full2012.pdf - page 1136

6
แบคทีเรีย A3 สามารถดูดซับสี มาลาไคธกรีนไดสูงถึง 81.95% (ในอาหารเลี้ยงเชื้ อ LMG) สวนแบคทีเรีย A1 สามารถดู ด
ซับสีมาลาไคธกรีนได 45.66% (ในอาหารเลี้ ยงเชื้อ NMG) แตจะดูดซับสีคริ สตัลไวโอเลตได เพียง 11.74% (ในอาหาร
เลี้ยงเชื้อ NCV) อยางไรก็ตามไมพบการดูดซับสีคริ สตัลไวโอเลตในอาหารเลี้ยงเชื้อ LCV ในแบคทีเรียทั้ ง 2 ไอโซเลต
เมื่ อศึกษาการเปลี่ยนแปลงสเปคตรัมของสีคริสตัลไวโอเลตหรื อสีมาลาไคธกรี นที่ความยาวคลื่น 305-680 นาโน-
เมตร พบวาสีคริสตัลไวโอเลตในอาหาร LB จะมีคาการดูดกลืนแสงสู งสุด 2 ชวงคือ 305 และ 605 นาโนเมตร ในอาหาร
NB จะมีคาการดู ดกลืนแสงสูงสุด 2 ชวงคื อ 300 และ 580 นาโนเมตร สวนสีมาลาไคธกรี นในอาหาร LB พบวาคาการ
ดูดกลืนแสงสู งสุด 2 ช วง คือ 292 และ 597 นาโนเมตร และสีมาลาไคธกรีนในอาหาร NB พบวาคาการดูดกลืนแสงสูงสุ ด
2 ชวง คือ 592 และ 617 นาโนเมตร เห็นไดวาคาการดูดกลืนแสงที่ความยางคลื่นดังกลาวจะลดลงเมื่อเที ยบกับสเปคตรัม
ของสีเริ่มตนหรือสเปคตรั มของ control (ภาพที่ 1) ซึ่ งสอดคลองกับการศึกษาของปยวรรณ คลั งชํานาญ (2544) ที่ ศึกษา
การเปลี่ยนแปลงสเปคตรัมของสีคริสตัลไวโอเลต ที่ความยาวคลื่น 200-700 นาโนเมตร พบวาสีคริ สตัลไวโอเลตจะมีคา
การดูดกลื นแสง 2 ชวง คื อ 295 และ 590 นาโนเมตร โดยพบวาสเปคตรั มของสีคริ สตัลไวโอเลตที่ ความยาวคลื่ น
590 นาโนเมตร จะลดลงเมื่ อเปรียบเทียบกับสเปคตรัมของสีเริ่มตนและไมพบการดู ดกลืนแสงที่ความยาวคลื่นอื่นตลอด
7 วัน แสดงวา แบคที เรียทําให ความเขมขนของสีคริ สตัลไวโอเลตลดลงไดแตไมพบสารตัวกลางชนิดอื่นที่มีคุณสมบัติ
ดูดกลืนแสงที่เกิดขึ้น
แบคทีเรียทั้ง 2 ไอโซเลตยอมติดสีแกรมลบ รู ปทอน และใหผลการทดสอบทางชีวเคมีวินิ จฉัยได เปน Enterobacter
gergoviae ซึ่งเปนแบคทีเรียที่พบได ในสิ่งแวดลอม เชน ดิ น น้ํา อากาศ น้ําเสีย และเป นแบคที เรียกอโรคในโรงพยาบาล
กลาวไดว าเปนเชื้อฉวยโอกาส สามารถกอโรคในคนที่มีภูมิคุมกันต่ํ า คนชรา ผูป วย เปนตน สามารถพบได ในลําไส คน
และสัตว การที่ แบคทีเรี ยทั้ง 2 ไอโซเลตสามารถยอยสลายสีคริ สตัลไวโอเลตและสีมาลาไคธกรี นไดนั้ นอาจเนื่องมาจาก
มีโครงสรางที่ เสริมให แบคที เรียมี ความทนทานตอสิ่งแวดลอม เช น โครงสร างเปนเยื่ อหุมเซลล ที่ อยูชั้นนอก (outer
membrane) (Most and Foster, 1995) นอกจากนี้ยังมีรายงานวาแบคที เรียแกรมลบสามารถย อยสลายสารประกอบ
อะโรมาติกได (Mutzel et al ., 1996) อยางไรก็ตามความสามารถในการยอยสลายสี คริ สตัลไวโอเลตหรือสีมาลาไคธกรีน
โดยแบคทีเรียยังขึ้นอยูกับชนิดและจํ านวนเซลลของแบคที เรีย ระยะเวลาในการยอยสลายสียอม รวมทั้งชนิดและความ
เขมขนของสียอม ซึ่ งมี รายงานวาแบคทีเรี ยเจริญไดง ายในบริเวณที่มีความเขมขนของสี ยอมต่ํา เนื่ องจากวาในบริเวณที่
มีความเขมขนของสียอมสูงจะมีความเป นพิษตอเซลลแบคทีเรี ยสูง (Lamian et al., 2009) ดั งนั้นการแกป ญหาการ
ปนเปอนของสียอมในสิ่งแวดลอม จึ งตองคํานึ งถึงปจจัยดั งกลาวเปนสําคัญ ทําใหประสิ ทธิภาพในการยอยสลายสียอมได
ดียิ่งขึ้ นเพื่อฟนฟูสภาพแวดลอมตอไป
สรุ ปผลการวิจัย
แบคที เรีย A1 หรือ A3 ที่คัดแยกไดจากห องปฏิบั ติการจุ ลชีววิ ทยาภายในอาคารเครื่ องมือวิ ทยาศาสตรและ
เทคโนโลยี 8 มหาวิทยาลัยวลั ยลักษณ ยอมติ ดสีแกรมลบ รูปทอน และถู กวินิ จฉัยเปน Ent. gergoviae ดวยชุดทดสอบ
ทางชีวเคมีแสดงสมบัติในการยอยสลายสีคริ สตัลไวโอเลตหรือสีมาลาไคธกรีนได ที่ความเขมขน 500 มิลลิ กรัมตอลิตร
โดยที่แบคทีเรียทั้ ง 2 ไอโซเลต สามารถยอยสลายสียอมทั้ง 2 ชนิดไดดี ใชเวลาเพียง 1-2 วัน เมื่ อเลี้ยงในอาหารเลี้ยงเชื้อที่
มีสียอมคริสตัลไวโอเล็ต (LCV หรือ NCV) หรือสียอมมาลาไคธกรี น (LMG หรือ NMG) และพบการเปลี่ยนแปลงลดลง
ของสเปคตรัมสี คริสตัลไวโอเลตหรือสี มาลาไคธกรี นที่ความยาวคลื่ นเดิม (305-680 นาโนเมตร) นอกจากนี้ยังพบวา
แบคทีเรี ย A3 มีความทนทานตอสียอมที่ ความเขมขนสูงสุดถึง 10,000 มิ ลลิกรั มตอลิ ตร อีกทั้งยั งพบวาเซลลตายของ
แบคทีเรียทั้ง 2 ไอโซเลต มีความสามารถในการดูดซับสีคริ สตัลไวโอเลตหรือสีมาลาไคธกรีนไมแตกตางกัน
1136
การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิ ทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 22 ประจำปี 2555