทรีย์์ในระหว่างทำ�การเพาะเลี� งด้้ว ไ โอรีแอคเตอร์ มชั�วคราวแ เติม CO 2 เน่�อง ากมีการกรอง อากาศก่อนที� ะเติมอากาศเข้้าไ ในระ (Cui et al., 2014) รู ภา ที่ 3. การเ ริญและพั นา องเนื้อเ ออนูเี สส าร์เทอรี (Anubias barteri var. Barteri) น/ในอาหารสภาพ ที่แตกต่างกันเมื่อเลี งไ 4 สั าห์ (ค่าเฉลี ±ส่วนเี งเ นมาตรฐาน องค่าเฉลี ; ำ�นวน =20)