เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 30

6
ส่วนตาบล และองค์ การบริหารส่วนจังหวัด ซึ่ งองค์กรเหล่านี้ ต้องเกี่ยวข้องกับการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ และ
สิ่งแวดล้อม แนวโน้มคื อ องค์กรปกครองส่ วนท้องถิ่ นจะเป็ นหน่วยงานหลักที่รับผิดชอบเรื่ องสิ่งแวดล้อมที่มีผลกระทบ
ต่อประชาชนในท้องถิ่น(มิ่ งสรรพ์ ขาวสะอาด และคณะ, 2547)
เมื่อพิจารณาถึ งอานาจขององค์กรปกครองส่ วนท้องถิ่ น โดยเฉพาะในการวิจัยได้ศึกษาถึงกรณีเทศบาลเมืองสิง
หนคร การออกเทศบาลบัญญัติจึงต้องวิเคราะห์ตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องดังนี้ ตามพระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. 2496
มาตรา 60 ซึ่ งมีอานาจตราเทศบัญญัติโดยไม่ขัดหรื อแย้งต่อกฎหมาย ในกรณี เมื่อมีกฎหมายบัญญัติให้เทศบาลตราเทศ
บัญญัติ หรื อให้มีอานาจตราเทศบัญญัติ ซึ่ งในมาตรา 53 ได้บัญญัติถึงหน้าที่ เทศบาลเมือง มีหน้าที่ต้องทาในเขตเทศบาล
ดังต่อไปนี้ ( 1) กิจการตามที่ระบุ ไว้ในมาตรา 50 ซึ่ งเป็ นหน้าที่ของเทศบาลตาบลมาใช้ เมื่อพิจารณาพระราชบัญญัติ
เทศบาล พ.ศ. 2496 มาตรา 50 ให้หน้าที่ของเทศบาลตาบลในการเขตเทศบาล... ในอนุ มาตรา 9 หน้าที่อื่ นตามที่กฎหมาย
บัญญัติให้เป็ นหน้าที่ ของเทศบาล ซึ่ งมาตรา 50 (9) จึงเห็ นว่า หน้าที่อื่ นตามที่กฎหมายบัญญัติให้เป็ นหน้าที่ของเทศบาล
ไม่จาเป็ นต้องพิ จารณาจากกฎหมายในพระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. 2496 แต่เพียงอย่างเดี ยว เพราะอานาจของเทศบาล
ในปัจจุบันอาจจะถู กถ่ายโอนอานาจจากการบริ หารส่วนกลางมายังส่วนท้องถิ่นใน รู ปแบบการบริหารงานแบบกระจาย
อานาจสู่ท้องถิ่ น เทศบาลจึงมี อานาจหน้าที่ ตามกฎหมายฉบับอื่นที่ กาหนดไว้โดยเฉพาะด้วย
แต่อย่างไรก็ดีตามพระราชบัญญัติกาหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอานาจให้แก่องค์กรปกครองส่วน
ท้องถิ่ น พ.ศ. 2542 ในหมวด 2 การกาหนดอานาจและหน้าที่ในการจัดระบบบริ การสาธารณะ มาตรา 162 ให้เทศบาล
เมืองพัทยา และองค์การบริ หารส่วนตาบลมี อานาจและหน้าที่ ในการจัดระบบการบริการสาธารณะเพื่อประโยชน์ของ
ประชาชนในท้องถิ่นของตนเอง ดังนี้ ส่งเสริ มการมีส่วนร่ วมของราษฎรในการพัฒนาท้องถิ่น การจัดการ การบารุงรั กษา
และการใช้ประโยชน์จากป่ าไม้ ที่ ดินทรั พยากรธรรมชาติและสิ่ งแวดล้อมและดูแลรักษาที่สาธารณะ
เมื่อพิจารณาตามพระราชบัญญัติกาหนดแผนและขั้ นตอนการกระจายอานาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
พ.ศ. 2542 มาตรา 16 การส่ งเสริมการมีส่ วนร่วมของราษฎรในการพัฒนาท้องถิ่ น โดยเฉพาะในเขตเทศบาลเมืองสิ ง
หนครประชาชนมีการร่ วมตัวเป็ นชมรมทากิจกรรมเพื่อประโยชน์ แก่ชุมชนและสังคมมาโดยตลอด สามารถดูแลป่ าชาย
เลนซึ่ งจากเดิมเป็ นพื้นที่ ชายฝั่งล่ วงๆ จนมีจานวนเนื้ อที่ประมาณ 300 ไร่ ในเขตบ้านหัวเขา ตาบลหัวเขา หรื อกรณี การ
รวมตัวของประชาชนหรื อชุมชนในบ้านบ่อปาบ ตาบลสทิงหม้อ มีเนื้ อที่ป่ าชายเลนประมาณ 70 ไร่ ซึ่ งเป็ นศูนย์การเรียนรู ้
ของนักเรี ยน นิสิต นักศึกษาที่เข้ามาดูงานในพื้นที่ ป่ าชายเลน โดยชาวบ้านหรื อนักเรียนในโรงเรี ยนที่ ใกล้เคียงกับพื้ นที่ป่ า
เข้ามาเป็ นวิ ทยากรให้ความรู ้ และเป็ นการส่ งเสริมการมีส่ วนร่วมของราษฎรในการพัฒนาท้องถิ่นที่ แท้จริ ง พวกเขา
เหล่ านั้ นจัดการดู แลทรัพยากรธรรมชาติป่ าชายเลน โดยเข้าไปจั ดการ การบารุงรักษา และการใช้ประโยชน์จากป่ าชาย
เลนไม่ว่าทั้งโดยตรงและโดยอ้อม แต่ ประชาชนเหล่านั้ นก็ไม่มีอานาจตามกฎหมายหรื อรูปแบบที่ ชัดเจนในการจัดการ
ซึ่ งอาจทาให้การดูแลไม่ เกิดประสิ ทธิ ภาพ และไม่เกิดประโยชน์กับชุมชนที่ แท้จริ ง แต่เมื่อพิจารณาจากกฎหมายใน
พระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. 2496 และพระพระราชบัญญัติกาหนดแผนและขั้ นตอนการกระจายอานาจให้แก่องค์กร
2 พระราชบัญญัติแผนและขั้นตอนการกระจายอานาจให้ แก่องค์กรปกครองส่ วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542
มาตรา 16 ให้เทศบาล เมืองพัทยา และองค์การบริหารส่ วนตาบลมีอานาจและหน้าที่ในการจัดระบบบริ การสาธารณะเพื่อประโยชน์ของ
ประชาชนในท้องถิ่นตนเองดังนี้ ...
(16) ส่ งเสริมการมีส่วนร่ วมของราษฎรในการพัฒนาท้องถิ่ น
(24) การจัดการ การบารุงรักษา และการใช้ประโยชน์จากป่ าไม้ ที่ ดินทรัพยากรธรรมชาติและสิ่ งแวดล้อม
(27) ดูแลรักษาที่สาธารณะ....”