จากนั
้
นทํ
าการเลื
อกค่
าแตกต่
างของอุ
ณหภู
มิ
ที่
ตํ
่
าสุ
ด (
¨
T
min
) โดยในการศึ
กษานี
้
กํ
าหนด
¨
T
min
เป็
น 5-10
o
C เนื่
องจาก
ช่
วงอุ
ณหภู
มิ
ในกระบวนการผลิ
ตตํ
่
ากว่
า 250
o
C และกระบวนการมี
ปฏิ
กิ
ริ
ยาในวั
ฏภาคของเหลว จากนั
้
นนํ
าข้
อมู
ลทั
้
งด้
าน
กระแสร้
อนและเย็
นมาสร้
าง Composite Curve (CC) ดั
งในภาพที่
2 ซึ
่
งแสดงความสั
มพั
นธ์
ระหว่
างอุ
ณหภู
มิ
และเอนทั
ลปี
(T-
H) และสามารถแสดงค่
าเป้
าหมายการใช้
พลั
งงานโดยรวมได้
และสร้
างความสั
มพั
นธ์
ของการใช้
พลั
งงานที่
กระบวนการผลิ
ต
ต้
องการที่
เปลี่
ยนแปลงไปตามอุ
ณหภู
มิ
แต่
ละจุ
ดที่
กํ
าหนดเป็
นจุ
ดพิ
นช์
µ¦µ¸É
1
ชนิ
ด คํ
าอธิ
บายและค่
าพลั
งงานของแต่
ละกระแสในกระบวนผลิ
ตคิ
วมี
น
ลํ
าดั
บที่
ชนิ
ด
คํ
าอธิ
บาย
Enthalpy (*)
H1
ร้
อน
Alkylation Reactor Effluent Cooler
176.33
H2
ร้
อน
Benzene Column Condenser
307.59
H3
ร้
อน
Cumene Column Feed Cooler
27.29
H4
ร้
อน
Cumene Column Vent Condenser
193.16
H5
ร้
อน
Cumene Product Cooler
0.12
H6
ร้
อน
DIPB Column Condenser
195.23
H7
ร้
อน
DIPB Column Bottom Condenser
0.53
C1
เย็
น
Transalkylation Reactor Feed Heater
1.82
C2
เย็
น
Transalkylation Reactor Feed Trim Heater
107.42
C3
เย็
น
Benzene Feed Heater
65.31
C4
เย็
น
Cumene Column S3 Generation
459.45
C5
เย็
น
Benzene Recycle from Alkylation Reactor
226.09
(*)
(kcal/kg * 10
5
)
µ¦«¹
µ
n
µ¥µÂ¨Á¨¸É
¥ªµ¤¦o
° (Heat Exchanger Network: HEN)
°¦³ªµ¦¨·
·
ª¤¸
หลั
งจากที่
ได้
จุ
ดพิ
นช์
มาแล้
วนั
้
น จึ
งได้
ทํ
าการออกแบบข่
ายงานแลกเปลี่
ยนความร้
อนตามแบบวิ
ธี
การของ Linnhoff
และ Hindmarsh (1997. น.75) โดยวิ
เคราะห์
ว่
ามี
จุ
ดใดที่
สามารถปรั
บปรุ
งเพื่
อทํ
าให้
เกิ
ดการใช้
พลั
งงานได้
อย่
างมี
ประสิ
ทธิ
ภาพ
มากที
่
สุ
ด (Optimum point) โดยมี
หลั
กการคื
อการออกแบบให้
มี
การแลกเปลี่
ยนความร้
อนแค่
ในช่
วงบนหรื
อล่
างของอุ
ณหภู
มิ
ที่
จุ
ดพิ
นช์
เท่
านั
้
นไม่
มี
การแลกเปลี่
ยนความร้
อนข้
ามอุ
ณหภู
มิ
จุ
ดพิ
นช์
หลั
งจากนั
้
นพิ
จารณาการลงทุ
นของเครื
อข่
ายเครื่
องแลกเปลี่
ยนความร้
อนที่
ออกแบบไว้
โดยคิ
ดราคาของ
สาธารณู
ปโภคตามแบบของ Sung-Geun Yoon และคณะ ที่
ได้
ทํ
าไว้
ใน Yeosu industrial complex และค่
าการลงทุ
นตามแบบ
ของ LG chemicals (2007. น.886-893) เปรี
ยบเที
ยบกั
บค่
าพลั
งงานที่
สามารถอนุ
รั
กษ์
ไว้
ได้
ว่
าจุ
ดใดที่
เหมาะสมกั
บการลงทุ
น
มากที่
สุ
ด โดยวิ
ธี
การในการคํ
านวณหาค่
าใช้
จ่
ายในการลงทุ
นเพื่
อประเมิ
นทางด้
านเศรษฐศาสตร์
โดยเปรี
ยบเที
ยบระหว่
างค่
า
พลั
งงานที่
สามารถลดลงได้
กั
บเงิ
นลงทุ
น โดยคํ
านวณได้
จากสมการ (5)
376
การประชุ
มวิ
ชาการระดั
บชาติ
มหาวิ
ทยาลั
ยทั
กษิ
ณ ครั้
งที่
22 ประจำปี
2555