การประชุมวิชาการและผลงานวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 17 2550 - page 455

รูปที่ 2 เครื่องมือวัดจํานวนชั่วโมงที่ มีแดด
การวิจัยทางดานรั งสีอาทิตยในประเทศไทยเริ่มมีการศึกษาตั้ งแตป ค.ศ. 1976 โดยในขณะนั้นการศึ กษาวิจัย
ส วนใหญเปนการวิ เคราะหขอมูลทางสถิติซึ่งอาศัยขอมูลอุ ตุนิ ยมวิทยาและขอมูลจากการติดตั้ งสถานี ตรวจวัดเพื่อ
สรางแบบจําลองสําหรับการประมาณคารังสีอาทิตยทั้ งรังสีรวมและรังสีกระจาย (Exell 1976, Exell and Huq 1978,
Exell 1981 and Exell and Santibuppakul 1984) ตอมาได มีการติดตั้ งสถานีตรวจวัดรังสีอาทิ ตยเพิ่มเติ มใน
มหาวิ ทยาลัยต างๆ และไดมีการวิเคราะห ขอมู ลทางสถิติเพื่อพัฒนาแบบจําลองสําหรับการประมาณค ารังสีอาทิตย ทั้ง
รังสีรวมและรั งสีกระจาย (Hirunlabh et al. 1994, Janjai and Liengjindathaworn 1989, Janjai and
Liengjindathaworn, 1989, Janja et al. 1996, Janjai et al. 1997, Janjai and Tohsing, 2004) โดยการศึกษาวิจัยสวน
ใหญ เปนการวิเคราะหสหสัมพันธโดยใชสมการของอังสตรอม นอกจากนั้ นยังได มีการศึกษาเกี่ยวกับความสั มพั นธ
ระหว างรังสีอาทิ ตยกับข อมูลอุ ตุนิยมวิ ทยาโดยใชการวิ เคราะหสหสัมพันธแบบหลายตั วแปร (Kirtikara and
Siriprayuk 1980) รวมทั้งไดมีการศึ กษาวิจั ยเพื่อวิเคราะหความสัมพันธระหวางคารังสีอาทิตย กับตําแหน งของดวง
อาทิตย บนทองฟาซึ่งแสดงอยูในรูปของมุมเงย (Chirarattananon et al. 2000) สําหรับการศึ กษาวิจัยเกี่ยวกับรั งสี
อาทิตยในบริเวณพื้ นที่ทางภาคใตของประเทศไทยนั้นไดมีการวิ เคราะหความสัมพั นธระหวางจํ านวนชั่วโมงที่ มีแดด
และปริมาณน้ําฝนซึ่งมีการตรวจวัดอยางมากกว าเมื่อเที ยบกับจํ านวนชั่วโมงที่ มีแดดซึ่งมีสถานีตรวจวั ดเพี ยง 3 สถานี
ในภาคใต และใชความสัมพันธดังกลาวสําหรั บการประมาณคารังสีอาทิตย (Phethuayluk et al. 2005) เมื่อไม นานมา
นี้ เองไดมีการศึ กษาวิจัยเกี่ยวกับแบบจําลองสํ าหรับการประมาณค ารังสีอาทิตยเหนือประเทศไทยโดยอาศัยจํานวน
ชั่วโมงที่ มีแดด (Chancham and Waewsak 2007) โดยไดทํ าการวิเคราะห สมการเชิงเสนซึ่งเปนสมการของอั งสตรอม
สมการพหุ นาม สมการเชิ งเส น-ลอการิธึม สมการลอการิ ธึ ม และสมการกําลั ง ผลการศึกษาแสดงให เห็ นวา
แบบจํ าลองแบบพหุ นามเปนแบบจํ าลองที่ดีที่ สุดเนื่ องจากมีคาความผิ ดพลาดน อยที่สุดนั่ นเอง อย างไรก็ ตาม
แบบจําลองดั งกลาวยั งคงอาศัยขอมูลจํานวนชั่วโมงที่มีแดดซึ่งมีขอจํากัดเนื่องจากจํ านวนสถานีที่ มีการตรวจวัด
พารามิ เตอร ดังกลาวมีน อย ดั งนั้นงานวิจัยนี้จึ งเปนการพัฒนาแบบจําลองแบบใหมเพื่ อเปนต นแบบสําหรั บการ
ประมาณค ารังสีอาทิตย เหนือพื้นที่ของประเทศไทยโดยใชขอมูลอุตุนิยมวิทยาไดแก อุณหภูมิอากาศและปริมาณเมฆ
ที่ ปกคลุมท องฟาซึ่งเปนอีลิเมนททางอุตุนิ ยมวิทยาพื้นฐานที่มีการตรวจวัดทั่วประเทศมากกวา