full2010.pdf - page 1574

1536
ตรวจคั ดกรองมะเร็งปากมดลูกไมน ากลัว และการตรวจมะเร็งปากมดลูกเป นเรื่องนาอาย โดยอุ ปกรณและเครื่องใน
การตรวจคั ดกรองมะเร็งปากมดลูกมีความสะอาดพอ มี คาเฉลี่ ยมากที่สุด ( X = 2.28, SD = .99) แมวาสตรีกลุมเสี่ ยงมี
ความรูสึกว า อุปกรณและเครื่ องในการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกมีความสะอาด และการตรวจคัดกรองมะเร็ง
ปากมดลู กไมไดเปนเรื่ องที่นากลัว แตก็ยังไมเข ารับการตรวจคัดกรองมะเร็ งปากมดลูกเนื่องจากประสบการณ ที่
บุ คคลไดรับ เชน ทาทีของบุคลากรผู ทําการตรวจ อายเจ าหนาที่เนื่องจากความรูจักคุ นเคย เชนเดียวกั บการศึกษาของ
สมใจ พรภิกานนท (2551) ที่พบวา กลุมตัวอย างมีความเชื่ออยางมากว าเครื่องมือที่ใชในการตรวจคั ดกรองมะเร็งปาก
มดลูกสะอาด ปราศจากเชื้อและปลอดภัย
เมื่อพิจารณาระดับทัศนคติรายขอดานความรูสึ กตอการไมมารับการตรวจคัดกรองมะเร็ งปากมดลูกที่มี
คาเฉลี่ยต่ํ าที่สุด 3 อันดับแรก คือ อายเมื่อผูตรวจเปนผูชาย กลัวเจ็ บเมื่อสอดใสเครื่องมือ อยากตรวจกั บคนที่ไมรูจัก
และไมยอมเปดเผยอวั ยวะเพศใหผูอื่นเห็น โดยไมยอมเป ดเผยอวัยวะเพศใหผูอื่นเห็น มีคาเฉลี่ยต่ํ าที่สุด ( X = 1.56,
SD = .94) เชนเดี ยวกับหลายการศึกษาที่ผานมา พบวา สตรีกลุมเสี่ยงไมกล าตรวจคัดกรองมะเร็ งปากมดลูก เพราะ
เปนการตรวจที่ เกี่ยวกับการเปดเผยของลับของสงวนซึ่งถือเปนเรื่องนาอาย (วศินและยุ วดี, 2551) สอดคลองกับ
การศึ กษาของสุภาพร (2542) พบวา การเปดเผยอวั ยวะเพศโดยที่ไมมีความเจ็ บปวยหรือผิ ดปกติเปนสิ่งที่น าละอาย
ทั้ งนี้สามารถอธิบายไดวา ทัศนคติ ดานความรูสึกเป นอุปสรรคตอการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูก โดยสตรี กลุม
เสี่ ยงทั้งหมดเปนสตรีที่ อาศัยอยูในสังคมชนบท รองลงมากลัวเจ็บเมื่อสอดใสเครื่องมือ ( X = 1.70, SD = .97) อธิบาย
ได วา ความรูสึกกลัว อาจเป นปจจัยหนึ่งที่สงผลใหสตรีกลุมเสี่ยงไมมาตรวจคั ดกรองมะเร็งปากมดลูก ทั้งนี้อาจเปน
เพราะสตรี กลุมเสี่ยงส วนใหญ (รอยละ 83) ไมเคยตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูก จึงเกิดความรูสึกกลั วไม กลาตรวจคัด
กรองมะเร็งปากมดลู ก ซึ่ง นพมาศ (2542) กลาวว า การที่บุ คคลจะแสดงทัศนคติที่ มีตอสิ่งต างๆ นั้ น ทั้งนี้ขึ้นกับ
ประสบการณที่ บุคคลได รับโดยแสดงออกทั้งทางบวกและทางลบ อันดับสุ ดทายอยากตรวจกั บคนที่ไม รูจัก ( X = 1.56,
SD = .98) ทั้ งนี้อาจเนื่องมาจากสตรีกลุมเสี่ ยงอาศัยอยูในชนบท มี สัมพันธภาพที่ ดีกับเจาหนาที่สาธารณสุข จึงเป น
อุปสรรคสําคัญที่ขัดขวางการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูก สอดคลองกับการศึกษาของอนุกูลและคณะ (2551)
พบว า ป จจัยดานผู ให บริการเป นอุ ปสรรคตอการตรวจคั ดกรองมะเร็งปากมดลูก ผลการศึ กษายังพบอี กวา กลุม
ตัวอยางตองการผูใหบริการตรวจคัดกรองมะเร็ งปากมดลูกเปนเพศหญิงและต องการที่ไมรูจักกับตนเอง อันดับสุ ดทาย
อายเมื่อผูตรวจเปนผูชาย ( X = 1.72, SD = .95) ทั้งนี้ อาจเนื่องมาจากผูชายเปนเพศตรงข าม หากการตรวจคัดกรองมะเร็งปาก
มดลู กเปนเจาหน าที่ผูชายจะไดรับการยอมรับน อย เชนเดียวกับการศึกษาของอนุกูลและคณะ (2551) พบวา สตรีไทย
พุ ทธและไทยมุสลิมยอมรับผูใหบริการที่เปนเพศหญิงมากกวาเพศชาย นับว าเปนอีกปจจัยหนึ่งที่ทําใหสตรีไมเขารับ
การตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูก
¦»žŸ¨„µ¦ª·‹´¥
จากการศึกษาในครั้ งนี้ สรุปไดวาทัศนคติตอการตรวจคัดกรองมะเร็ งปากมดลูกของสตรีกลุมเสี่ ยงโดยรวม
อยู ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเปนรายดานพบว า สตรีกลุมเสี่ยงมี ทัศนคติตอการตรวจคัดกรองมะเร็ งปากมดลูก
อยูในระดั บปานกลางทุกดาน โดยทัศนคติดานความเชื่อและความคิดเห็นมากที่สุ ด รองลงมา คือ ทัศนคติดานการกระทํา
และทัศนคติดานความรูสึ กต่ําสุด ทั้งนี้เนื่องจากกลุมตั วอยางส วนใหญมีอายุ อยูในชวง 35 – 40 ป ซึ่ งเชื่อวาตนเองไมมี