การประชุมวิชาการและผลงานวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 17 2550 - page 545

4
3) หาปริ มาณเมทธอกซิล (methoxyl content)
(ตามวิธีของ Rangana,1977)
4) หาปริมาณ jelly grade (ดัดแปลงจากวิ ธี
ของ Rolin และ Vries, 1990 ; Rangana,1977)
เตรียมตัวอย างเพคตินทดสอบตามวิธี ของ
commercial pectin preparation food (CPPF) โดยชั่ งเพ
คติ นผงมา 1.30 กรัม (สําหรับทดสอบเกรด 150) ชั่ ง
น้ํ าตาลทรายมา 195 กรั ม แบ งน้ําตาลทรายสวนหนึ่ ง
ประมาณ 5 เท าของน้ํ าหนักเพคตินคื อ 6.5 กรัมนํ ามา
ผสมใหเข ากับเพคตินผง ชั่งน้ํ าหนักภาชนะสําหรั บตม
แลวบั นทึกค าไว เติมน้ํ าเย็นในภาชนะ 120 มล. เติมกรด
ซิตริ ก50% 0.5 มล. และสารละลายโซเดียมซิเตรต 25 %
1 มล. ลงในภาชนะสําหรับตมใหความรอนแล วเติมเพ
คติ นที่ผสมกับน้ําตาลคนจนสารละลายเดือดจับเวลา 30
วินาที หรือจนกระทั ่งเพคตินละลายหมด นําไปใหความ
ร อนอี กครั้ ง แล ว เ ติ มน้ํ า ต า ลส วนที่ เ หลื อ คนจน
สารละลายเดือดและยกไปชั่งใหไดน้ํ าหนักรวม 300 กรัม
เมื่ อชั่งน้ําหนักไดตามกําหนด ยกลงจากเตา ตั้งให เย็น 30
วินาที ตักฟองออกใหหมดนําสารละลายที่ ตมเดือดเทใส
ในขวดขนาด 4 ออนซ 3 ใบ แตละขวดเติมกรดซิ ตริก
50% 2 มล. และสารละลายโซเดียมซิเตรต 25% 0.5 มล.
แลวใชแทงแกวคน 2-3 วินาที เพื่อใหสาร ละลายเขากัน
วางทิ้ งไวที่ อุณหภู มิหองเป นเวลา 18-24 ชั่วโมง นํามา
ทดสอบเกรดของเพคตินดวยเครื่องวัดลักษณะเนื้อสัมผั ส
(texture -analyzer) ซึ่ งจะแสดงอยูในรูปของแรงกด
(compressive) เป นแรงที่สงผลกระทบโดยตรงตอวัตถุ
คาที่ได จะอยูในรูปของแรง (นิวตัน) และพลังงาน (มิลลิ
จู ล) สูงสุ ดที่ ใชไปใช ตัวถวงแรง (plunger) รู ป
ทรงกระบอก ขนาดหั วกด (probe) เสนผานศูนย กลาง
1.0 ซ.ม.ใช ความเร็วในการเคลื่อนที่ 100 มิลลิ เมตรตอ
นาที ตัวถวงแรงดังกลาวจะถูกกํ าหนดใหเคลื่อนที่ ลงไป
ในเจลซึ่งบรรจุในขวดขนาด 4 ออนซ ในระยะ 2.0 ซ.ม.
ซึ่งระยะทางกึ่ งกลางของเจล
2.4.2 คุ ณสมบัติทางกายภาพ
1) คาสี วัดคาสีดวยระบบ (CIE L*, a*, b*)
ดวยเครื่องวัดสี ยี่หอ Hunter Lab รุน ColorFlex 45/0
2) ความสามารถในการอุมน้ํ า (water
holding capacity)
นํ าเพคตินจากส มโอมาวัดคาการอุมน้ําโดย
วิธีที่ ดัดแปลงมาจากวิธี ของSatheและSalunkhe (1981)
เปรี ยบเทียบ กับเพคติ นจากสมเกรด 150 โดยชั่ง
น้ํ าหนักตั วอยางแหงที่ทราบน้ําหนักแนนอนประมาณ
0.50 กรั ม ใสลงในหลอดสํ าหรับเหวี่ ยงแยก เติมน้ํ า 10
มิลลิลิตร ผสมใหเขากันดวยเครื่อง vortex mixer นาน
5 นาที ตั้งทิ้งไว ที่อุณหภูมิห องนาน 30 นาที นํ าไป
เหวี่ยงแยกที่ความเร็ว 3,000xg นาน 30 นาที รินสวน
ใสออกคว่ําหลอดทิ้งไว 15 นาที ชั่งน้ําหนั กตัวอยางที่
อุมน้ําไว
คาการอุ มน้ํา(%) = น้ําหนั กตัวอยางอุมน้ํา - น้ําหนักตัวอยางแหง x 100
น้ําหนั กตัวอยางแห ง
3) ความหนืด (viscosity)
นํ าเพคติ นผงจากสมโอมาแปรค าระดั บ
ความเขมขนเป น 0.7 1.0 1.5 และ 2.0 เปอรเซ็นต
(w/v) มาวัดความหนืดดวยเครื่องวัดคุณสมบัติการไหล
แบบเฉื อนและแบบสั่ น ยี่ห อ Thermo Haake
Rheometer รุน Rheo Stress 1 ใชหั ววัดแบบ cone-plate
ขนาด 60 มิลลิเมตร ที่อัตราการเฉือน 10 วินาที-1
4) การดูดซับน้ํามัน (oil absorption)
นํ าเพคติ นจากสมโอมาวั ดค าการดู ดซับ
น้ํามันตามวิธีของจี ราภรณ (2549)
5) ความสามารถในการทําใหเกิดอิมัลชัน
นําเพคตินผงจากเนื้อเยื่อสวนตางๆของผลสม
โอมาวัดความสามารถในการทําใหเกิดอิมัลชั นตามวิธี
ของCui และคณะ (1993)
2.5 การวิเคราะหขอมู ล
วิ เคราะหหาความแปรปรวนของข อมู ล
(ANOVA) และความแตกตางของค าเฉลี่ยโดยวิ ธี
Duncan,s new multiple range test (DMRT) โดยใช
โปรแกรม SPSS version 10.0 for window