2
Abstract
Downy myrtle (
Rhodomyrtus tomentosa
(Aiton) Hassk.)
is a local plant in southern Thailand. Downy
myrtle is a small shrub, two - three meters tall. Leaf is simple with obovate or elliptic shape. Complete flowers
are solitary or cyme. There are five or six petals with obovate and slightly orbicular shape. Stamens are numerous.
Fruit is a berry. Owing to its beautiful flowers, Downy myrtle can be used as ornamental plant. Its fruit, root and
leaf may be used for food and herb. Presently, Downy myrtle population decreases continuously because of
human activity and land used. This research was conducted in Songkhla and Patthalung province where there was
Downy myrtle distribution. Genetic variation was investigated using RAPD technique. It was found that Downy
myrtle grew in soil groups 17, 25, 34, 39 (sandy loam) and 43 (sandy clay loam). Regarding to genetic
variation using RAPD, 25 primers were screened with samples from 10 locations. Nine primers (AA02, AA03,
AA04, AA11, AA14, AA15, AA17, AA19 and OPE11) were selected. They exhibited clear 67 DNA bands,
with an average of 7.4 bands per primer. Fifty four bands (80.6%) were polymorphic and 13 bands (19.4%)
were monomorphic. The PHYLIP program was used to analyze RAPD data. The analysis showed that Downy
myrtle were divided into two main groups which were relevant to physical location. The first group was in
Songkhla province whereas the second group was in Patthalung province. Downy myrtle of Rattapoom in
Songkhla province has closely genetic relationship with Patthalung group. Genetic information of sample from
Pa-bon in Patthalung province was similar to Songkhla group. High genetic variation of Downy myrtle in
Songkhla and Patthalung province was showed. However this information is useful for Downy myrtle selection to
be ornamental plant and conservation planning.
Keywords :
Rhodomyrtus tomentosa
; Genetic Variation ; RAPD
คํ
านํ
า
โทะ (
Rhodomyrtus tomentosa
(Aiton) Hassk.) เป
นไม
พุ
มขนาดกลาง คนส
วนใหญ
คิ
ดว
าโทะเป
นพื
ชที่
ไม
มี
คุ
ณค
าทางเศรษฐกิ
จจึ
งกํ
าจั
ดออกไปเมื่
อต
องการใช
ประโยชน
จากพื้
นที่
เพื่
อทํ
าการเกษตร ก
อสร
าง อุ
ตสาหกรรม และ
ที่
พั
กอาศั
ย โทะสามารถนํ
ามาใช
ประโยชน
ในด
านต
างๆ ได
เช
น ผลสุ
กรั
บประทานได
หรื
ออาจนํ
ามาแปรรู
ปเป
น
แยม เยลลี่
และผลิ
ตไวน
(ไพโรจน
, 2546) ใบและรากนํ
ามาทํ
าเป
นยารั
กษาโรค (Salni
et al
., 2002) ด
วยลั
กษณะ
ทรงพุ
ม และดอกสี
ชมพู
สวยงามสามารถนํ
ามาปลู
กเป
นไม
ประดั
บ โทะจํ
าแนกได
2 สายพั
นธุ
คื
อ พั
นธุ
ขนดก
(var.
tomentosa
) และพั
นธุ
ดอกเล็
ก (var.
parviflora
) พั
นธุ
ขนดกใบมี
ขนสี
ขาวปกคลุ
ม ก
านดอกยาวประมาณ
1-2.5 เซนติ
เมตร พบในภู
มิ
ภาคเอเชี
ยตะวั
นออกเฉี
ยงใต
ตอนใต
ของจี
น และอิ
นโดจี
น ส
วนพั
นธุ
ดอกเล็
กใบมี
ขนสี
ครี
มหรื
อสี
เหลื
องปกคลุ
มก
านดอกยาวน
อยกว
า 1 เซนติ
เมตร พบขึ้
นอยู
ในประเทศอิ
นเดี
ยและศรี
ลั
งกา (สถาบั
นวิ
จั
ย
วิ
ทยาศาสตร
และเทคโนโลยี
แห
งประเทศไทย, 2544) ในประเทศไทยพบโทะในภาคใต
และภาคตะวั
นออก ได
แก
จั
งหวั
ดประจวบคี
รี
ขั
นธ
ชุ
มพร พั
งงา ภู
เก็
ต กระบี่
สงขลา และนราธิ
วาส ชลบุ
รี
จั
นทบุ
รี
ระยอง ตราด นอกจากนี้
ยั
งสามารถพบโทะได
ที่
จั
งหวั
ดนครราชสี
มา (Santisuk and Larsen, 2002) บริ
เวณพื้
นที่
ว
าง ป
าละเมาะ พื้
นที่
ราบต่ํ
า
