การประชุมวิชาการและผลงานวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 17 2550 - page 528

อย างไรก็ตาม การที่พบวาไวตามิ น อี สามารถเพิ่ มจํานวนลูกสุกรตอครอกไดนั้น อาจทําใหน้ําหนักของลู ก
สุกรที่หยานม และน้ํ าหนักที่เพิ่มในช วงแรกคลอดถึงหยานม ไมแตกตางกันในแมสุกรที่ไดรับการเสริมและไมเสริ ม
ไวตามิน อี เนื่องจากแมสุกรที่ไดรับไวตามิน อี ถึงแมอาจจะผลิตน้ํานมไดมากกวาแตตองเฉลี่ยไปเลี้ยงลูกสุกรที่มี
จํานวนมากกวา จึงทําใหไมพบผลต างของน้ําหนักเพิ่มของลูกสุกรที่หยานม ในขณะที่ Malm et al. (1976) ไม พบผล
รูปที่ 3 น้ําหนักเพิ่มของลุกสุกรแรกคลอดถึงหยานมของแมที่ไดรับอาหารเสริ ม และไมเสริมผักหวาน
8.25
7.60
5.12 4.55
6.39
7.41
5.92
7.03
7.64
8.44
0
2
4
6
8
10
1 2
แมสุ กร
น้ําหนั
กเฉลี่
ยลู
กสุ
กรหย
านม (กิ
โลกรั
ม)
ไมเสริมผักหวาน เสริมผักหวาน
1 2 3 4 5 1 2 3 4 5
รูปที่ 2 น้ําหนักเฉลี่ยลูกสุกรหยานมของแมสุกรที่ไดรับอาหารเสริ มและไมเสริมผักหวาน
6.35 6.26
3.68
3.22
4.80
5.87
3.89
5.05
5.86
6.44
0
1
2
3
4
5
6
7
1 2
แมสุกร
น้ําหนั
กเพิ่
มของลู
กสุ
กร 0-24 วั
น (กิ
โลกรั
ม)
ไมเสริมผักหวาน เสริมผักหวาน
1 2 3 4 1 2 3 4