full2012.pdf - page 528

šœÎµ
การติ ดเชื้ อในกระแสเลือดเป็ นภาวะแทรกซ้ อนที่ พบได้มากที่สุ ดจากการคาสายสวนทางหลอดเลือดดํา
ส่วนกลางและส่ งผลกระทบต่อผู ้ ป่ วยทําให้อวัยวะต่างๆทํางานล้มเหลว ผู้ป่ วยต้องพักรั กษาในโรงพยาบาลนานขึ้น เสี ย
ค่าใช้จ่ายในการรั กษาเพิ่มขึ้นและทําให้ผู้ ป่ วยเสี่ยงต่ อการเสี ยชีวิตสูงขึ้ น ซึ่ งอัตราตายในผู ้ ป่ วยที่มีการติดเชื้อในกระแส
เลือดจากการคาสายสวนทางหลอดเลือดดําส่วนกลางจะสู งกว่าอัตราตายในผู้ ป่ วยที่ไม่ได้ติดเชื้ อถึง 2 เท่า โดยผู้ป่ วยที่มี
การติดเชื้อในกระแสเลือดจากการคาสายสวนทางหลอดเลื อดดําส่วนกลางมี อัตราตายสู งถึงร้ อยละ 38.1 (Rosenthal et
al., 2009) ปัจจุ บันมีการส่ งเสริ มให้มีการปฏิบัติตามหลักฐานเชิงประจักษ์ในการป้ องกันการติ ดเชื้ อในกระแสเลือดจาก
การคาสายสวนทางหลอดเลือดดําส่วนกลางซึ่ งทําให้อัตราการติ ดเชื้อลดลง (Apisarnthanarak, Thongphubeth, Yuekyen,
Warren, & Fraser, 2010) แต่ อย่างไรก็ตามการนําหลักฐานเชิงประจักษ์ไปใช้ในการดูแลผู้ป่ วยยังคงมีอุปสรรคในการ
ดําเนิ นการไม่สามารถทําให้พยาบาลปฏิบัติได้ครบถ้วน (วิลาวัณย์, เพณณิ ณาร์, และ ผ่องพันธุ์, 2552) การส่ งเสริ มการ
ปฏิบัติไม่สอดคล้องกับบริบทของหน่ วยงานและไม่ตรงกับความต้องการที่แท้จริ ง พยาบาลที่ดูแลผู้ ป่ วยไม่ได้มีส่วนร่วม
ในการดําเนินการ แสดงให้เห็นว่าการส่งเสริ มการปฏิบัติที่ ผ่านมาเป็ นการดําเนินแบบบนลงล่าง (top down) ซึ่ งมีจุดอ่อน
ในด้านความยั่งยื นในการปฏิบัติ (ชอบและโกวิทย์ , 2547) ปั จจุบันการมีส่วนร่ วมของผู้ปฏิบัติได้เข้ามามีบทบาทสําคัญ
ในการแก้ไขปัญหาต่ างๆเนื่องจากกระบวนการดังกล่าวผู ้ ปฏิ บัติได้เข้ามามี ส่วนร่ วมในทุกขั้ นตอน ตั้ งแต่การกําหนด
ปัญหา ความต้องการ การตัดสิ นใจในแนวทางการแก้ปัญหา (สํานักมาตรฐานการศึกษา, 2545) ซึ่ งกระบวนการมี ส่วน
ร่ วมดังกล่าวทําให้สามารถประเมินปั ญหาและสาเหตุที่แท้จริ ง ดังนั้ นผู้วิจัย จึงมี ความสนใจที่จะนําโปรแกรมการมี ส่วน
ร่ วมของพยาบาลมาใช้ โดยมุ ่งเน้นให้ พยาบาลเข้ามามีส่ วนร่ วมในการค้นหาปั ญหา อุปสรรค และร่ วมกันหาแนว
ทางแก้ไข เพื่อส่ งเสริ มให้พยาบาลในหอผู ้ ป่ วยสามัญอายุรกรรมและศัลยกรรม โรงพยาบาลสงขลานคริ นทร์ มีการปฏิบัติ
ตามหลักฐานเชิงประจักษ์ในการดูแลผู ้ป่ วยที่คาสายสวนทางหลอดเลือดดําส่วนกลางเพิ่มขึ้น
ª´˜™»ž¦³Š‡r„µ¦ª· ‹´¥
1. เพื่ อเปรียบเที ยบการปฏิ บัติการพยาบาลในการป้ องกันการติ ดเชื้ อจากการคาสายสวนทางหลอดเลือดดํา
ส่วนกลางระหว่างกลุ ่มที่ให้การดูแลตามปกติกับกลุ ่มที่ได้รับโปรแกรมการมีส่วนร่วมของพยาบาล
2. เพื่ อเปรียบเที ยบการปฏิ บัติการพยาบาลในการป้ องกันการติ ดเชื้ อจากการคาสายสวนทางหลอดเลือดดํา
ส่วนกลางระหว่างก่อนและหลังการมีส่ วนร่วมของพยาบาล
¤¤˜·“µœ„µ¦ª·‹´¥
1. การปฏิ บัติการพยาบาลในการป้ องกันการติดเชื้ อจากการคาสายสวนทางหลอดเลือดดําส่ วนกลางกลุ่มที่ได้รับ
โปรแกรมการมี ส่วนร่วมของพยาบาลมากกว่ากลุ่มที่ให้การดูแลตามปกติ
2. การปฏิ บัติการพยาบาลในการป้ องกันการติดเชื้ อจากการคาสายสวนทางหลอดเลือดดําส่ วนกลางหลังการมี
ส่วนร่วมของพยาบาลมากกว่าก่อนการมีส่ วนร่วมของพยาบาล
528
การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิ ทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 22 ประจำปี 2555