การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยทักษิณ 2559 - page 219

218
จากข้อมูลที่ ได้มาวิเคราะห์หาค่าสัมประสิทธิ์การดูดซับเสียง คือนิ ยามอัตราส่วนของความดันสูงสุดต่อความดันต่าสุดของ
คลื่นนิ่งที่ เกิดขึ้น (Standing wave ratio ; SWR) โดย BA
BA SWR


 ซึ่งสามารถจัดสมการอยู่ในรูปสั มประสิทธิ์การ
สะท้อนเสียง (Sound power reflection coefficient; R) คือ 1
1


 
SWR
SWR
A
B R มีความสัมพันธ์กั บสัมประสิทธิ์การดูด
ซับเสียง ) (  ดังสมการ 2
2
2
)1 (
)1 ( 1
1


 
SWR
SWR
R  [10] นั่นคื อเมื่อ R มีค่าน้อยแล้ ว ) (  จะมีค่ามาก หรือมีการ
สลายพลังงานที่โครงสร้ างภายในเนื้อวัสดุซึ่งสามารถทดสอบยืนยันได้เช่นกั นจากชุดทดสอบสมบัติเชิงพลวัตของการบิด
ประกอบด้วยที่ยึดแถบยางทดสอบให้อยู่ในแนวดิ่งสามารถบิดไปมาอย่างอิสระได้ดังภาพที่ 5 มีแกนโลหะติดกระจกเงา และ
แกนโลหะตั้งฉากที่ มีมวล m สองอันวางอยู่ห่างแกนกลางระยะ X สามารถปรับค่าความเฉื่อยของระบบได้จากค่า 2mX2
การหาค่าแฟกเตอร์ของการสูญเสีย (tan ) จากการบิดของยาง หมายถึงสัดส่วนของพลังงานที่สู ญเสียภายในโครงสร้าง
ของวัสดุต่อพลังงานที่ใช้ในการบิดแต่ ละรอบของการบิดโดยจัดชุดทดลอง ดังภาพที่ 5
A B
C D E
ภาพที่ 5 ชุดทดสอบสมบัติเชิ งพลวัตของการบิด A ภาพวาด B ภาพถ่าย C แหล่งกาเนิดเลเซอร์ D เลเซอร์ที่สะท้อน
กลับมาบนเสกล E ภาพวาดแอมปลิจูดที่ลดลงต่อเนื่องของแต่ละรอบการบิด
นายางที่ขึ้นรู ปแล้วมาตัดเป็นชิ้นทดสอบขนาด 6 x 10 x 3 mm ติดตั้งเข้ ากับชุ ดทดสอบสมบัติเชิงพลวัตของ
การบิด ทาการแกว่งมวล m ในระนาบการบิดแนวนอนด้วยมุมน้อย ๆ ทาให้แถบยางบิ ดไปมาเช่นกัน จากชุดเลเซอร์ที่เล็ง
ไปสะท้อนที่กระจกแล้วมาตกบนฉากที่มีเสกล จากนั้ นวัดคาบของการบิดและแอมปลิจูดจากจุดสู งสุดถึงจุ ดต่าสุดของการ
แกว่ง การวิเคราะห์ข้ อมูลจะเริ่ มจากการหาความเฉื่อยของระบบที่แกว่งอย่างอิสระ (I0) โดยหาจากข้ อมูลเชิงการทดลอง
การเขียนความสัมพันธ์ ระหว่าง T2 และ 2 2mx จะได้ กราฟเส้นตรง แล้วหาค่าความชันและค่าจุดตัดของกราฟแล้วนาไปสู่
การหาค่า I0 = 9.85x 10-5 kg – m2 ของระบบ สาหรับยางที่ มีอิ ลาสติกสูงทาให้การบิดไปมาเกิดขึ้นเร็ว การวัดค่ าต่าง ๆ
ทาได้ลาบาก จึงต้องเพิ่มความเฉื่อยแก่ ระบบโดยวางมวล m ที่แกนตั้งฉากทั้งสองข้างที่ ระยะ x (ภาพที่ 5) ความเฉื่ อยลัพธ์
คือ 2
0 2mx I I  หาค่ า Logarithmic decrement () จาก 






2
1 ln
A
A [11] เมื่ อ A1 , A2 คือ