full2010.pdf - page 1527

1489
Abstract
The purpose of this study was to investigate the bond strength of resin cements to provisional cement-
contaminated resin composite surfaces cleaned by various methods. Thirty two resin composite blocks were used
as the control group, in which their surfaces were not contaminated by provisional cement. Ninety six
experimental resin composite blocks were contaminated with provisional cement for 7 days and cleaned by one of
the following methods: 1) cleaning with a spoon excavator, 2) polishing with pumice, or 3) etching with
phosphoric acid. Pairs of resin composite blocks in each group were bonded together using the following resin
cement system: etch-and-rinse resin cement (Variolink II), self-etch resin cement (Panavia F2.0), and self-
adhesive resin cement (RelyX Unicem). After 7 days storage, each block was cut into 4 slabs and trimmed into
hour-glass shape specimens for microtensile bond strength testing (n=20). Specimen surfaces after cleaning were
observed using a scanning electron microscope. The results revealed that the resin composites bonded with
Variolink II provided the highest average bond strength and none of the results were affected by cleaning methods
(p>0.05). For the group that bonded with Panavia F2.0, the highest bond strength was obtained in resin composites
cleaned by the polishing method, whereas phosphoric acid etching provided the lowest bond strength (p<0.05).
There were no significant differences in bond strength between the 4 groups that bonded with RelyX Unicem
(p>0.05). It can be concluded that the cleaning methods did not affect the bond strengths of resin composites to
Variolink II and RelyX Unicem. However, polishing with pumice seemed to be the most favorable cleaning
method for Panavia F2.0, whereas cleaning by phosphoric acid etching provided the weakest bond.
Keywords: Provisional cement, Resin composite, Resin cement, Cleaning method
‡ÎµœÎµ
ในการทํางานดานทันตกรรมประดิษฐติดแนน ฟ นหลักสวนใหญ มีการสู ญเสียเนื้อฟนไปมากเนื่องจาก
สาเหตุ ฟ นผุ อุบั ติเหตุ หรือเปนฟนที่เคยผานการบูรณะมากอน ทันตแพทยจําเปนตองบูรณะฟนกอนเพื่อให เปนหลั ก
ยึดที่เหมาะสมสําหรับครอบฟนหรือสะพานฟน เรซินคอมโพสิตเปนวัสดุบูรณะที่นิยมนํามาใชบู รณะฟนหลั ก
เนื่องจากสามารถยึดติดไดดีทั้งกับเนื้อฟนและเดือยฟนสําเร็ จรูปชนิ ดเสริมเสนใย สามารถตานทานตอแรงดึงไดดี
(Powers JM SR,2006 และ Sadek et al,2007) สามารถกรอเตรียมฟนหลั กของครอบฟนไดทันทีหลังจากเกิด ปฏิกิริยา
โพลิเมอร ไรเซชั่นสมบูรณ (Hsu et al,2002) และสามารถยึ ดติดกับเรซินซีเมนตได เปนอยางดี
จากการศึกษาที่ผานมาพบวา การใชซีเมนต ชั่วคราวที่ มีสารยูจีนอล ส งผลใหการยึดติดระหวางซีเมนตยึด
ถาวรประเภทเรซิ นกับเนื้อฟนดอยลง (Dilts et al,1986 ; Millstein และ Nathanson,1992) ดั งนั้นฟนหลักควรจะไดรับ
การทําความสะอาดอยางดีเพื่อลดการตกคางของซีเมนตชั่วคราวบนพื้นผิวฟนหลั ก มีการศึกษาหลายการศึกษาที่ทํ า
ขึ้นเพื่อเปรียบเทียบผลของการทําความสะอาดพื้นผิวเนื้อฟนที่สัมผัสกับซีเมนต ชั่วคราวตอประสิทธิภาพการยึดติด
ของซีเมนตยึดถาวร (Tjan และ Nemetz,1992) แตนอกเหนือจากเนื้อฟ นธรรมชาติแลวบางสวนของพื้นผิวฟนหลั ก
เปนวัสดุบูรณะเช น เรซินคอมโพสิต ซึ่งยังไมมีการศึกษาถึงผลของวิธีการทําความสะอาดพื้นผิววัสดุเรซินคอมโพสิต
ตอประสิทธิภาพการยึ ดติดของซีเมนตยึดถาวร ด วยลักษณะพื้นผิว ความแข็งผิว ที่ แตกตางกันของเนื้อฟนและวั สดุ