เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 375

บทนํา
โรงงานกสั ดน้ํามันปาล มดิบมี น้ํ าเสียกิดขึ้นจากกระบวนการผลิตประมาณ 200 ลิตรต อ 10 ตั นทะลายปาลม
ปริมาณน้ําทิ้งคิดเปน 2.5-3.0 เทาของปริ มาณน้ํามันที่ผลิตได น้ําทิ้ งมีลักษณะสีน้ํ าตาลเขม มีปริมาณสารอิ นทรียสูง โดยมี
คา BOD และ COD เทากับ 58,000 และ 110,000 มิ ลลิกรัมตอลิตร ตามลําดับ ของแข็งทั้งหมดและของแข็ งแขวนลอย
เทากับ 70,000 และ 40,000 มิลลิ กรัมตอลิตร ตามลําดับ มีน้ํ ามันในปริมาณ 15,600 มิลลิกรั มตอลิ ตร (1.5%) และมี pH
ต่ํา (4.5) ในปจจุบั นไดมีการนําน้ําทิ้ งจากโรงงานน้ํามันปาล มดิบมาใช ผลิตเปนกาซชีวภาพอยางแพรหลาย อยางไรก็ตาม
ระบบผลิ ตกาซชีวภาพในโรงงานสกัดน้ํ ามั นปาล มดิบ ไม คอยประสบความสําเร็จมี ปญหาในการดําเนินการหลาย
ประการ เชน การเกิดโฟม ความไมเสถียรของกระบวนการผลิตเนื่องจากน้ําทิ้ งมีคาพีเอชต่ํา ตองเสียค าใชจายในการปรับ
พี เอชเพื่อใหระบบมีความเสถียร หรือแกไขปญหาพีเอชของเสียต่ําดวยการปอนอัตราต่ํ า การหมักร วมใชวั สดุมากกว า
หนึ่งชนิดสามารถเพิ่มผลผลิตก าซชีวภาพได ตัวยอยรวมมี ความสําคัญในการชวยเพิ่มการผลิตกาซชีวภาพ ส วนใหญตัว
ยอยรวมจะเปนมูลสัตวและวัสดุเศษเหลือทางการเกษตร เพราะเปนการเพิ่มแหลงสารอาหารใหมากขึ้น เพิ่มสภาพความ
เปนบัปเฟอร นอกจากนี้ยังอาจเปนแหลงชวยเพิ่มจุลินทรีย (Alvarez et al., 2000) ดังนั้นการทดลองนี้จึ่งใช ขี้เถาซึ่งเปน
วัสดุเศษจากการเผาไหมกะลาและเส นใยปาลมเพื่อใชเปนพลังงานความรอนใชในโรงงานสกัดน้ํามันปาลมดิบเปนแหลง
ของสารปรับพีเอชและคาความเปนดางเพื่อเพิ่ มผลผลิตกาซชีวภาพ และความเสถียรของการผลิตกาซชีวภาพ
วิธีการวิจัย
1. การวิเคราะห องคประกอบน้ํ าทิ้งและขี้เถาจากโรงงานสกัดน้ํามันปาลม
เก็บตั วอยางน้ําทิ้ งจากหมอฆ าเชื้ อและน้ําทิ้ งจากเครื่องดีแคนเตอรและขี้เถ าจากโรงงานสกัดน้ํ ามันปาลมดิบ
(โรงงานลาภทวี, จังหวัดสตูล) วิเคราะหลักษณะน้ําทิ้งเบื้องตน ได แก คาของแข็งทั้งหมด (TS) ของแข็งระเหยได (VS)
คาซี โอดี (COD) ไนโตรเจน ฟอสฟอรั ส ลิกนิ น เซลลูโลส เฮมิ เซลลู โลสและ คาอัตราสวน COD/VS ตามวิ ธี การ
มาตรฐาน (APHA, 1979)
2. การวิ เคราะหองคประกอบของขี้ เถาจากหมอตมไอน้ํา
วิเคราะห หาองคประกอบของขี้เถาจากหมอตมไอน้ํา ไดแก MgO, Al2O3, SiO2, K2O, CaO, TiO2, Fe2O3, Rb,
SrO, Cl, Na2O, P2O5 และ SO3 โดยใชเครื่องมือ X-ray fluorescence spectrometer สงตัวอย างวิเคราะห ที่ศูนยเครื่องมือ
วิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร วิธี การทดสอบอางถึง WI-RES-XRF-001 และ WI-RES-XRF-002 เปน
เทคนิคที่ อาศัยหลั กการของการที่เมื่อรังสี X ที่มีพลั งงานสูง ไปกระทบชิ้นงาน ทําให ชิ้นงานเกิดการปลอย photon
ออกมา (fluoresced) เนื่องจาก photon ที่ถูกปลอยออกมากจากธาตุตางชนิดในชิ้นงาน จะมีความยาวคลื่นและพลังงาน
ตางกัน และเนื่องจากปริมาณของ photon ที่เปล งออกมาขึ้นอยูกับปริมาณของธาตุนั้ นในสารนั้นๆ ขอมูลนี้จึงสามารถ
นํ ามาวิเคราะหหาปริมาณของธาตุ และธาตุองคประกอบในดินขาวได ตามวิ ธีการมาตรฐาน
3. การทดสอบแนวโนมในการผลิตมีเทนของการหมักรวมน้ําทิ้งโรงงานสกั ดน้ํามันปาลมดิบกับขี้เถา
ทดสอบแนวโน มในการผลิตมีเทนของการหมักรวมน้ํ าทิ้งโรงงานสกัดน้ํามันปาลมดิบกับขี้เถา โดยทดลองใน
ขวดน้ําเกลือขนาด 300 มิ ลลิลิตร โดยใช ของเสียอินทรีย 2 g-VS เเละเชื้อเริ่มตน 80 %v/v ของปริมาตรทดลอง ทําการ
หมั กที่อุณหภูมิ 60 องศาเซลเซียส เป นเวลา 45 วัน (Angelidaki et al., 2008) เพื่อศึกษาแนวโนมและศั กยภาพของการ
หมั กรวมน้ําทิ้ งโรงงานสกัดน้ํามันปาล มกับขี้เถา ในระบบแบบกะโดยแปรผันการเติ่มขี้เถา เป น 0 5 10 15 20 25 และ
30 %w/v ในการหมักรวม และ เปรียบเทียบผลผลิตมีเทนโดยการวัดปริมาตรการผลิตกาซชีวภาพดวยการแทนที่น้ํา และ
วิเคราะหองคประกอบของกาซชีวภาพดวยเครื่องกาซโครมาโตกราฟ (Hniman et al., 2010) ทุกสองวั น