full2010.pdf - page 1571

1533
มดลูก สวนใหญ ไมเคยไดรับการตรวจคั ดกรองมะเร็งปากมดลูก เนื่องจากอายเจาหนาที่ รองลงมา ไมมีอาการผิดปกติ
และไม มีพฤติกรรมเสี่ยง รอยละ 74, 68 และ 56 ตามลําดับ
2. ทัศนคติตอการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลู กของสตรีกลุมเสี่ยงที่ไมมารั บการตรวจคัดกรองมะเร็ง
ปากมดลูก พบวา กลุมตั วอยางมีทัศนคติตอการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกโดยรวมอยูในระดั บปานกลาง ( X = 1.93,
SD = .28) เมื่ อพิจารณาทัศนคติ การตรวจคัดกรองมะเร็ งปากมดลูกเป นรายดาน พบวา กลุมตัวอย างมีทั ศนคติอยูใน
ระดับปานกลางทุกดาน โดยมี ทัศนคติตอการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกดานความรูสึ กมีคาเฉลี่ยต่ํ าสุด ( X = 1.82,
SD = .34) รองลงมาด านการกระทํา ( X = 1.97, SD = .38) และดานที่มีคาเฉลี่ยมากที่สุ ด คือ ดานความเชื่อและความคิดเห็น
( X = 1.99, SD = .38)
จากการศึกษาครั้งนี้ พบวา กลุมตัวอย างมีทัศนคติตอการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูก โดยรวมอยูใน
ระดับปานกลาง ( X = 1.93, SD = .28) เมื่อพิจารณาทัศนคติ ตอการตรวจคัดกรองมะเร็ งปากมดลูกของสตรีกลุมเสี่ ยง
ในแตละดาน พบวามีประเด็นที่นาสนใจ ดังนี้
š´«œ‡˜·—oµœ‡ªµ¤ÁºÉ°Â¨³‡ªµ¤‡·—Á®Èœ
สตรีกลุมเสี่ยงมีทั ศนคติ ดานความเชื่ อและความคิดเห็น โดยรวมอยูในระดับปานกลาง ( X = 1.99, SD = .38)
ทั้งนี้ อาจเนื่องมาจากกลุมตัวอยางสวนใหญมีการศึกษาอยูในระดับชั้นประถมศึกษา ทําให มีความรูและความเขาใจเกี่ยวกับ
การดําเนินของโรคมะเร็งปากมดลูกไมถูกต อง ซึ่งระดั บการศึกษามีผลต อการดูแลสุขภาพ อันจะชวยให มีความรู
ความเขาใจในการดูแลสุขอนามัยได ดีกว าบุคคลที่ไดรับการศึกษานอย (สวรส เสนาศูนย, 2546) และสตรีกลุมเสี่ยงที่
มีการศึกษาต่ํา ทําให ไมมีการดูแลเอาใจใส สุขภาพเทาที่ควร โดยเฉพาะอยางยิ่งการดูแลสุ ขวิทยาของระบบอวัยวะสืบพันธุ
นอกจากนี้ยังพบวา กลุมตัวอยางได รับทราบขอมูลการตรวจคั ดกรองมะเร็งปากมดลูก รอยละ 100 สวนใหญได รับ
ขอมูลขาวสารจากแพทยหรื อเจาหนาที่ สาธารณสุข (รอยละ 98) ทําใหกลุมตัวอยางมี ความรูเรื่องโรคมะเร็งปากมดลูก
แตไมสามารถสนับสนุนให สตรีกลุมเสี่ ยงเขารับการตรวจคั ดกรองมะเร็งปากมดลูกได อาจเป นไปไดวาแหลงที่ได รับ
ขอมูลขาวสารนั้น ไม มีอิทธิ พลหรือสรางแรงจู งใจที่มากพอใหสตรี กลุมเสี่ ยงเขารับการตรวจคั ดกรองมะเร็งปาก
มดลูก (ประวิทย , 2550) ซึ่ งไมสอดคลองกับการศึกษาของกุ ลธิ ดาพร กีฬาแปง (2546) ที่ พบว าการไดรับข อมูล
ขาวสาร มีอิทธิพลตอพฤติกรรมการปองกันโรคมะเร็งปากมดลูกระดับปฐมภูมิ ตรงขามกับผลการศึกษาของ นิ ตยา
(2548) ที่พบว าสตรี ที่ไดรับคําแนะนํ าจากเจาหนาที่สาธารณสุขไปตรวจคั ดกรองมะเร็งปากมดลูกมากกวาสตรี ที่
ไดรับคําแนะนําจากบุคคลกลุมอื่น
เมื่อพิ จารณาระดับทัศนคติ ดานความเชื่ อและความคิดเห็นต อการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกรายขอที่มี
คาเฉลี่ยมากที่สุด 3 อันดั บแรก คือ มีเพศสัมพั นธตั้งแตอายุ ยังนอยเสี่ยงตอการเปนมะเร็งปากมดลูกสูง อายุ 35 ปขึ้น
ไปมีโอกาสเสี่ยงต อการเปนมะเร็งปากมดลูก และมีเพศสัมพั นธกับคูนอนหลายคนเสี่ยงต อการเปนมะเร็งปากมดลูก โดย
มีเพศสัมพันธตั้งแตอายุ ยังนอยเสี่ ยงตอการเปนมะเร็งปากมดลูกสูง มีคาเฉลี่ยมากที่สุด ( X = 2.31, SD = .99) ทั้งนี้
สามารถอธิบายไดวา สตรีกลุ มเสี่ยงมี ทัศนคติ ตอการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลู กในระดับดี ซึ่ งเปนข อมูลที่สตรี
กลุ มเสี่ยงไดรับการประชาสัมพั นธอยูเสมอจากเจาหน าที่สาธารณสุข โดยมี ความเชื่อและความคิดเห็ นวา มะเร็ งปาก
มดลูกสามารถเกิดขึ้นไดโดยการมีเพศสัมพันธตั้งแตอายุยังนอย ซึ่งลักษณะของสตรีที่เสี่ยงตอการเปนโรคมะเร็งปาก
มดลู ก ไดแก แตงงานขณะอายุน อย (นอยกวา 17 ป ) ชัญวลี ศรีสุขโข (2550) ยุ ภาพร ศรีจันทร (2548) สุ ภาพร รังสี