3
ทํ
าแห
งกุ
งและปลาลี้
ฮื้
อ ซึ่
งตากแห
งโดยใช
พลั
งงานแสงอาทิ
ตย
พบว
า ค
าสั
มประสิ
ทธิ์
การพาความร
อนมี
ค
าอยู
ในช
วง 0.376-
9.929 W/m
2
-
o
C ที่
Pr = 0.70 และ 0.02
×
10
6
< Gr < 1.56
×
10
6
การวิ
จั
ยนี้
จึ
งมุ
งทํ
าการทดลองทํ
าแห
งพริ
กแดงด
วยการตากแห
งที่
อาศั
ยพลั
งงานแสงอาทิ
ตย
เพื
่
อวิ
เคราะห
หาค
า
สั
มประสิ
ทธิ์
การพาความร
อนแบบธรรมชาติ
สํ
าหรั
บเป
นข
อมู
ลในการพั
ฒนาแบบจํ
าลองและออกแบบระบบการทํ
าแห
งพริ
กที่
เหมาะสมสํ
าหรั
บชุ
มชน
วิ
ธี
การวิ
จั
ย
ทฤษฎี
การประมาณค
าสั
มประสิ
ทธิ์
การพาความร
อนแบบธรรมชาติ
เมื่
อพิ
จารณาการถ
ายโอนความร
อนที่
เกิ
ดขึ้
นบริ
เวณผิ
วสั
มผั
สระหว
างพริ
กและอากาศแวดล
อมจะเขี
ยนสมการ
ความสั
มพั
นธ
ในรู
ปทั่
วไป ดั
งนี้
)T T(Ah Q
M A C ev
−
=
(1)
เมื่
อ
ev
Q
คื
อ อั
ตราการถ
ายโอนความร
อนที่
ใช
ในการระเหยน้ํ
าในพริ
ก (J/m
2
s)
C
h
คื
อ สั
มประสิ
ทธิ์
การพาความ
ร
อนแบบธรรมชาติ
ของพริ
ก (W/m
2
-
o
C)
A
คื
อ พื้
นที่
ผิ
วของพริ
กที่
ได
รั
บพลั
งงานแสงอาทิ
ตย
(m
2
)
A
T
คื
อ อุ
ณหภู
มิ
ของ
อากาศเหนื
อผิ
วพริ
ก (
o
C)
M
T
คื
อ อุ
ณหภู
มิ
ของอากาศใต
ผิ
วพริ
ก (
o
C)
ค
าสั
มประสิ
ทธิ์
การพาความร
อน (h
C
) สํ
าหรั
บการทํ
าแห
งพริ
กโดยการตากแดดที่
กลางแจ
งซึ่
งมี
การพาความร
อนแบบ
ธรรมชาติ
(Anwar and Tiwari, 2001; Marina
et al
., 2008; Dilip, 2006; Tiwari
et al
., 2003; Tiwari and Tripathi, 2003)
สามารถแสดงในรู
ปความสั
มพั
นธ
ของพารามิ
เตอร
ไร
มิ
ติ
ได
ดั
งนี้
n
C
)Ra(N
K
Xh Nu
= =
(2)
หรื
อ
n
C
)Ra(N
X
K h
⋅
=
(3)
เมื่
อ
Nu
คื
อ นั
สเซลท
นั
มเบอร
(Nusselt Number) มี
ค
าเท
ากั
บ h
c
X/K
X
คื
อ ขนาดของพริ
กเฉพาะ มี
ค
าเท
ากั
บ A/S
(m) S คื
อ เส
นรอบวงของพริ
กตากแห
ง (m)
K
คื
อ สภาพการนํ
าความร
อนของอากาศ (J/m
2
-
o
C)
N
คื
อ ค
าคงที่
ของสมการ
n
คื
อ ค
าคงที่
ของสมการ
Ra
คื
อ ราเลย
นั
มเบอร
(Rayleigh Number) มี
ค
าเท
ากั
บ GrPr Gr คื
อ กราสฮอฟนั
มเบอร
(Grashof
Number) มี
ค
าเท
ากั
บ
2
23
/T gX
μΔρ β
β
คื
อ สั
มประสิ
ทธิ์
การขยายตั
วเชิ
งปริ
มาตรของอากาศ (1/
o
C) g คื
อ ความเร
งเนื่
องจาก
แรงโน
มถ
วงของโลก (m/s
2
)
ρ
คื
อ ความหนาแน
นของอากาศ (kg/m
3
)
T
Δ
คื
อ ผลต
างอุ
ณหภู
มิ
ของพริ
กและอากาศเหนื
อผิ
ว
พริ
ก (
o
C)
μ
คื
อ ความหนื
ดพลวั
ตของอากาศ (kg/m-s) Pr คื
อ พรั
นด
เทิ
ลนั
มเบอร
(Prandtl Number) มี
ค
าเท
ากั
บ
K/C
μ
C
คื
อ ค
าความร
อนจํ
าเพาะของอากาศ (J/kg-
o
C)
เนื่
องจากการทํ
าแห
งพริ
กโดยการตากแดดที่
กลางแจ
งอยู
ในเป
นช
วงของอั
ตราการอบแห
งคงที่
(ภาพที่
2 (ก)) จึ
ง
สามารถคํ
านวณอั
ตราการถ
ายโอนความร
อน (
ev
Q
) ที่
ใช
ในการระเหยน้ํ
า (Marina
et al
., 2008; Dilip, 2006; Tiwari
et al
.,
2003; Tiwari
et al
., 1997) ในพริ
กได
จากสมการ
)]T(P RH )T(P[ h 016 .0 Q
A
M C
ev
⋅
−
⋅
⋅
=
(4)
เมื่
อ
)T(P
M
คื
อ ความดั
นไอย
อยในพริ
กที่
อุ
ณหภู
มิ
ใดๆ (N/m
2
)
RH
คื
อ ความชื้
นสั
มพั
ทธ
ของอากาศเหนื
อผิ
วพริ
ก
(decimal)
)T(P
A
คื
อ ความดั
นไอย
อยที่
ผิ
วพริ
กที่
อุ
ณหภู
มิ
ใดๆ (N/m
2
)
307
การประชุ
มวิ
ชาการระดั
บชาติ
มหาวิ
ทยาลั
ยทั
กษิ
ณ ครั้
งที่
22 ประจำปี
2555