full2012.pdf - page 266

šœÎµ
การเพิ่มขึ้ นของประชากรและการพัฒนาทางเศรษฐกิจในปั จจุบัน ก่ อให้เกิ ดการขยายตัวของกิ จกรรมและเกิ ด
ผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ เพื่อตอบสนองความต้องการและอํานวยความสะดวกให้กับมนุษย์ ในขณะเดี ยวกันกิจกรรมและผลิตภัณฑ์
เหล่านี้ ต้องใช้ทรัพยากรธรรมชาติเป็ นฐานในการผลิตและการพัฒนา จึ งก่อให้ เกิดความเสื่อมโทรมของทรัพยากรธรรมชาติ
และสิ่งแวดล้อม ส่ งผลกระทบต่อสุขภาพอนามัยและคุณภาพชีวิตของประชาชน การจัดการสิ่ งแวดล้อมที่มีประสิ ทธิภาพจะ
เป็ นเครื่ องมือสําคัญในการป้ องกัน และแก้ไขปั ญหาความเสื่อมโทรมของทรั พยากรธรรมชาติและสิ่ งแวดล้อม ดังนั้ นการ
จัดการสิ่งแวดล้อมที่ดี ควรมีแนวคิดว่าการพัฒนาสิ่ งแวดล้อมจะต้องควบคู่ ไปกับการพัฒนาทางเศรษฐกิ จและสังคม ซึ่ งจะ
นําไปสู่ การพัฒนาอย่างยั่งยืน ปั จจุบันโลกให้ ความสนใจการผลิตเซรามิกเชิ งนิเวศเศรษฐกิจ ซึ่ งเป็ นแนวทางหนึ่ งของการวิจัย
เชิงรุ กในการแก้ไขปัญหาสิ่ งแวดล้อมต่างๆ ซึ่ งแน่นอนควรคํานึงถึงภาวะโลกร้อนด้วย กล่าวคือ การผลิตภัณฑ์เซรามิกที่เป็ น
มิตรต่อสิ่ งแวดล้อม มีความสําคัญกับผู้ประกอบการในเซรามิก และหาแนวทางแก้ไข อาทิ การมุ่งเน้นการลดกากของเสีย ยืด
ระยะเวลาการใช้งาน และเพิ่มปริมาณการนํากลับมาใช้ใหม่ ทั้งนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงผลเสี ยที่จะตามมาภายหลังตลอดช่วงชีวิตของ
ผลิตภัณฑ์หรื อใช้งาน อีกทั้ งได้มีการออกกฎระเบียบ กฎหมายหรื อมาตรฐานต่างๆที่เกี่ยวข้องกับด้านสิ่งแวดล้อม ได้จัดทํา
อนุกรมมาตรฐานการจัดการสิ่ งแวดล้อม ISO14000 ขึ้ น ให้เกิดเป็ นมาตรฐานสําหรับการปฏิ บัติ ตามของผู้ประกอบการ โดย
มาตรฐานเหล่านี้ จะเน้นที่การลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมตั้ งแต่ขั้นตอนการเลือกวัตถุดิ บแก่ผลิตภัณฑ์ สําหรับประเทศไทย
ได้เริ่ มมี การนํามาตรฐานด้านสิ่งแวดล้อมนานาชาติเหล่านี้ มาใช้กับภาคอุตสาหกรรมเซรามิกไทยที่ ส่งออกไปยังประเทศคู่ค้า
ในแถบยุโรป อเมริ กาหรื อญี่ปุ่ น เป็ นต้น ดังนั้ นอุตสาหกรรมเซรามิกไทยควรจะต้องเร่ งปรับตัวเพื่อให้สามารถดําเนินธุ รกิจได้
อย่างสอดคล้องกับมาตรฐานทางด้านผลิตภัณฑ์เซรามิกเหล่านั้ น อีกทั้ งยังช่วยรักษาตลาดการส่งออกผลิ ตภัณฑ์เซรามิกเอาไว้
ได้หรื อในทางกลับกันก็อาจจะเป็ นการช่วยขยายตลาดสินค้าเซรามิ กเพื่อสิ่งแวดล้อมได้มากขึ้ น
ด้วยตระหนักถึงสถานการณ์ดังกล่ าวข้างต้น หน่ วยวิจัยธรณีเทคนิ คและวัสดุก่ อสร้างนวัตกรรม ภาควิชาวิ ศวกรรม
เหมืองแร่ และวัสดุ จึ งได้ทําการศึกษาผลิ ตภัณฐ์เชิงนิ เวศเศรษฐกิจขึ้ น ซึ่ งเป็ นการพัฒนาที่ ยั่งยืนเพื่อลดผลกระทบสิ่ งแวดล้อม
อันจะนําไปสู่การขยายโอกาสทางด้านการค้า การลงทุนในตลาดผลิตภัณฑ์เพื่อสิ่ งแวดล้อมทั้ งในประเทศแถบอาเชียนและ
ต่ างประเทศ และในขณะเดียวกันก็ เป็ นการส่ งเสริ มแนวความคิ ดในการออกแบบวัสดุ เซรามิกใหม่ที่ ตระหนักในด้าน
สิ่งแวดล้อมมากขึ้นให้กับสังคมไทย
โรงงานผลิ ตเบ้าถุงมื อยางในจังหวัดสงขลามีกําลังผลิตสูง วัสดุดิ บของเบ้าถุงมื อยางคื อ ดินขาว ควอตซ์ และ
เฟลด์สปาร์ เบ้าถุงมือยางเผาที่ 1100-1200ºซ. ผลิตภัณฑ์ที่ได้ออกมาบางชิ้ นและบางรุ่ นไม่ตรงตามมาตรฐานของโรงงานหรื อ
ของลูกค้าที่สั่งซื้อ จึ งมีการนํากลับมาย่อยชิ้ นเล็กและบดก่อนนําไปหล่อและเผาทําเบ้าผลิตถุงมือยางใหม่ต่อไป ซึ่ งมีปริ มาณ
ชํารุ ดประมาณ 10% โดยเฉพาะชิ้นส่ วนที่เคลือบนํ้ ายาผิวก็ ไม่สามารถนํากลับไปหล่อใหม่ ได้ จึ งมีความคิ ดที่นํามาใช้
ประโยชน์ในงานคอนกรี ต ซึ่ งหากนําเบ้าชํารุ ดมาย่อยและบดละเอียดแทนที่เป็ นวัตถุดิ บก็ช่ วยลดการใช้ทรัพยากรเซรามิกได้
ª·›¸„µ¦ª·‹´¥
ª´˜™»—·š¸Éčo
ประกอบด้วย เศษเบ้าเซรามิ กถุงมือยางชํารุ ด จากโรงงานยูโรเซรามิก อ. สะเดา จ.สงขลา นํามาโม่บดคัด 75
ไมครอน (ภาพที่ 1 ก และ ข) เถ้าลอยไม้ยางพารา จากบริษัทเซฟสกิน (ภาพที่ 1 ค) ขนาดของผงเถ้าลอยไม้ยางพาราที่ใช้เล็ก
266
การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิ ทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 22 ประจำปี 2555