full2012.pdf - page 515

4
ตารางทีÉ 2 จํานวนนักเรี ยนทีÉตอบแบบทดสอบความรู้เรืÉ องฟั นได้ถูกต้อง
คําถาม จํานวนนั กเรียน(ร้ อยละ)
ฟั นผุชัดเจนบริเวณฟันหน้าบน 28 (37.5)
ฟั นผุระยะเริÉ มต้นบริเวณหลุมร่องฟั น 21 (28.2)
ฟั นกรามแท้ทีÉ ได้รับการบูรณะด้วยอมัลกัม 31 (41.3)
ฟั นผุชัดเจนบริเวณหลุมร่ องฟัน 56 (74.6)
รอยโรคขุ่นขาวบริ เวณด้านริ มฝี ปากฟันเขีÊ ยวบน 2 (2.6)
ฟั นกรามล่างทีÉเคลื อบหลุมร่องฟั น 11 (14.9)
ฟั นผุระยะเริÉ มต้นบริเวณหลุมร่องฟั น 57 (76.0)
ฟั นผุชัดเจนบริเวณหลุมร่ องฟัน 63 (84.1)
ฟั นกรามแท้ทีÉ ได้รับการบูรณะด้วยอมัลกัม 57 (76.0)
รอยโรคขุ่นขาวบริ เวณด้านไกลกลางฟันหน้าบน 2 (2.6)
การทดสอบความสามารถในการตรวจฟั นด้วยตนเองโดยใช้กระจกพบว่า นักเรี ยนมีคะแนนความสามารถใน
การตรวจฟันด้วยตนเองเฉลีÉย 19.4 + 4.9 คะแนน (ร้อยละ 80.9) (ตารางทีÉ 3) แสดงว่านักเรี ยนมีความสามารถในการตรวจ
ฟันด้วยตนเองในระดับดีเยีÉยม (กระทรวงศึ กษาธิการ, 2552) เมืÉอวิเคราะห์ความสามารถในการตรวจเฉพาะฟั นผุพบว่า มี
นักเรี ยนทีÉมีฟั นผุจํานวน 32 คน ตรวจฟั นผุได้ถูกต้องเฉลีÉยร้ อยละ 19.4 แสดงว่านักเรี ยนมีความสามารถในการตรวจฟันผุ
ในระดับตํÉากว่าเกณฑ์ (กระทรวงศึ กษาธิการ, 2552) เมืÉอวิเคราะห์โดยใช้สั มประสิ ทธิÍ สหสัมพันธ์เพียร์ สั นพบว่าคะแนน
ความรู้ เรืÉ องฟั นไม่มีความสั มพันธ์กับคะแนนความสามารถในการตรวจฟั นด้วยตนเอง (p = 0.570) และคะแนน
ความสามารถในการตรวจฟันผุ (p = 0.205)
ตารางทีÉ 3 ร้ อยละของคะแนนความรู้ เรืÉ องฟั น คะแนนความสามารถในการตรวจฟั นด้วยตนเอง และคะแนน
ความสามารถในการตรวจฟั นผุ
คะแนน ค่ าเฉลีÉย (ร้ อยละ) ส่ วนเบีÉยงเบนมาตรฐาน ค่ าสูงสุ ด ค่ าตํÉาสุ ด
ความรู้เรืÉ องฟั น 43.6 17.5 70 0
ความสามารถในการตรวจฟั นด้วยตนเอง 80.9 20.5 100 20.8
ความสามารถในการตรวจฟั นผุ 19.4 30.3 100 0
เมืÉอจําแนกการตรวจฟันออกเป็นการตรวจฟั นบนและฟันล่างพบว่า นักเรี ยนตรวจฟันบนผิดมากกว่ าฟั นล่าง
อย่างมีนัยสําคั ญทางสถิติ (ตารางทีÉ 4) เมืÉอวิเคราะห์ ตามตําแหน่ งของฟันพบว่ าฟันทีÉตรวจผิดมากทีÉสุ ดเรียงตามลําดั บ
ได้แก่ ฟันกราม ฟันกรามน้อย และฟันหน้า
515
การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิ ทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 22 ประจำปี 2555