เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 484

2
บทนํา
จุลินทรี ย์เป็ นสิÉงมีชี วิตขนาดเล็กทีÉไม่สามารถมองเห็ นด้วยตาเปล่ าได้ จุลิ นทรี ย์โดยทัÉวไปสามารถแบ่งออกได้หลาย
ชนิด โดยแต่ละชนิดมี ความแตกต่างกันไป เช่ น พวกรา แบคทีเรี ย สาหร่าย และโปรโตซัว (ดวงพร คันธโชติ. 2545 : 2) ซึÉ ง
จุลินทรี ย์เหล่านีÊ ล้วนแล้วแต่ก่ อให้เกิดประโยชน์ และโทษต่อมนุ ษย์ สัตว์ และพืช เป็ นอย่างมาก เช่น รา เป็ นสิÉงมีชี วิตจําพวก
ยูคาริ โอต (eukaryotes) ไม่ มีคลอโรฟิ ลล์ทําให้ ไม่สามารถสังเคราะห์แสงได้ จึงไม่สามารถสร้ างอาหารเองได้ ต้องพึÉงพาอาศัย
สิÉงภายนอกเพืÉอความอยู่รอดของตัวมันเอง โดยทัÉวไป รามี ทัÊงชนิ ดทีÉเป็ นเซลล์เดี ยว เช่น ยีสต์ และราทีÉ มีหลายเซลล์ ซึÉ งรา
เหล่านีÊ มีบางชนิ ดทีÉมนุษย์นํามาใช้ประโยชน์ทางด้านอุตสาหกรรม เช่น อุตสาหกรรมการหมัก การทําเบี ยร์ ไวน์ และ ทํายา
ปฏิชีวนะ เพืÉอรักษาโรคต่างๆ เป็ นต้น และยังมีราบางชนิดทีÉก่ อให้เกิดโทษต่อมนุษย์ สัตว์ และพืช (ชุลี ชัยศรี สุข. 2546 : 22 )
โดยเฉพาะอย่างยิÉงราหรื อเชืÊ อราเหล่านีÊ ก่อความเสี ยหายให้กับพื ช เช่น พวกข้าว ข้าวโพด ซึÉ งพืชเหล่านีÊ ล้วนเป็ นพืชเศรษฐกิจ
ของไทย และทํารายได้ให้กับประเทศเป็ นอย่างมาก สาเหตุทีÉ สําคัญทีÉ ทําให้เกิดโรคต่ อพืชเหล่านีÊ คื อ เกิดจากเชืÊ อรา เช่นพวก
เชืÊ อรา Helminthosprium oryzae ก่ อให้เกิดโรคใบจุดสี นํÊาตาลในนาข้าว และเชืÊอรา Sclerotium oryzae Cattaneo ก่อให้เกิด
โรคลําต้นเน่ าในนาข้าว ซึÉ งโรคเหล่านีÊ ล้วนแล้วแต่ ทําความเสียให้เกษตรกร (นพพร สายัมพล, เรวัต เลิศฤทัยโยธิน, รั งสฤษดิÍ
กาวีต๊ะ, สนธิ ชัย จันทร์เปรม. 2542 : 1-19)
จากปัญหาดังกล่าวทําให้นักวิ ทยาศาสตร์ได้มีการคิดค้นหายาทีÉใช้ในการฆ่าเชืÊ อรา เพืÉอลดปั ญหาดังกล่ าว จึงได้มีการ
พัฒนาคิดค้นตัวยาใหม่ๆขึÊ นมา โดยเฉพาะอย่างยิÉงสารเคมีทีÉมีประสิ ทธิภาพในการป้ องกันเชืÊ อรา ได้แก่ สารประกอบทองแดง
(Cu) โดยสารนีÊ เข้าไปทําลายสปอร์ของเชืÊ อรา โดยเชืÊ อราไม่สามารถงอกเข้าสู่ เนืÊ อเยืÉอของพื ชได้ และสารจําพวกอนุ พัน์ ของ
เบนซีน เช่ น 3,5-ไดไนโตรเบนโซอิก ยังช่วยในการยับยัÊงหรื อฆ่าเชืÊ อราได้ (คณะอนุ กรรมการปรับปรุ งหลักสู ตรวิทยาศาสตร์
สาขาเคมีตามโครงการปรับปรุ งหลักสู ตรวิทยาศาสตร์ระดับมหาวิทยาลัยของทบวงมหาวิทยาลัย. 2540 : 397-399)
ผู้ วิจัยจึงเล็งเห็นความสําคัญในจุดนีÊ จึงได้ ทําการสังเคราะห์สารประกอบเชิงซ้อนทองแดงกับ 3,5-ไดไนโตรเบนโซ-
อิกขึÊ น เพืÉอศึกษาถึงลักษณะโครงสร้างของสารด้วยเครืÉ องมือต่างๆ เพืÉอเป็ นความรู ้พืÊ นฐานต่อไปในอนาคตเกีÉยวกับยาต้านเชืÊ อ
รา
วิธีการวิจัย
งานวิจัยนีÊ แบ่ งการศึกษาออกเป็ น 2 การทดลอง การทดลองทีÉ 1 เป็ นการศึกษาสภาวะทีÉเหมาะสมในการสังเคราะห์
สารประกอบเชิงซ้ อนทองแดง กับ 3,5-ไดไนโตรเบนโซอิก การทดลองทีÉ 2 เป็ นการศึกษาลักษณะของสารทีÉสังเคราะห์ ได้
ด้วยเทคนิ คต่างๆ ดังมีรายละเอียดต่อไปนีÊ
การสังเคราะห์ สารประกอบเชิงซ้ อนของทองแดง กับ กรด3,5-ไดไนโตรเบนโซอิก
ชัÉงสาร CuSO 4⋅ 5H2O นํÊ าหนัก 0.250 g (1.0 mmol) ใส่ในบี กเกอร์ขนาด 50 ml ทีÉ มีนํÊ ากลัÉนอยู่ปริ มาตร 5.0 ml คน
สารละลายผสมให้เข้ากัน ประมาณ 20 นาที วัด pH ของสารละลาย ชัÉงกรด 3,5-ไดไนโตรเบนโซอิก นํÊ าหนัก 0.212 g (1.0
mmol) ใส่ ในบีกเกอร์ ขนาด 50 ml ทีÉ มีเอทานอลอยู ่ปริ มาตร 5 ml นําสารละลายทีÉเตรี ยมได้ ค่อยๆ เติ มลงในสารละลาย
CuSO4⋅ 5H2O จนหมด คนสารละลายผสมให้เข้ากัน วัด pH ของสารละลาย หลังจากนัÊนทําการปรับ pH ของสารละลาย ด้วย
1 M ของสารละลาย NaOH จนได้ pH เท่ากับ 6 คนสารละลายผสมให้เข้ากัน ประมาณ 4 ชัÉวโมง กรองสารละลายทีÉได้ ตัÊง
สารละลายทิÊงไว้ทีÉ อุณหภูมิห้องประมาณ 3 วัน