การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยทักษิณ 2559 - page 149

148
ภำพที่ 2 อิทธิพลของปริมาณของแคลเซียมคาร์ บอเนตมีผลต่อความต้านทานแรงดึง (a) และระยะยืด ณ จุ ดขาดของ
พลาสติกชีวภาพจากกลูเตนข้าวสาลี (b)
3. กำรเสื่อมสภำพด้วยเครื่องเร่งสภำวะ
ภาพที่ 3 แสดงค่าน้าหนั กที่หายไปที่เกิ ดจากการเสื่อมสภาพด้วยเครื่ องเร่งสภาวะซึ่งเกิดจากความชื้นและการใช้
แสงยูวีที่มีผลต่อพลาสติ กชีวภาพจากกลูเตนข้าวสาลี ผสมแคลเซียมคาร์บอเนตในอัตราส่วน 0 2.5 5 7.5 และ 10
เปอร์เซ็ นต์โดย พบว่าค่าเปอร์เซ็นต์ น้าหนักที่สู ญเสียไปของพลาสติ กชีวภาพจากกลูเตนข้าวสาลี ไม่ผสมแคลเซียมคาร์บอเนต
มีค่าสูงที่สุดคือ 14.06 % ซึ่งน้าหนั กที่หายไปหลังจากผ่านการทดสอบด้ วยเครื่องเร่งสภาวะเป็นเวลา 120 ชั่วโมง เกิดจาก
การเสื่อมสภาพด้วยความชื้นและปฎิกิริ ยา photo-oxidative และเมื่อเปรียบเทียบกับพลาสติกชนิดอื่นๆ เช่น พอลิแลคติก
แอซิด (PLA) [11] พบว่าพอลิแลคติกแอซิดที่ผ่านการทดสอบด้วยเครื่องเร่ งสภาวะเป็นเวลา 600 ชั่วโมง มีค่าเปอร์เซ็นต์
น้าหนักที่สูญเสียไปเพี ยง 2 % ซึ่งจะเห็นได้ว่าพลาสติกชีวภาพจากกลูเตนข้าวสาลี สามารถเสื่อมสภาพด้วยความชื้น และ
ปฎิกริยา photo-oxidative ได้ ง่ายกว่าพอลิแลคติกแอซิด สาหรับค่าเปอร์เซ็ นต์น้าหนักที่สูญเสียไปของพลาสติกชีวภาพ
จากกลูเตนข้าวสาลีผสมแคลเซียมคาร์บอเนตมีค่าลดลงเมื่อปริ มาณแคลเซียมคาร์บอเนตเพิ่มมากขึ้น เนื่องจากแคลเซียม
คาร์บอเนตสามารถกระจายและยึดเกาะกั บเมทริกซ์ ของกลูเตนข้าวสาลีได้ดี จึงช่วยเพิ่มความแข็งแรงและป้องกันการซึ ม
ผ่านของน้าให้กับพลาสติ กชีวภาพจากกลู เตนข้าวสาลี ซึ่งค่าเปอร์เซ็ นต์น้าหนักที่สู ญเสียไปสอดคล้องกับกับโครงสร้างทาง
สัณฐานวิทยาบริ เวณพื้นผิวหน้าของตัวอย่าง (ภาพที่ 4) พบว่าโครงสร้ างทางสัณฐานวิทยาบริเวณพื้นผิ วหน้าของพลาสติก
ชีวภาพจากกลูเตนข้าวสาลีที่ไม่ ผสมแคลเซี ยมคาร์บอเนตมีลั กษณะหยาบ (ภาพที่ 4 (a*)) และมี รู เล็กๆเกิดขึ้ น ซึ่ ง
สอดคล้องกับค่าเปอร์เซ็ นต์น้าหนักที่สูญเสียที่ มีค่าสู งที่ สุด แต่พื้ นผิ วหน้าของพลาสติกชีวภาพจากกลูเตนข้าวสาลีที่ ผสม
แคลเซียมคาร์บอเนต 10 เปอร์เซ็นต์ โดยน้าหนัก (ภาพที่ 4 (b*)) มีลั กษณะผิวที่มีรอยแตกและหยาบขึ้นเล็กน้อย ดังนั้ นจาก
ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าแคลเซียมคาร์ บอเนตสามารถหน่วงระยะเวลาในการเสื่อมสภาพของพลาสติกชีวภาพจากกลู
เตนข้าวสาลี
(a) (b)