การประชุมวิชาการและผลงานวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 17 2550 - page 525

ทํ
าการทดลองในฟาร
มเกษตรกรในตํ
าบลป
าพะยอม
อํ
าเภอป
าพะยอมโดยใช
แม
สุ
กรสายพั
นธุ
การค
จํ
านวน 10 แม
โดยเลื
อกใช
แม
สุ
กรที่
ให
ลู
กครอกที่
3-6 แบ
งออกเป
น 2 กลุ
ม กลุ
มละ 5 ตั
ว และจั
ดให
ได
รั
บอาหารดั
งนี้
กลุ
มที่
1 อาหารควบคุ
ม (อาหารแม
สุ
กรที่
ใช
ตามปกติ
ในฟาร
ม)
กลุ
มที่
2 อาหารเสริ
มผั
กหวาน (อาหารแม
สุ
กร + ผั
กหวาน (30 กรั
มน้ํ
าหนั
กสด/
อาหาร 1 กิ
โลกรั
ม)
ทํ
าการเตรี
ยมตั
วอย
างผั
กหวานโดย เก็
บตั
วอย
างผั
กหวานตั้
งแต
ก
านที่
6 เป
นต
นไป นํ
ามาอบที่
อุ
ณหภู
มิ
45
องศาเซลเซี
ยส จนแห
ง และทํ
าการบด ผั
กหวาน ให
ละเอี
ยดเก็
บใส
กล
องเพื่
อใช
ผสมอาหารเลี้
ยงสุ
กร
ทํ
าการเสริ
มใบผั
กหวานในวั
นที่
7 ก
อนคลอดจนถึ
งวั
นที่
24 วั
น หลั
งคลอด (หย
านม) ทํ
าการผสมผั
กหวาน
อบแห
งที่
เตรี
ยมไว
กั
บอาหารที่
ให
แม
สุ
กรกิ
นในแต
ละมื้
อ โดยคํ
านวณจากปริ
มาณอาหารที่
ให
แก
แม
สุ
กรในแต
ละมื้
บั
นทึ
กน้ํ
าหนั
กแรกคลอด น้ํ
าหนั
กหย
านมของลู
กสุ
กร อั
ตราการตาย สุ
ขภาพโดยทั่
วไป อาการเต
านมอั
กเสบในแม
สุ
กรและ คํ
านวณน้ํ
าหนั
กเพิ่
มของลู
กสุ
กรที่
อายุ
24 วั
น (น้ํ
าหนั
กหย
านม) วิ
เคราะห
ข
อมู
ลโดยเปรี
ยบเที
ยบค
าเฉลี่
ยของ
ค
าทดสอบโดยใช
t -test
ผลการวิ
จั
ยและอภิ
ปรายผล
ระดั
บไวตามิ
น อี
ในใบผั
กหวานบ
าน
จากการวิ
เคราะห
ระดั
บไวตามิ
น อี
ในผั
กหวานที่
มี
ความแก
อ
อนแตกต
างกั
นคื
อ ส
วนใบนั
บจากปลายยอดไป
จนถึ
งก
านที่
4 ส
วนใบตั้
งแต
ก
านที่
5-9 ส
วนของใบแก
ส
วนใบตั้
งแต
ก
านที่
10 ขึ้
นไป พบว
าส
วนของใบตั้
งแต
ก
านที่
10 เป
นต
นไป มี
ระดั
บไวตามิ
น อี
สู
งสุ
ดคื
อ 468 มิ
ลลิ
กรั
ม/กิ
โลกรั
มของใบผั
กหวานสด ส
วนใบผั
กหวานตั้
งแต
ปลาย
ยอดไปถึ
งก
านที่
4 และ ส
วนใบตั้
งแต
5-9 มี
ระดั
บไวตามิ
น อี
เท
ากั
บ 166 และ 299 มิ
ลลิ
กรั
ม/กิ
โลกรั
มของใบ
ผั
กหวานสด ตามลํ
าดั
บ (ตารางที่
1) ผลการวิ
เคราะห
ในครั้
งนี้
พบว
า ส
วนของใบตั้
งแต
ก
านที่
10 มี
ค
าใกล
เคี
ยงกั
รายงานผลการวิ
เคราะห
ระดั
บไวตามิ
น อี
ในผั
กหวานโดย Ching and Mohamed (2001) ที่
พบว
าระดั
บไวตามิ
น อี
ใน
ผั
กหวานมี
ค
าเท
ากั
บ 427 มิ
ลลิ
กรั
ม/กิ
โลกรั
ม ดั
งนั้
นจากผลการวิ
เคราะห
นํ
าไปตั
ดสิ
นใจเลื
อกใช
ใบผั
กหวานที่
มี
ความ
แก
โดยเฉลี่
ยประมาณตั้
งแต
ก
านที่
6 เป
นต
นไปเพื่
อให
ได
ปริ
มาณที่
มากพอ และไม
เป
นการแก
งแย
งกั
บส
วนยอดอ
อนที่
ใช
เป
นอาหารคน และยั
งเป
นส
วนที่
มี
ไวตามิ
น อี
ในระดั
บที่
สู
งกว
าส
วนของยอดอี
กด
วย
ตารางที่
1
ระดั
บไวตามิ
น อี
ในใบผั
กหวานบ
านที่
ระดั
บความอ
อน แก
ต
าง ๆ
ชนิ
ดของใบผั
กหวาน
มิ
ลลิ
กรั
มต
อกิ
โลกรั
ม (สด)
ใบอ
อน (ยอด-ก
านที่
4)
166
ใบกลาง (ก
านที่
5-9)
299
ใบแก
(ก
านที่
10 เป
นต
นไป )
468
1...,515,516,517,518,519,520,521,522,523,524 526,527,528,529,530,531,532,533,534,535,...702
Powered by FlippingBook