เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 617

3
เดินตามและสังเกตพฤติ กรรมการทางานของพนักงาน พบว่าการลดความสู ญเสียในกระบวนการผลิ ตและเพิ่มผลผลิตเป็ น
โครงการที่ ถูกคัดเลือกโดยผ่านการประเมิ นผลประโยชน์ที่ ได้รับจากแต่ละโครงการที่กาหนดขึ้ น ร่ วมกับผู ้บริหารของ
โรงงานตัวอย่าง ซึ่ งในการประเมินได้พิจารณาในมุมมองของ ผลประโยชน์ทางด้านการเงิน, ต้นทุนการผลิต เป็ นต้น
เมื่อทาการวิเคราะห์ ในรายละเอียดของปัญหาความสูญเสี ยโดยการเปรี ยบเที ยบจากสายการผลิตของบริ ษัทตัวอย่าง
พบว่าสายการผลิตที่สนใจ (สายการผลิต B) มีผลผลิ ต (%yield) ที่ ต่า คื อ 73.61% (เทียบกับเป้ าหมาย 80%) เมื่อเปรียบเที ยบ
กับสายการผลิตอื่น (ภาพที่ 1) โดยพบว่าปัญหาจากผลิ ตภัณฑ์บกพร่องจากน้ ายาเคลือบผิว (GEP) ซึ่ งพบว่ามีเปอร์เซ็ นต์ความ
สูญเสี ยสูงเป็ นอันดับแรก (ภาพที่ 2) คิดเป็ น 29.40% ของผลิตภัณฑ์บกพร่องที่ เกิดขึ้ นจากการเก็บข้อมู ลกระเบื้องเสี ยเป็ นเวลา
3 เดือน (90,544 แผ่น)
ภาพที่ 1 ผลผลิต (%yield) แต่ละสายการผลิ ต
ภาพที่ 2 ปั ญหาผลิตภัณฑ์บกพร่องในการผลิตกระเบื้ องคอนกรี ต
จากกรณี ศึ กษาพบว่าผลิ ตภัณฑ์บกพร่ องทั้ งหมดจะถูกกาจัดทิ้งไม่สามารถซ่อมหรื อนามาจาหน่ ายเป็ นสิ นค้าเกรด
สองได้ ซึ่ งปั ญหาผลิตภัณฑ์บกพร่องที่เกิดขึ้ นนี้ ส่งผลต่อการสูญเสี ยค่าใช้ จ่ายด้านวัตถุ ดิบ ดังนั้ นในขั้ นตอนนี้ จึงกาหนดส่วน
วิกฤตต่อคุ ณภาพ คือ ผลิตภัณฑ์บกพร่องจากน้ ายาเคลื อบผิว
การกาหนดและประเมินการวัดผล (Measure)
ขั้ นตอนนี้ ดาเนิ นการเพื่อให้ทราบสถานะปัจจุบันของกระบวนการ และวัดขี ดความสามารถของกระบวนการที่จะ
ทาการปรับปรุงจากการพิจารณาตัววัดผลในด้านความบกพร่ องของผลิตภัณฑ์จากน้ ายาเคลือบผิว โดยการเก็บรวบรวมข้อมูล
ของเสียจากกระบวนการผลิตก่ อนการปรับปรุ งเป็ นเวลา 3 เดือน (ผลิตภัณฑ์บกพร่ อง 90,544 ชิ้น) เพื่อจัดลาดับความสาคัญ