การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยทักษิณ 2559 - page 209

208
บทนา
จากการทบทวนวรรณกรรมพบว่ามีรายงานวิ จัยที่ได้ศึกษา การศึกษาการนาความร้อนทิ้งจากแหล่งต่างๆเพื่อมาเป็น
แหล่งพลังงานสาหรับระบบการทาความเย็นแบบดูดกลื น ดังนี้
Koehler และคณะ [1] ได้ออกแบบและสร้ างต้นแบบระบบการทาความเย็ นแบบดูดกลืนสาหรับรถบรรทุกโดยใช้
พลังงานความร้ อนจากท่อไอเสีย จากการศึกษาของเขาพบว่ า ต้นแบบการทาความเย็นสาหรับรถบรรทุกมีค่าสมรรถนะการทา
ความเย็นประมาณ 27 % ในขณะที่ผลจากการจาลองโดยคอมพิวเตอร์มีค่าเป็นสองเท่า และเขาได้สรุปเพิ่มเติ มว่าระบบการทา
ความเย็นแบบดูดกลืนจากพลังงานความร้อนจากไอเสียเพื่อใช้ สาหรับการปรั บอากาศรถยนต์มีความเหมาะสมที่จะนามาใช้
สาหรับการขับขี่ในระยะทางไกล และช่วยในการประหยัดพลั งงาน ต่อมา Zhao และคณะ [2] ได้ ศึกษาระบบการทาความเย็น
แบบผสมระหว่างการทาความเย็ นแบบอัดไอและระบบการทาความเย็นแบบดู ดกลืน โดยใช้ กาลังของเครื่องยนต์การขับ
คอมเพรสเซอร์สาหรั บการทาความเย็นแบบอัดไอ ในขณะที่ระบบการทาความเย็นแบบดู ดกลืนได้ใช้พลังงานความร้อนจากท่อ
ไอเสีย คณะผู้ วิจัยได้สรุ ปว่าการใช้ ระบบการทาความเย็นแบบผสมนี้ เป็นระบบที่ได้ที่สุ ดและมีความเหมาะสมในการใช้สาหรับ
เครื่องปรับอากาศในรถยนต์ จากนั้น Jiangzhou และคณะ [3] ได้นาเสนอการใช้ระบบการทาความเย็นแบบดูดกลื นเพื่อใช้เป็น
ระบบปรับอากาศสาหรับหัวลากรถรางขนาดเท่ากับ 5 kW โดยใช้สารคู่ผสมระหว่างซีโอไลท์-น้า เป็นสารทางาน โดยใช้พลังงาน
ความร้อนจากท่ อไอเสีย คณะวิจั ยได้สรุปว่าระบบการทาความเย็ นแบบอัดไอสามารถทางานเพื่อปรับอากาศสาหรับห้องหัวลาก
รถรางรางได้ โดยที่อุณหภูมิของอากาศอยู่ที่ 18 °C
Yaxiu และคณะ [4] ได้ทาการศึกษาทดลองระบบการทาความเย็นแบบดู ดกลืนโดยใช้ สารคู่ผสมระหว่างลิ เธียมโบร
ไมด์-น้าโดยใช้แหล่งพลังงานความร้อนจากพลังงานแสงอาทิตย์ให้ความร้ อนกับตัวให้ ความร้อนชุดที่สอง (Second generator)
จากการศึกษาของเขาพบว่าที่อุณหภู มิภายในตั วให้ความร้อนเท่ากับ 68 °C จะให้ ประสิทธิภาพในการทาความเย็นเพิ่ มขึ้น
48.5% ขณะที่สมรรถนะของตัวดูดกลืนเพิ่มข้น 47% และเขายังพบอีกว่าความแตกต่างของความดันระหว่ างอีวาปอเรเตอร์ และ
คอนเดนเซอร์เพิ่มขึ้น ส่งผลทาให้สมรรถนะโดยรวมของระบบเพิ่มขึ้น
Abdulateef และคณะ [5] ได้ทาการศึกษาระบบการทาความเย็นแบบดูดกลืนโดยใช้สารคู่ ผสมชนิดใหม่ คือ
แอมโมเนีย-ลิเธียมไนเตรต (NH3-LiNO3 ) และแอมโมเนีย-โซเดียมธิโอไซยาเนต (NH3 -NaSCN) โดยใช้แหล่งพลังงานความร้อน
จากแสงอาทิตย์ เขาได้พบว่าสมรรถะการทางานของระบบการทาความเย็นแบบดูดกลืนโดยใช้สารทางานแอมโมเนีย-ลิเธียมไน
เตรต (NH3-LiNO 3) และแอมโมเนีย-โซเดี ยมธิโอไซยาเนต (NH 3-NaSCN) สูงกว่ าระบบการทาความเย็นที่ใช้แอมโมเนี ย-น้า
(NH3-H2O) แต่ ระบบการทาความเย็นที่ใช้แอมโมเนีย-โซเดียมธิโอไซยาเนตไม่สามารถทางานได้ที่อุ ณหภูมิต่ากว่า -10 °C
เนื่องจากการเกิ ดปัญหาการเกิดผลึ ก
Wu และ Schulden [6] นาเสนอการดัดแปลงวัฏจักรคาร์โนต์สาหรับเครื่องจักรความร้ อนโดยใช้แหล่งความร้อนทิ้ง
ซึ่งมีอุณหภูมิสู ง เขาได้ใช้วิธีการเพิ่มพื้นที่ผิวสัมผัสของชุ ดแลกเปลี่ยนความร้อนเพื่อต้องการเพิ่มสมรรถนะให้กับเครื่ องจักรความ
ร้อน เขาได้ค้นพบความสาพันธ์ ของอุณหภูมิที่ให้กาลั งสูงสุดและสามารถใช้ความร้อนทิ้งกับระบบได้
Koehler และคณะ [7] ออกแบบและสร้างระบบการทาความเย็นชุดต้ นแบบสาหรับรถบรรทุกโดยใช้พลังงานความ
ร้อนจากแก๊สไอเสี ย เขาได้ทาการจาลองแบบการทางานของระบบโดยใช้ การจาลองด้วยคอมพิวเตอร์และทาการทวนสอบกับผล
ที่ได้กับการทดลองจริง ความร้ อนจากแก๊สไอเสียเขาได้ ใช้สถานะการณ์การจราจรของการใช้รถในเมือง การขับรถขึ้นที่ลาดชั น
และกรณีใช้ระในทางราบเรียบ เครื่ องต้นแบบของเขาได้สั มประสิทธิ์สมรรถนะประมาณ 27 % ในขณะที่ แบบจะลองให้ค่า