full2010.pdf - page 1584

1546
พื้ นที่ไดรับความรูสํ าหรับการปองกันการติดเชื้อเอชไอวี จํานวน 360 คน นอกจากนี้ทุกคนที่เขารวมการดําเนินงานไดรับ
การพั ฒนาด วยการแลกเปลี่ ยนเรี ยนรู และมีทั กษะการดําเนิ นงานป องกันการติ ดเชื้ อเอชไอวีในชุ มชนจาก
ประสบการณ ที่ลงทํา
ในการศึกษาครั้งนี้มีการดํ าเนินงานในลักษณะหุนส วนเครือขายและมีปจจัยที่สนับสนุ นการดําเนินงานปองกั น
การติดเชื้อเอดส ในชุมชน คือการที่ เครือขายมีความพรอมในดานทุน และวิธีการทํางานที่ทุ กสวนเข ามามีสวนรวมในทุ ก
ขั้นตอน ปจจัยความสําเร็จที่มาจากอบต.ไดแก 1) การมีองคกรหลัก (อบต.) ที่ทํ าหนาที่เป นแมขายประสานงานกับองคกร
อื่นๆ 2) ทุกคนที่ เขารวมดําเนินการมีองคความรูเพียงพอ 3) ทุกคนมีสวนรวมในทุกขั้นตอน 4) การสนับสนุ นงบประมาณ
ของ อบต. 5) การจัดใหมีการประชุมแลกเปลี่ยนความคิ ดเห็นเพื่ อสรุปบทเรี ยนที่ได รับเพื่อการปรั บปรุงการดําเนิ นงาน
สวนสถานีอนามัย ไดแกปจจัย 6) การใหคําปรึกษาของสถานีอนามั ย และในสวนของ อสม. คือ การเสริ มสรางศักยภาพให
อสม. มีความรูและทั กษะในคิดวิเคราะหและวางแผนการทํางานเพื่ อปองกันการติ ดเชื้อเอชไอวีในชุมชน และอสม. เข ามา
มีสวนรวมในทุกขั้นตอนตั้งแตเริ่มแรก
อุปสรรคในการดําเนินงานปองกันการติดเชื้อเอชไอวี ได แก การที่หนวยงานที่ เกี่ยวของมีภาระกิ จงานประจํา
มาก ทําให บางครั้งในการนัดหมายเพื่อทํากิจกรรมที่เกี่ยวของกับโครงการ อาจถูกเลื่อนไป และเมื่อเปรี ยบเทียบงานปองกั น
การติดเชื้อเอชไอวีกับภาระงานอื่น ๆ อบต. และสถานีอนามัยใหน้ํ าหนักความสําคัญกับงานอื่นๆมากกว าปญหาเอดส
ดังนั้นในระยะยาวการวางแผนปองกันการติดเชื้อเอชไอวีในชุมชนจําเปนที่ ทุกหนวยงานที่เกี่ยวข องตองเห็นความสําคัญ
และบู รณาการงานปองกันการติดเชื้อเอชไอวีเข าเปนงานประจํา มี คณะทํ างานที่ มาจากภาคีตางๆ จัดให มีการพู ดคุ ย
แลกเปลี่ ยนความคิดเห็น และเสนอแนะแนวทางการดํ าเนินงานอย างตอเนื่อง
ขอเสนอแนะ
1. ขยายผลในการใชรูปแบบการดําเนินงานป องกันการติ ดเชื้อเอ็ชไอวีในชุมชนในพื้ นที่อื่นๆ โดย อบต.
รวมมือกับสถานี อนามั ยแบบหุนสวนเครื อขาย ในการทํ างานและสนับสนุ นให อสม. มี ความเข มแข็งในการ
ดําเนินงานปองกั นการติดเชื้ อเอ็ชไอวีในชุมชน ดวยการที่ให เจาหนาที่สถานีอนามั ยเปนผู ใหคําปรึกษา และอบต.
สนับสนุนงบประมาณในการดําเนิ นงาน โดยก อนที่จะดําเนิ นโครงการควรเตรียมความพรอมของทุ นในพื้นที่ ทั้ง
ดานบุคลากรดําเนินงาน ด านวัสดุอุปกรณ และงบประมาณในการดําเนินงาน และมี การบริหารจัดการโดยให ทุกภาค
ส วนเขามามีสวนรวมตั้งแต ตนในทุกขั้นตอน
2. ให ขยายเครือขายการดําเนินงานปองกันการติ ดเชื้อเอ็ชไอวีในชุมชน โดยขยายไปยั งเครือขายอื่นๆ เชน
เครือขายประชาชน
3. การศึกษาครั้ งตอไป ควรทํ าการวิจั ยเพื่อประเมินผลการดําเนิ นงานปองกันการติดเชื้อเอ็ชไอวี ในชุมชน
คําขอบคุณ
การศึกษาครั้งนี้ไดรับทุนบางส วนจากมหาวิทยาลั ยสงขลานครินทร และการดําเนินงานวิ จัยสํ าเร็จลงได
ดวยดี ขอขอบคุณผูรวมวิจัยในพื้นที่ศึกษาทุกทาน