การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยทักษิณ 2559 - page 234

233
นอกจากนั้ นที่ pH ของระบบต่ า พบว่าสามารถแยกน้ามันออกมาได้ ดี และได้ปริมาณน้ามันมากกว่ าการแยกที่
pH ของระบบสูง เนื่ องจากที่ pH ของระบบต่ าจะมีปริมาณกรดซัลฟิวริ กสูงซึ่งมีปริมาณมากพอที่ จะสลายสบู่ไปเป็นกรด
ไขมันอิสระได้สมบูรณ์ และกรดซัลฟิ วริกที่เหลือจากการทาปฏิกิ ริ ยา จะละลายปนอยู่ในชั้ นของน้า ซึ่ งจะช่วยเพิ่มความ
แตกต่ างของความหนาแน่นระหว่างน้าเสีย กับน้ามั น ช่วยให้การแยกชั้นเกิ ดขึ้นได้ ดีอีกด้วย อย่ างไรก็ตามการใช้ปริมาณ
กรดซัลฟิวริกสูงเกินไปจะส่งผลให้น้าเสียมีค่าความเป็นกรดต่าซึ่งจาเป็นต้ องปรับสภาพก่อนเข้ าสู่ระบบบาบัดน้ าเสีย
ภำพที่ 6 ผลของระยะเวลาการกวนผสม และ pH จากการเติมกรดซัลฟิวริกต่อปริมาณน้ามันที่แยกได้
2. องค์ ประกอบ และสมบัติของนำมั นที่แยกไดจจำกนำเสียกระบวนกำรผลิตไบโอดีเซล
จากการศึ กษาสภาวะในการแยกน้ามั นออกจากน้าเสี ยโดยการเติมกรดซัลฟิ วริก พบว่ าที่การเติ มกรดซัลฟิวริ ก
จนกระทั่งน้าเสียมี pH 3 และทาการกวนผสมเป็นเวลา 5 นาที สามารถแยกน้ามั นออกมาได้สู งที่สุ ดเท่ากับ ร้ อยละ 5.5
ของปริ มาณน้าเสีย ซึ่งลักษณะของน้ ามันที่แยกได้จะมี สีน้าตาล และเป็ นของแข็งที่ อุณหภูมิห้อง โดยองค์ ประกอบทางเคมี
อื่ นๆ แสดงดังตารางที่ 2 จากองค์ประกอบในตารางที่ 2 พบว่าน้ามันมีองค์ประกอบหลั กได้แก่ เอสเตอร์ ร้อยละ 56.9 ซึ่ ง
เอสเตอร์จะติดปะปนออกมากั บน้าเสียในระหว่างการล้างไบโอดีเซลนั่นเอง นอกจากนั้นน้ามั นยังประกอบด้วยกรดไขมัน
อิ สระสูงถึ งร้อยละ 38.1 ซึ่งกรดไขมันอิสระสามารถใช้ เป็นวัตถุดิบในการผลิ ตไบโอดีเซลได้ โดยใช้ ปฏิกิ ริยาเอสเตอริฟิเคชัน
[1,7] ซึ่ งปฏิกิ ริยานี้จะเปลี่ ยนกรดไขมันอิ สระเป็นเอสเตอร์กั บน้า ดังนั้นเมื่ อพิจารณาจากองค์ประกอบของน้ ามันที่แยกได้
จากน้าเสียกระบวนการผลิตไบโอดีเซลนี้ จึงสามารถใช้ วนกลับเป็นวัตถุดิบสาหรับผลิตไบโอดีเซลได้
ตำรำงที่ 2 องค์ประกอบทางเคมีของน้ามันที่แยกได้จากน้าเสีย
0
1
2
3
4
5
6
0 1 2 3 4 5 6 7 8
ปริ
มำณนำมั
น, รจ
อยละ
pH
5 min
10 min
20 min
องค์ประกอบ รจอยละ
กรดไขมันอิสระ 38.1
ไตรกลี เซอไรด์ 3.3
เอสเตอร์ 56.9
อื่ นๆ 1.7