8
ผลการศึ
กษานี้
ต
างจากการศึ
กษาก
อนหน
านี้
(Elgun et al., 2000) ที่
พบความแตกต
างกั
นอย
างมี
นั
ยสํ
าคั
ญ
ทางสถิ
ติ
ของแอคติ
วิ
ตี้
จํ
าเพาะของเอเอพี
และดี
พี
พี
โฟว
ระหว
างกลุ
มผู
ที่
มี
สภาพปริ
ทั
นต
ปกติ
และผู
ป
วยโรคปริ
ทั
นต
อั
กเสบ (Elgun et al., 2000) นอกจากนี้
การศึ
กษาก
อนหน
านี้
ยั
งพบว
าแอคติ
วิ
ตี้
จํ
าเพาะของดี
พี
พี
โฟว
ในน้ํ
าลายมี
ความสั
มพั
นธ
กั
บค
าร
องลึ
กปริ
ทั
นต
เพี
ยงค
าเดี
ยวและมี
ค
าเพิ่
มขึ้
นในกลุ
มผู
ป
วยโรคปริ
ทั
นต
อั
กเสบ (Elgun et al.,
2000) ซึ่
งต
างจากผลการศึ
กษานี้
ที่
พบว
าแอคติ
วิ
ตี้
จํ
าเพาะของดี
พี
พี
โฟว
มี
ความสั
มพั
นธ
กั
บค
าทางคลิ
นิ
กทุ
กค
า และมี
ค
าเพิ่
มขึ้
นในกลุ
มที่
2 และกลุ
มที่
3 มากกว
ากลุ
มที่
1 การที่
ผลการศึ
กษานี้
ต
างจากการศึ
กษาของ Elgun และคณะ
(Elgun et al., 2000) ทั้
งนี้
อาจเนื่
องมาจากจํ
านวนอาสาสมั
ครที่
ใช
ในการศึ
กษาของ Elgun และคณะ (Elgun et al.,
2000) มี
จํ
านวนน
อยกว
าการศึ
กษานี้
มาก นอกจากนี้
การแบ
งกลุ
มอาสาสมั
ครก็
แตกต
างกั
นโดยในการศึ
กษาของ
Elgun และคณะ (Elgun et al., 2000) จะทํ
าการศึ
กษาโดยแบ
งอาสาสมั
ครเป
น 2 กลุ
มเท
านั้
น ซึ่
งได
แก
กลุ
มที่
มี
สภาพ
ปริ
ทั
นต
ปกติ
และกลุ
มผู
ป
วยโรคปริ
ทั
นต
อั
กเสบเรื้
อรั
ง แต
ในการศึ
กษานี้
ทํ
าการแบ
งกลุ
มอาสาสมั
ครเป
น 3 กลุ
ม ซึ่
ง
ใช
เกณฑ
การแบ
งกลุ
มที่
ชั
ดเจนและทํ
าการศึ
กษาในประชากรที่
มี
จํ
านวนมากกว
า นอกจากนี้
ผลการศึ
กษาที่
แตกต
าง
กั
นอาจจะมาจากการศึ
กษาในกลุ
มประชากรที่
ต
างกั
น เนื่
องจากมี
รายงานการศึ
กษาพบว
าความแตกต
างของ
พั
นธุ
กรรม อาหารการกิ
น ประเพณี
วั
ฒนธรรม การรั
กษาสุ
ขภาพรวมทั้
งสภาพเศรษฐกิ
จที่
แตกต
างกั
นจะส
งผลต
อ
การพบเชื้
อก
อโรคปริ
ทั
นต
และการเกิ
ดโรคปริ
ทั
นต
อั
กเสบที่
แตกต
างกั
นได
(Haffajee et al., 2004; Haffajee et al.,
2005)
ในการศึ
กษานี้
แม
ว
าจะพบความสั
มพั
นธ
ในทิ
ศทางเดี
ยวกั
นระหว
างแอคติ
วิ
ตี้
จํ
าเพาะของดี
พี
พี
โฟว
กั
บค
า
ทางคลิ
นิ
กทุ
กค
า แต
พบว
ากลุ
มที่
2 มี
แอคติ
วิ
ตี
้
จํ
าเพาะของดี
พี
พี
โฟว
มากกว
ากลุ
มที่
3 ทั้
งนี้
อาจจะมาจากสาเหตุ
2
ประการ โดยประการแรกได
แก
การปนเป
อนของสารจากซี
รั่
ม เนื่
องจากน้ํ
าลายเป
นสิ่
งส
งตรวจที่
มี
จุ
ดกํ
าเนิ
ดที่
มี
ความ
ซั
บซ
อน (complex origin) น้ํ
าลายจะมี
สารต
างๆที่
มาจากทั้
งต
อมน้ํ
าลาย น้ํ
าเหลื
องเหงื
อก ซี
รั่
ม เชื
้
อโรค เซลล
เยื่
อบุ
ผิ
ว
ในช
องปาก อาหาร สารที่
ใช
ในการทํ
าความสะอาดช
องปาก รวมทั้
งเลื
อดซึ่
งเป
นส
วนสํ
าคั
ญเนื่
องจากการศึ
กษานี้
ใช
วิ
ธี
การเก็
บน้ํ
าลายแบบกระตุ
นทํ
าให
พบว
าน้ํ
าลายที่
เก็
บจากอาสาสมั
ครกลุ
มที่
3 ส
วนใหญ
และในอาสาสมั
ครบางราย
ในกลุ
มที่
2 ที่
มี
ระดั
บความรุ
นแรงของโรคปริ
ทั
นต
อั
กเสบมากจะมี
เลื
อดที่
เกิ
ดจากการอั
กเสบปนเป
อนออกมากั
บ
น้ํ
าลายที่
เก็
บ มี
รายงานว
าดี
พี
พี
โฟว
ซึ่
งเป
นเอ็
กโตเอนไซม
ที่
ผิ
วเซลล
(cell surface ectoenzyme) (Kenny et al., 1989;
Look et al., 1989; Olsen et al., 1997; Shipp and Look, 1993; Watt and Willard, 1990) เมื่
อหลั่
งออกมานอกเซลล
อาจจะมารวมกั
บสารยั
บยั้
งที่
อยู
ในซี
รั่
ม (endogenous serum inhibitors) ทํ
าให
กลายเป
นคอมเพล็
กซ
(complex) ซึ่
งทํ
า
ให
แอคติ
วิ
ตี้
จํ
าเพาะของเอนไซม
ลดลง หรื
อในระยะที่
โรคสงบอาจจะมี
เอนไซม
ที่
ทํ
างานได
แต
อยู
ในเซลล
ซึ่
งใน
น้ํ
าลายอาจจะมี
เพี
ยงเอนไซม
ส
วนที่
ทํ
างานไม
ได
แต
อยู
นอกเซลล
ทํ
าให
มี
ผลต
อการตรวจพบแอคติ
วิ
ตี้
จํ
าเพาะของ
เอนไซม
และประการที่
2 การไหลของน้ํ
าลายเป
นสิ่
งหนึ่
งที่
ต
องคํ
านึ
งถึ
ง เนื่
องจากอั
ตราการไหลของน้ํ
าลายใน
ผู
ป
วยแต
ละคนมี
ความแตกต
างกั
น ซึ่
งอั
ตราการไหลของน้ํ
าลายมี
ความสั
มพั
นธ
กั
บป
จจั
ยหลายๆอย
าง เช
น เพศ อายุ
และยาบางชนิ
ด เป
นต
น (Dawes, 1974; Sreebny and Schwartz, 1997; Turner, 1993) ป
จจั
ยดั
งกล
าวอาจจะส
งผลต
อ
การวิ
นิ
จฉั
ยแอคติ
วิ
ตี้
จํ
าเพาะของเอนไซม
ที่
ศึ
กษาทั้
ง 2 ชนิ
ด จากผลการศึ
กษานี้
จะพบว
าอั
ตราการไหลต
อนาที
ของ
น้ํ
าลายในกลุ
มที่
3 จะมี
ค
าน
อยกว
ากลุ
มที่
2 และ 1 ตามลํ
าดั
บ โดยพบว
าอาสาสมั
ครในกลุ
มที่
3 ส
วนมากจะเป
น
ผู
สู
งอายุ
ซึ่
งมี
ภาวะน้ํ
าลายน
อย ทํ
าให
อาจจะส
งผลต
อความเข
มข
นของเอนไซม
ที่
ถู
กหลั่
งออกมาในน้ํ
าลายมี
ปริ
มาณ
น
อยด
วย (Nederfors et al., 2004; Polland et al., 2003)