เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 846

6
17.15 ชั่วโมงตอวัน ในแตละครั้งทารกจะนอนหลั บมากกวา ½ ชั่ วโมง สอดคลองกับการศึกษาของการดเนอร และลับ
เชนโค (Gardner & Lubchenco, 1998) ที่ พบวา การนอนหลับของทารกเกิดกอนกําหนดใชเวลาประมาณ 30-40 นาทีตอ
ครั้ ง ทารกจะใชระยะเวลาตั้ งแตเริ่มตนนอนจนเริ่มหลับประมาณ 10 นาที (พรรณี, 2545) ส วนคาคะแนนเฉลี่ยคุ ณภาพ
การนอนหลั บเชิงคุณภาพนั้นพบวา อยู ในระดับปานกลาง เมื่อพิ จารณาแตละข อคํ าถามของคุณภาพการนอนหลับเชิง
คุณภาพ สามารถอธิบายไดวา ขณะหลั บทารกจะหลับตาสนิท มีการเคลื่อนไหวของใบหนาและรางกายน อยมาก แตอาจ
มีการสะดุง ผวาในบางครั้ ง ซึ่งแสดงถึงระยะหลั บลึก (เพ็ญจิ ตร, 2544) ดั งนั้นการที่ทารกนอนหลับในระยะหลับลึก เมื่อ
ตื่นนอนทารกจึงมักสดชื่ น ราเริง แตจากการศึกษาพบวา ทารกมั กตื่นบอยขึ้นเมื่อมีสิ่งรบกวนการนอนหลับซึ่งสามารถ
อธิบายได วา ความหิ ว การขับถายหรือความเปยกชื้ นเปนความตองการภายในร างกาย จะทําใหทารกเปลี่ยนจากระยะ
หลับเปนระยะตื่น และเมื่อมี สิ่งมารบกวนการนอนหลับ ทารกจะตอบสนองตอสิ่งที่รบกวนการนอนหลับโดยการที่ ทารก
ตื่นบอยขึ้น (Blackburn & Kang, 1991) ซึ่งอาจสงผลกระทบตอการทํากิจกรรมตามปกติ แตจากการศึกษาพบวาขณะที่ทํา
กิจวัตรประจํ าวันตามปกติ ทารกจะแสดงท าทางสดชื่น ราเริง สามารถอธิบายได วา เนื่องจากทารกมีคุณภาพการนอน
หลับเชิ งปริมาณอยูในระดับสูงและเมื่อพิจารณาแตละขอคํ าถามของคุณภาพการนอนหลับเชิงคุณภาพพบวา ทารกนอน
หลับในระยะหลับลึกทําใหเมื่อตื่นนอนทารกมั กสดชื่น ราเริง แมจะมีสิ่งรบกวนการนอนหลับบางก็ตาม
2. การจั ดการของผูดูแลในการสงเสริมการนอนหลับของทารกเกิดกอนกําหนด
คาคะแนนเฉลี่ ยการจัดการของผู ดูแลในการสงเสริ มการนอนหลั บของทารกเกิดก อนกําหนดโดยรวมอยูใน
ระดับสูง เมื่อพิจารณาขอมูลสวนบุคคลของผูดูแลพบวา ผูดูแลส วนใหญเปนเพศหญิงและเปนมารดาของทารก ซึ่งใน
สังคมไทย ผูทํ าหนาที่ในการดูแลสมาชิกในครอบครัวมักเปนหนาที่ของผู หญิง (จันทนงค , 2550) และสวนใหญมีอาชีพ
เปนแมบาน ทํ าใหสามารถดูแลบุตรไดอย างเต็มที่ มีระดับการศึกษาอยู ในระดับมั ธยมศึกษา และไมมีประสบการณ การ
ในการดูแลทารก แต มีการจั ดการเพื่อส งเสริมการนอนหลั บอยู ในระดั บสูง ทั้ งนี้ อาจเนื่องมาจากโดยทั่วไปทุ ก
โรงพยาบาลมีนโยบายที่จะตองมีการสอนหรื อวางแผนจําหน ายทารกกอนกลับบานอยูแลว (วริศรา, 2553) ดังนั้นผูดูแล
จึงอาจได รับการสอนเกี่ ยวกับการดูแลบุตรเมื่ อกลับไปอยูบ าน นอกจากนี้ลักษณะครอบครัวส วนใหญ เปนครอบครั ว
ขยาย และมี ญาติเป นผูชวยเหลื อในการดูแลทารก ซึ่งครอบครัวและญาติพี่ น องเปนแหล งสนับสนุนทางสั งคมที่ มี
ความสําคัญ ทําใหมีโอกาสแลกเปลี่ยนขอมูลข าวสารซึ่งกันและกั น (จันทนงค, 2550) นอกจากนี้ สมาชิกในครอบครัว
หรือญาติอาจมีความรูหรือประสบการณในการดูแลทารกมากอน จึงสงผลในผู ดูแลมีการจัดการเพื่อสงเสริ มการนอน
หลับในระดับสู ง ผูดูแลสวนใหญมีรายได 5,001 ถึง 10,000 บาท และไมมีภาระหนี้สิน แสดงให เห็นวามีรายไดเพียงพอ
จึงนําไปสู การจัดการที่ดี สอดคล องกับการศึกษาของเพ็ญแข (2545) พบวา ผู ดูแลที่มีรายไดเพียงพอและเหลื อเก็บมี
คาเฉลี่ยคุ ณภาพการดูแลสูงสุด ลักษณะที่ตั้งของบานสวนใหญอยูในชุ มชนชนบท เปนปจจัยสงเสริ มทําใหผูดูแลจัดการ
ส งเสริมการนอนหลั บของทารกอยูในระดับสู ง นอกจากนี้การที่ ผู ดูแลสวนใหญไมมีโรคประจํ าตัว และมีญาติเปนผู
ชวยเหลือในการดูแลทารกทําให ผูดูแลมีเวลาพักผ อนนอนหลับไดเพียงพอ สงผลใหมีสุ ขภาพกายและจิตที่ดี การจัดการ
จึงอยูในระดับสูง
เมื่อพิ จารณารายดานพบว า ผูดูแลมีคาคะแนนเฉลี่ยการจัดการตอทารกอยูในระดับสูง เนื่องจากผูดูแลมีวิธีการ
จัดการตอทารกโดยสวนใหญทํ าเปนประจําทุกครั้งหรือเกือบทุกครั้ ง ยกเวนเรื่องการดู แลแบบเนื้อแนบเนื้อที่ผูดูแลสวน
ใหญไมเคยใหการดูแลแบบเนื้อแนบเนื้อ รอยละ53 ทั้ งนี้อาจเนื่องมาจากการดูแลแบบเนื้อแนบเนื้อในประเทศไทยนั้ น มี
การศึกษาในเรื่องนี้ นอยและสวนใหญเปนการศึกษากับทารกขณะที่อยู ในโรงพยาบาล จึงยั งไมเปนที่แพรหลายนัก การที่
ประเทศไทยตั้งอยูในเขตรอน ผู ดูแลจึงไม คอยให การดูแลแบบเนื้อแนบเนื้อ และจากวัฒนธรรมไทยที่ผูหญิ งไทยนั้นถูก
สอนใหมีความสุภาพ ขี้อาย ซึ่งการดูแลแบบเนื้ อแนบเนื้อนั้น ผู ดูแลตองให ทารกนอนบนอกเปลือย จึงทําใหมีการดูแล