full2012.pdf - page 162

„µ¦‹´—„µ¦Âž¨Šš—¨°Š
เตรียมดินด้วยการไถพรวน ปรั บสภาพแปลงให้มีความสมํ่าเสมอ จากนั้ นทําแปลงทดลองขนาด 3 × 4 ตารางเมตร
ยกขอบแปลงสูง 30 เซนติเมตร และกําหนดให้แปลงทดลองแต่ละด้านห่ างจากกันอย่างน้อย 1 เมตร เพื่อป้ องกันการปนเปื้ อน
ของสิ่งทดลอง ปลูกหญ้าตามคําแนะนําของ กองอาหารสัตว์ (2545) โดยใช้ต้นกล้าอายุ 30 วัน ระยะปลู ก 50 × 50 เซนติเมตร
ใส่ปุ๋ ยรองพื้ นโดยการหว่านให้ทั่วแปลง ประกอบด้วย ปุ๋ ยทริ ปเปิ ลซุ ปเปอร์ฟอสเฟต อัตรา 20 กิ โลกรัม P2O 5/ไร่ ปุ๋ ย
โพแทสเซี ยมคลอไรด์ อัตรา 20 กิ โลกรั ม K2O/ไร่ สําหรับการใส่ปุ๋ ยไนโตรเจนนั้ นใส่ ในรู ปปุ๋ ยยูเรี ย โดยแบ่งใส่ ได้แก่
ครึ่ งหนึ่ งใส่ พร้อมกับปุ๋ ยรองพื้นครั้ งแรก และอีกครึ่ งหนึ่ งแบ่งออกเป็ น 4 ส่ วนๆ ละเท่ าๆ กัน และแบ่งใส่ ทุกครั้ งหลังการตั ด
โดยการหว่านให้ทั่วแปลง ทําการตัดหญ้าครั้ งแรกหลังปลูก 60 วัน หลังจากนั้นตัดหญ้าทุกๆ 30 วัน จํานวน 4 ครั้ ง
„µ¦Á„ȝ˜´ª°¥nµŠ „µ¦Á˜¦¸¥¤˜´ª°¥nµŠÂ¨³„µ¦ª·Á‡¦µ³®r šµŠÁ‡¤¸
วัดผลผลิ ตและสุ่มตัวอย่างหญ้าหลังจากปลูกได้ 60 วัน และหลังจากนั้ นทุ กๆ 30 วัน โดยตัดที่ความสูง 5 เซนติ เมตร
จากพื้นดิน นํามาอบด้วยตู้อบชนิดเป่ าลมร้อนที่อุณหภูมิ 60 องศาเซลเซียส นาน 72 ชั่วโมง จากนั้ นนํามาบดผ่านตะแกรงที่ มีรู
ขนาด 1 มิลลิเมตร วิเคราะห์องค์ประกอบทางเคมี ได้แก่ วัตถุแห้งและโปรตีนหยาบ (AOAC, 1998) และ ผนังเซล (neutral
detergent fiber, NDF) และ ลิกโนเซลลูโลส (acid detergent fiber, ADF) (Van Soest et al., 1991)
„µ¦‡Îµœª– ¨³„µ¦ª·Á‡¦µ³®r šµŠ™·˜·
การศึกษาประสิ ทธิภาพการใช้ประโยชน์จากปุ๋ ยไนโตรเจนของเนเปี ยร์แคระ คํานวณโดยใช้วิธีวัดประสิ ทธิภาพการ
ผลิตพืช (agronomic efficiency) หรื อประสิทธิ ภาพผลผลิต (yield efficiency) วิ ธีวัดประสิทธิ ภาพการดูดธาตุไนโตรเจน
(Nitrogen use efficiency) และวิธีวัดประสิทธิ ภาพเชิงสรี ระ (physiological efficiency) จากปุ๋ ย (Fageria, 1992 และ Prihar et
al., 2000)
วิเคราะห์ความแปรปรวน (analysis of variance) ของตัวแปรต่ างๆ ตามแผนการทดลองแบบสุ่มตลอดภายในบล็อก
เปรี ยบเทียบความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยโดยใช้ Duncan’s New Multiple Range Test
Ÿ¨Â¨³ª·‹µ¦–rŸ¨„µ¦š—¨°Š
Ÿ¨Ÿ¨·˜œÎʵ®œ´ „®oŠÂ¨³°Š‡r ž¦³„°šµŠÁ‡¤¸°Š®o µÁœÁž¸ ¥¦r‡¦³
จากการศึกษาถึงระดับของปุ๋ ยไนโตรเจนที่มีผลต่ อผลผลิตนํ้ าหนักแห้ง และองค์ประกอบทางเคมีของหญ้าเนเปี ยร์
แคระ (Table 1) พบว่า การตัดครั้ งแรกหลังจากการปลูก ระดับการใส่ปุ๋ ย 64 กิ โลกรัม N/ไร่ ให้ผลผลิตวัตถุแห้งสูงที่ สุด แต่ ไม่
แตกต่าง (p>0.05) กับการได้รั บปุ๋ ยอัตรา 32 กิ โลกรัม N/ไร่ อย่างไรก็ตาม ที่อัตราการใส่ ปุ๋ ย 64 กิโลกรั ม N/ไร่ หญ้ามีผลผลิต
สูงกว่า (p<0.01) กับกลุ่มควบคุ มและกลุ่มที่ได้รับปุ๋ ยระดับ 8 และ 16 กิโลกรั ม N/ไร่
ในทํานองเดี ยวกัน การตัดหญ้าเนเปี ยร์แคระหลังจากการตัดครั้ งแรก (regrowth) ทุกๆ 30 วัน หญ้ากลุ่มที่ได้รั บปุ๋ ยที่
ระดับ 64 กิโลกรัม N/ไร่ ให้ผลผลิตวัตถุแห้งไม่แตกต่าง (p>0.05) กับที่ระดับ 32 กิ โลกรัม N/ไร่ แต่การใส่ ปุ๋ ยทั้ง 2 ระดับ ทํา
ให้หญ้ามีผลผลิตสู งกว่ า (p<0.001) กลุ่ มที่ได้รั บปุ๋ ยไนโตรเจนที่ระดับตํ่ ากว่าและกลุ่มควบคุม เมื่อพิ จารณาในส่ วนของ
ผลผลิตวัตถุแห้งรวม (total yield) หญ้ากลุ่มที่ได้รับปุ๋ ยระดับ 64 กิ โลกรัม N/ไร่ ให้ผลผลิตวัตถุแห้งรวมสูงที่ สุดแตกต่ าง
162
การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิ ทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 22 ประจำปี 2555