ตารางที่
2 ความชื
้
นที่
เหมาะสมของวั
สดุ
ผสมทํ
ากระเบื
้
องที่
ศึ
กษา
อั
ตราส่
วนผสม (%)
ความหนาแน่
น (กรั
ม/ซม.
3
) ความชื
้
นเหมาะสม (%) ปริ
มาณนํ
้
า (กรั
ม)
นํ
้
าใช้
จริ
ง (กรั
ม)
25
1.4
12.68
26
24
35
1.31
15.91
32
30
45
1.23
17.55
36
34
55
1.13
20.89
42
40
0.8
1
1.2
1.4
1.6
1.8
8
12
16
20
24
юіѧ
єѥцзњѥєнѪҟ
ь
(%)
зњѥєўьѥѰьҕ
ь
(
јэ.оє.
)
25%
35%
45%
55%
ѱёјѧ
ѱьѯєѨ
ѕј
(25%)
ѱёјѧ
ѱьѯєѨ
ѕј
(35%)
ѱёјѧ
ѱьѯєѨ
ѕј
(45%)
ѱёјѧ
ѱьѯєѨ
ѕј
(55%)
ภาพที่
2 ความชื
้
นเหมาะสมของวั
ตถุ
ดิ
บผสมทํ
ากระเบื
้
อง
จนถึ
งอุ
ณหภู
มิ
500ºซ
.
แช่
ไว้
นาน 30 นาที
หลั
งจากนั
้
นให้
อั
ตราความร้
อน 3ºซ
.
/นาที
จนถึ
งอุ
ณหภู
มิ
800
๐
ซ. คงไว้
30 นาที
หลั
งจากนั
้
นให้
อั
ตราความร้
อน 1
๐
ซ./นาที
จนถึ
งอุ
ณหภู
มิ
สู
งสุ
ด แช่
ไว้
นาน 30 นาที
ก่
อนปล่
อยให้
เย็
นตั
วในเตาด้
วยอั
ตรา 50º
ซ./นาที
จนถึ
งอุ
ณหภู
มิ
ห้
อง รวมเวลา 3 วั
น ก่
อนนํ
าออกมาวั
ดและหาค่
าพฤติ
กรรมเผาผนึ
กของกระเบื
้
องภายหลั
งเผา (ภาพที่
3)
ก)
ข)
ค)
ภาพที่
3 กระเบื
้
องมวลเบาผสมเศษเบ้
าเซรามิ
ก หางแร่
เดิ
นขาวและเถ้
าลอยไม้
ยางพาราในอั
ตราส่
วนต่
างกั
นเผาที่
อุ
ณหภู
มิ
ก)
1,100ºซ. ข) 1,150ºซ. และ ค) 1,200ºซ.
ª·
¸
µ¦°
การทดสอบเผาผนึ
กระดั
บห้
องปฏิ
บั
ติ
การภายหลั
งอั
ดขึ
้
นรู
ปผงได้
แผ่
นตั
วอย่
างรู
ปสี่
เหลี่
ยมและเผาผนึ
กด้
วยเตาเผาใน
บรรยากาศปกติ
(อากาศ) ตั
วอย่
างทั
้
งหมดวั
ดทั
้
งก่
อนและหลั
งเผาผนึ
ก หาค่
าการแปรปรวนเชิ
งมิ
ติ
และรวมทั
้
งความหนาแน่
น
ความแข็
งกระดอน (rebound hardness) แผ่
นตั
วอย่
างเผาผนึ
กนํ
าตรวจลั
กษณะด้
วย การเลี
้
ยวเบนรั
งสี
เอกซ์
กล้
องจุ
ลทรรศน์
แบบส่
องกราดและทดสอบเชิ
งกล (การทดสอบดั
ดแบบสามจุ
ด) เพื่
อเปรี
ยบเที
ยบสมบั
ติ
ต่
างๆ กั
บผลิ
ตภั
ณฑ์
เซรามิ
กปั
จจุ
บั
น
และมาตรฐาน มอก. การทดสอบดั
ดแบบจุ
ดเดี
ยวเครื่
องทดสอบอเนกประสงค์
ด้
วยความเร็
วของหั
วกด 1.8 มม./นาที
ตั
วอย่
าง
ที่
ได้
ตรวจลั
กษณะตาม มอก. คุ
ณลั
กษณะกํ
าหนด ได้
แก่
ความหนาแน่
นรวม (bulk density) การดู
ดซึ
มนํ
้
า การทดสอบกํ
าลั
งดั
ด
268
การประชุ
มวิ
ชาการระดั
บชาติ
มหาวิ
ทยาลั
ยทั
กษิ
ณ ครั้
งที่
22 ประจำปี
2555