วารสารเทคโนโลยีและนวัตกรรมเกษตร ปีที่ 1 ฉบับที่ 1

วารสารเทคโนโลยีีและนวัตกรรมเกษตร ปีีที่่� 1 ฉบัั ที่่� 1 (มกราคม - มิถุุนายน 2566) 23 Effects of BA and NAA on growth and development of tissue sweet potato cultivars... ผลระดัั ความเข้้มข้้น อง NAA ในลูก อลปัักชำ�ต่อการชักให้เกิ รากชิ�นส่วน ลา อดมัันเทศพันธุ์์เหลืองสายน้ำ��ผึ�งอินโ พบว่่า ไม่มีแตกต่างกัน องร้อ ละการ นเปื้�อน อยู่่ในช่วงร้อ ละ 16.70 ± 0.16 ถึึง 20.00 ± 0.20 ที�มีสาเหตุ ากแ คทีเรีียลัักษณะสีเหลืองบริิเวณรอบชิ้�นส่วนที�ปัักในอาหาร ส่วนจำำ�นวน อดต่่อชิ�นส่วน ความสูง องต้น จำำ�นวน ใบต่่อชิ�นส่วน และจำำ�นวนรากต่อชิ�นส่วนไม่มีความแตกต่างกัน สำ�หรั ความ าวรากมีความแตกต่างกันอย่่างมีนั สำ�คัญทางสถิิติ โดยชิ้้�นส่วน ลา อ เลี� ง นอาหารก่�งแข็็งสูตร MS ที�ไม่ได้้เติมสาร NAA มีความ าวรากมากที�สุ คือ 8.47 ± 1.46 แต่กรรมวิธีีอ่�นไม่มีความแตกต่างกัน เน่�อง ากในอาหารก่�งแข็็งสูตร MS ระกอ ไ ด้้ว าตุอาหารต่าง ๆ ที� พืชต้องการอยู่่แล้ว (ตารางที� 2) ารางที่ 2 ลักษณะการเ ริญเติ โต องมันเทศพันุ์ เหลืองสา น้ำ�ผึ้งอินโ ในลูก อลั กชำ�ที่มีระั ความเ ม น อง NAA และที่เลี ง นอาหารกึ่งแ็ งสูตร MS หลังเพาะเลี งเ็ นเวลา 4 สั าห์ NAA (มก./ล.) ร้อ ละ องการ เกิ อ ใหม่ ns ำ�นวน อ ใหม่ ต่อชิ้นส่วน ns ความ าว อง อ ใหม่ ( ม.) ns ำ�นวนใ ต่อ ชิ้นส่วน ns ำ�นวนรากต่อ ชิ้นส่วน ns ความ าว องราก ( ม.) 0.1 0.000±0.000 1.000±0.000 1.917±0.125 1.333±0.211 2.333±0.333 2.533±0.563b 1/ 0.3 0.167±0.167 1.000±0.000 1.620±0.097 1.000±0.000 1.333±0.211 2.020±0.973b 0.5 0.167±0.167 1.250±0.250 1.620±0.150 1.250±0.250 1.800±0.200 1.680±0.462b อาหารสูตร MS (ชุ ตรว สอ ) 0.000±0.000 1.400±0.221 1.270±0.146 1.900±0.526 2.600±0.476 8.470±1.460a ไม่เติม NAA (ชุ คว คุม) 0.200±0.200 1.250±0.250 1.625±0.239 1.500±0.289 2.500±0.289 2.730±1.050b 1/ ค่าเฉลี�ยที่�ตามอักษรที�เหมือนกันในแนวตั�งไม่มีความแตกต่างกันทางสถิิติ ( P<0.05 ), ns= ไม่มีความแตกต่างทางสถิิติ (not significantly) ค่าเฉลี� ± ค่าเบี่� งเ นมาตรฐานค่าเฉลี� , จำำ�นวน = 10 สำ�หรั การเจริิญและพั นา องชิ�นส่วนในแต่ละกรรมวิธีี (รููปภาพที� 4ก) หลัง ากนั�นนำ�ย้้า ออกปลููกในพีสมอส สามารถพัั นาเป็็นต้นกล้าที�สมบููรณ์ได้้ระ ะเวลา 6 สั าห์ (รููปภาพที� 4d) ชิ�นส่วน ลา อ สามารถชัักนำ�ให้เกิ ราก ได้้ในลูก อลปัักชำ�ที�ไม่เติม NAA หรือ นอาหารก่�งแข็็งสูตร MS ได้้ ทั�งนี�เน่�องมา ากการชิ�นส่วน ลา อดมีีการสร้าง ออกิ น และสามารถลำำ�เลี งไปที่�บริิเวณโคนอยู่่ในระดััิ มาณที�เพี งพอสามาร กระตุ�นให้เกิ การพั นารากได้้ เช่น เดีี วกับที่� พัชราวดีี วั นวิกย์์กิ และคณะ (2544) กล่าวว่าการเติมสารในกลุ่มออกิ น มีผลให้้ปริมาณออกิ นต่อไ โต ไคนิน ภา ในเนื�อเยื่�ออยู่่ในระดัับที่�สูงกว่าอัตราส่วนที�สมดุุล สอ คล้องกั Huang (1997) การลิ มาณไ โตไคนิน สามาร กระตุ�นการเกิ และเพิ�มความ าวรากได้้ และ Abubakar et al.(2018) ความเข้้มข้้น อง อร์โมนในพืชมีผลต่อ อัตราการเจริิญเติ โตและ ายพัันธุ์์�ของพืช ถึึงอย่่างไรมีรา งาน อง Ogero et al., (2011) พืชมันเทศสามาร า พันธุ์์ได้้ง่า สามาร สร้าง อ และรากได้้โดยที่่�ไม่ต้องเติม อร์โมน (growth hormones) ลงในอาหาร นอก ากนี�ชิ�นส่วน ลา อ เพาะเลี� ง นอาหารสูตร MS สามาร เจริิญและพั นา อ และรากได้้ สอ คล้องกั Vettorazzi et al.(2017) าตุอาหารในสูตรอาหารเพาะเลี� งเป็็นส่วน ระกอบสำำ�คัญต่อการเจริิญเติ โต องมันเทศในสภาพหลอ ท ลอง