full2012.pdf - page 997

2
บทนํา
ความรั บผิดชอบต่อสังคมของบริ ษัท (Corporate social responsibility: CSR) คือแนวคิดทีÉบริ ษัทดําเนิ นการสนับสนุ น
ให้สังคมดีขึÊนและสิÉ งแวดล้อมสะอาด ผ่านกระบวนการจัดการการปฏิ สัมพันธ์กับผู ้ มีส่วนได้เสียขององค์กรด้วยความสมัคร
ใจ (European Commission, 2001) ความรับผิดชอบต่ อสังคมของบริ ษัท(CSR) เป็ นสิÉงทีÉ มีการกล่าวถึงกันมากทัÉวโลกว่าเป็ น
แนวทางการทีÉเหมาะสมในการประยุกต์ใช้ในการดําเนินธุ รกิจ เพราะเชืÉ อมัÉนว่าการดําเนิ นธุรกิ จอย่างมีจริ ยธรรมและมีความ
รับผิดชอบจะทําให้ธุรกิจประสบความสํ าเร็ จอย่างยัÉงยืน ซึÉ งสามารถก่ อให้เกิดประโยชน์ทีÉหลากหลายทัÊ งทีÉ มีลักษณะเป็ นทัÊ ง
นามธรรม และรูปธรรม อาทิ สร้างภาพพจน์ทีÉดี เพิÉมมูลค่าตราสินค้า และสร้ างชืÉอเสียงให้กับองค์กร (Schaltegger & Burritt,
2005; Weber, 2008 ) สามารถเป็ นแหล่งของโอกาส และขยายความสามารถในการสร้างนวัตกรรม (Porter & Kramer, 2006;
Stephenson, 2009; Weber, 2008) ตลอดจนช่วยองค์กรในการลดและจัดการความเสีÉ ยงจากการเผชิ ญกับแรงกดดันทางสังคม
และกลุ่มผลประโยชน์ ต่างๆ (Schaltegger & Burritt, 2005) ปัจจุ บันแนวคิ ดความรั บผิดชอบต่อสังคมของบริ ษัทกําลังจะ
กลายเป็ นเกณฑ์ มาตรฐานและแนวปฏิบัติขององค์กรธุรกิจทีÉ ต้องดําเนิ นการอย่างมีคุณธรรมต่อสังคม(Cheng &Ahmad,2010)
จึงกล่าวได้ว่าแนวคิดความรับผิดชอบต่ อสังคมของบริษัทจึงเป็ นส่วนสําคัญในการช่วยพัฒนาธุ รกิจให้ประสบความสํ าเร็จและ
มีความยัÉงยืนภายใต้ภาวะการแข่งขันทีÉ รุ นแรงและหลากหลายในปัจจุบัน
แนวคิด CSR มี อิทธิ พลมาจากทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสีย(Stakeholder Theory) ซึÉ งได้เสนอวิธีการใหม่ ในการจัดระเบียบ
ความคิดเกีÉ ยวกับความรับผิดชอบขององค์กร ทีÉ เดิมมุ่งเน้นการอยู่รอดและการประสบความสําเร็จขององค์กร บนหลักการ
ความสามารถขององค์ กรในการสร้างความมัÉงคัÉง ให้ คุณค่ า หรื อสร้างความพึงพอใจแค่เพี ยงถื อหุ้น ไปสู่ การพัฒนา
แนวความคิดว่าต้องคํานึงถึงผู ้ มีส่ วนได้เสี ยอืÉนๆ ร่ วมด้วย สอดคล้องกับ Mele/(2008) ทีÉ แสดงทัศนะว่าการทีÉองค์กรธุรกิจ
เป็ นหน่วยหนึÉ งของสังคมซึÉ งต้องได้รับอนุ ญาตจากสังคมในการดําเนิ นการผลิตสิ นค้าและบริ การ ดังนัÊ นผลลัพธ์ทีÉเกิ ดจาก
การดําเนิ นธุรกิจควรจะต้องตอบสนองต่อความความต้องการและคาดหวังของสังคม นอกเหนือจากมุ่ งเน้นการสร้างความมัÉง
คัÉงและการเติบโตทางเศรษฐกิ จให้กับองค์กรธุรกิจเป็ นการเฉพาะเท่านัÊ น
ฉนัÊ นจึงไม่ถูกต้องทีÉองค์กรจะพิจารณาเพียงความสํ าเร็จของการดําเนิ นธุ รกิจทีÉมุ่งแสวงหากําไรสูงสุ ดเพียงอย่างเดี ยว
แต่ควรทีÉจะต้องคํานึ งถึงการดําเนิ นการในธุ รกิจทีÉ มีความรับผิ ดชอบต่อสังคม ซึÉ งจะไม่ก่ อให้เกิดปัญหาการดําเนิ นงานทีÉ
กระทบต่ อผู้ มีส่วนได้เสี ย ตลอดจนสังคม และสิÉงแวดล้อม อันเป็ นเหตุ ให้ธุ รกิจเกิ ดความเสีÉ ยงในการประกอบการ ดังนัÊ นการ
สนับสนุนให้องค์กรธุ รกิ จดําเนิ นการตามแนวคิ ดความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัทโดยพิจารณาถึ งผู ้ มีส่ วนได้เสี ยเป็ น
สิÉงจําเป็ นมากขึÊ นจึงนํามาสู่ ความสําคัญทีÉต้องศึ กษาถึง รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ ระหว่างการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วน
ได้เสี ยและความรับผิดชอบต่อสังคมของบริ ษัท ตลอดจนการระบุถึงองค์ประกอบของการมี ส่วนร่ วมของผู้มีส่วนได้เสียและ
ความรับผิดชอบต่อสังคมของบริ ษัท เพืÉอพัฒนาการดําเนิ นการด้านความรับผิดชอบต่ อสังคมทีÉ เหมาะสมกับองค์กรธุรกิ จใน
ประเทศไทย
วิธี การวิจั ย
งานวิจัยเรืÉ องนีÊ ดําเนิ นการทบทวนวรรณกรรม (Literature Review) และการวิเคราะห์เอกสาร (Document Analysis)
นําเสนอรายงานแบบพรรณนาเชิงวิเคราะห์ (Analysis Description) โดยกรอบแนวคิดเชิ งทฤษฎีทีÉ สําคัญในการศึ กษาครัÊ งนีÊ ใช้
ทฤษฎี ผู้ มีส่ วนได้เสี ย แนวคิดแบบจําลองปิ รามิดของความรั บผิดชอบต่อสังคมของบริ ษัท (Carroll, 1991) และแบบจําลอง
บันไดของการมีส่วนร่วมของผู ้ มีส่ วนได้เสี ย (Arnstein,1969; Friedman & Miles, 2006) ข้อมูลทีÉใช้ในการศึ กษาค้นคว้า
ประกอบด้วย หนั งสือ งานวิจัย การสื บค้นข้อมูล และฐานข้ อมูลออนไลน์ได้แก่ ABI/Inform, Science Direct, Emerald,
Academic Search Premier (ASP), JSTOR
997
การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิ ทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 22 ประจำปี 2555