การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยทักษิณ 2559 - page 233

232
วิธีกำรวิจัย
โครงการวิจัยนี้เป็นการศึกษากระบวนการแยกน้ามันออกจากน้าเสีย ที่ เกิดขึ้นในกระบวนการผลิตไบโอดีเซล โดย
การเติมกรดซั ลฟิวริ กเพื่อสลายสบู่ และแยกชั้นน้ามั นออกจากน้า เพื่อศึ กษาความเป็นไปได้ ในการนามาใช้วนกลับเป็ น
วัตถุดิบสาหรั บผลิตไบโอดีเซลอีกครั้ง โดยน้าเสียที่ ใช้ในโครงการวิจัยได้ จากกระบวนการผลิตไบโอดี เซลจากน้ามันพืชใช้แล้ว
ขนาดกาลังการผลิต 1,000 ลิ ตรต่อวั น จากสถานวิ จัยและพั ฒนาพลังงานทดแทนจากน้ ามั นปาล์มและพืชน้ามั น คณะ
วิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลั ยสงขลานครินทร์ โดยตั วแปรต่างๆ ที่ ศึกษา แสดงดังตารางที่ 1 วิเคราะห์ องค์ประกอบ
เบื้องต้นของน้ามัน เพื่อศึกษาความเป็นไปได้ในการนาน้ามันที่แยกได้นี้มาใช้ผลิตไบโอดีเซล และทาการเปรียบเที ยบสมบัติ
ต่างๆ ของน้าเสียก่อนและหลังจากแยกการน้ ามันออก ได้แก่ pH BOD COD และปริมาณไขมั นและน้ามัน
ตำรำงที่ 1 ตัวแปรต่างๆ
พำรำมิ เตอร์ pH ของนำเสียจำกกำรเติม
กรดซัลฟิ วริก
เวลำในกำรทำปฏิกิริยำ เวลำในกำรแยกชั น
ค่า 1-7 5-20 นาที 60 นาที
ผลกำรวิจัยและอภิปรำยผลกำรวิจั ย
1. กำรหำสภำวะที่เหมำะสมในกำรแยกนำมันออกจำกนำเสียกระบวนกำรผลิตไบโอดีเซล
น้าเสียที่ได้จากกระบวนการผลิตไบโอดีเซล มีลั กษณะขุ่น ข้ น และมีค่า pH 11 ดังแสดงในภาพที่ 5 โดยน้าเสียที่
เกิดขึ้นจากกระบวนการผลิตมีปริ มาณร้อยละ 100 โดยน้าหนั กของน้ามันวัตถุดิบ ซึ่งเข้าสู่ขั้นตอนศึกษาการแยกน้ามั นออก
จากน้าเสียต่อไป
ภำพที่ 5 น้าเสียจากการล้างไบโอดีเซล
จากการศึ กษาผลของระยะเวลาการกวนผสม และ pH จากการเติมกรดซัลฟิวริ ก ที่มีต่อปริมาณน้ามันที่ แยกได้
แสดงดั งภาพที่ 6 โดยพบว่าที่ pH ของระบบต่ า (pH 1- pH 3) เวลาในการกวนผสมจะไม่มีผลต่อปริ มาณน้ามันที่แยกได้
โดยปริมาณกรดซัลฟิวริกในระบบนั้น มี มากเกินพอสาหรับการเกิดปฏิกิ ริ ยาสลายสบู่ แต่ที่ pH ของระบบสูงขึ้น (มีปริมาณ
กรดซัลฟิวริกต่า) ปฏิกิริ ยาที่เกิดขึ้นจะถูกจากัดด้วยอั ตราการถ่ายโอนมวล ดังนั้นระยะเวลาในการกวนผสมที่นานขึ้นจะช่วย
เพิ่มโอกาสในการทาปฏิกิริ ยาระหว่างกรดซัลฟิวริก และสบู่ ทาให้ปริมาณน้ามันที่แยกได้มีค่าสูงขึ้นตามไปด้วย