วารสารเทคโนโลยีและนวัตกรรมเกษตร ปีที่ 2 ฉบับที่ 1

การควบคุมไส้เดือนฝอยรากปม Meloidogyne incognita โดยสปอร์แขวนลอยของเชื้อรา Trichoderma spp. ของไส้เดือนฝอยรากปม ให้นำกลุ่มไข่ที่ผ่านการทำความสะอาดไปบ่มไว้ที่อุณหภูมิห้องเป็นเวลา 3-5 วัน จะได้ตัวอ่อนระยะที่ 2 แล้วตัวอ่อนที่ได้นำไปปรับปริมาตรสำหรับการทดลอง 4.2 3. ศึกษาการเจริญของเชื้อรา Trichoderma spp. บนอาหารเลี้ยงเชื้อ PDA เชื้อรา Trichoderma spp. ที่ผ่านการทำให้บริสุทธิ์ด้วยวิธี single spore isolation จำนวน 50 ไอโซเลท นำมา เลี้ยงบนอาหารเลี้ยงเชื้อ PDA บ่มที่อุณหภูมิห้อง วัดการเจริญของเส้นใยเชื้อราทุกวัน จนครบ 7 วัน วางแผนการทดลอง แบบสุ่มสมบูรณ์ (completely randomized design; CRD) แต่ละกรรมวิธีมี 5 ซ้ำ 4. การคัดเลือกและศึกษาประสิทธิภาพของเชื้อรา Trichoderma spp. ต่อไส้เดือนฝอยรากปม M . incognita ในห้องปฏิบัติการ 4.1 ทดสอบประสิทธิภาพของสปอร์แขวนลอยของเชื้อรา Trichoderma spp. ต่อการฟักตัว ของกลุ่มไข่ไส้เดือนฝอยรากปม Meloidogyne incognita เตรียมสารแขวนลอยสปอร์ของเชื้อรา Trichoderma spp. ทั้ง 50 ไอโซเลท ที่ความเข้มข้น 1x108 สปอร์/มิลลิลิตร ปริมาตร 1 มิลลิลิตร ด้วย Hemacytometer ตามวิธีการของ น้ำค้าง สวัสดิ์ประดิษฐ์. (2557) มาใส่ใน 24 well-plate ตามด้วยกลุ่มไข่ที่ผ่านการฆ่าเชื้อจำนวน 1 กลุ่มไข่ บ่มที่อุณหภูมิห้อง บันทึกผลกลุ่มไข่ที่ถูกเชื้อราเข้าทำลาย ตามวิธีการของ Khun-in et al . (2015) และจำนวนตัวอ่อนที่ฟักออกจากกลุ่มไข่ ภายใต้กล้องจุลทรรศน์แบบใช้แสงชนิด stereo microscope ที่เวลา 48,72,96 และ 120 ชั่วโมง เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยโดยวิธี Duncan’s New Multiple Range Test (DMRT) ( P ≤ 0.05) 4.2 ทดสอบประสิทธิภาพของสปอร์แขวนลอยของเชื้อรา Trichoderma spp. ต่อการตายของตัวอ่อนระยะที่ 2 ของไส้เดือนฝอยรากปม Meloidogyne incognita นำตัวอ่อนระยะที่ 2 ของ ไส้เดือนฝอยรากปมจำนวน 100 ตัว ใส่ในจาน 24 well- plate จากนั้นนำสปอร์-แขวนลอย ของเชื้อรา Trichoderma spp. ที่ความเข้มข้น 1x108 สปอร์/มิลลิลิตร ปริมาตร 1 มิลลิลิตร ใส่ลงไปในหลุมที่มีไส้เดือนฝอย รากปม ทำการทดลอง 5 ซ้ำ เปรียบเทียบกับชุดควบคุมที่ใช้น้ำกลั่นนึ่งฆ่าเชื้อ บันทึกจำนวนไส้เดือนฝอยที่ตาย (ตัวเหยียดตรง) และจำนวนตัวอ่อนที่ถูกเชื้อรา Trichoderma spp. เข้าทำลาย (พันรัด) ที่เวลา 48, 72, 96 และ 120 ชั่วโมง ภายใต้กล้อง จุลทรรศน์แบบ stereoscopic microscope โดยดัดแปลงวิธีการจาก Sun et al . (2006) และ Khun-in et al . (2015) แล้วเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยโดยวิธี DMRT ( P ≤ 0.05) 4.3 ทดสอบประสิทธิภาพของเส้นใยเชื้อรา Trichoderma spp. ในการเข้าทำลายกลุ่มไข่ไส้เดือนฝอย รากปม M. incognita บนอาหารลี้ยงเชื้อ WA (water agar) นำเชื้อรา Trichoderma spp. แต่ละไอโซเลท มาเลี้ยงบนอาหารเลี้ยงเชื้อ WA จากนั้นนำกลุ่มไข่ที่ผ่านการ ฆ่าเชื้อ วางลงไป 1 กลุ่ม ห่างจากปลายเส้นใย 1 เซนติเมตร บ่มไว้ที่อุณหภูมิห้อง วางแผนการทดลอง แบบ CRD กรรมวิธีละ 5 ซ้ำ และบันทึกจำนวนตัวอ่อนที่ฟักออกมาจากกลุ่มไข่ ที่เวลา 48,72,96 และ 120 ชั่วโมง ภายใต้กล้องจุลทรรศน์แบบ stereoscopic microscope และเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยโดยวิธี DMRT ( P ≤ 0.05) 5.กลไกการเข้าทำลายไส้เดือนฝอยรากปม M. incognita ของเชื้อรา Trichoderma spp. หลังการทดสอบประสิทธิภาพของสปอร์แขวนลอยของเชื้อรา Trichoderma spp. ต่อการฟักตัวของกลุ่มไข่ การตายของไส้เดือนฝอยรากปมระยะที่ 2 และต่อการเข้าทำลายกลุ่มไข่ไส้เดือนฝอยรากปม M. incognita ในหัวข้อที่ 4.1,4.2 และหัวข้อที่ 4.3 ตามลำดับ นำมาศึกษาดูกลไกการเข้าทำลายภายใต้กล้องกล้องจุลทรรศน์แบบ Compound microscope ที่กำลังขยาย 40x โดยดูลักษณะการเข้าทำลายของเส้นใยโดยตรงหรือพันรัดกลุ่มไข่และตัวอ่อนระยะที่ 2 ของไส้เดือนฝอยรากปม บันทึกภาพโดยชุด Dino Capture 2.0 version 1.5.29.B 6.ประสิทธิภาพของสปอร์แขวนลอยของเชื้อรา Trichoderma spp. ต่อการเกิดโรครากปมข้าวในเรือนทดลอง นำเชื้อรา Trichoderma spp. ที่มีประสิทธิภาพในการทำลายไส้เดือนฝอยรากปมในระดับห้องปฏิบัติการ รวม 9 ไอโซเลท ได้แก่ Sp1, Sp4, Sp6.3/2, Ay10.1, DR 3.1/1, DR3.2, KU1.1/1, KU1.1/2,และ SPB04 มาทดสอบการเกิด โรครากปม ข้าวโดยนำต้นข้าวสายพันธุ์ กข31 อายุ 15 วัน ปลูกลงแก้วพลาสติกใสขนาด 20 ออนซ์ ที่บรรจุดินที่ผ่านการ