เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 754

2
บทนา
การพัฒนาและควบคุมคุ ณภาพการบริ การสุขภาพเป็ นกลไกสาคัญหนึ่ งที่ช่วยให้สถานบริ การสุ ขภาพได้พัฒนา
และคงไว้ซึ่ งมาตรฐานในการบริ การ เพื่อให้ผู้ใช้บริ การและบุคลากรในองค์การเกิ ดความพึงพอใจ คุณภาพของการ
จัดการความปวด (Gordon & Dahl, 2004) เป็ นอีกมิติหนึ่ งที่ได้รับความสนใจจากสถานบริ การสุขภาพหลายแห่ ง ในช่วง
ทศวรรษที่ ผ่านมาจึงได้ กาหนดให้ความปวดเป็ นสัญญาณชี พที่ ห้าและให้ผู ้ ใช้บริ การได้รับการประเมินและการ
บาบัดรักษาความปวดอย่างเหมาะสม (สถาบันพัฒนาและรั บรองคุณภาพโรงพยาบาล, 2549)
ประเทศไทยมี ผู้ที่ ได้ รับอุบัติเหตุ จานวนประมาณ 1.75 ล้านรายต่ อปี (สานักงานสถิ ติแห่ งชาติ , 2553)
ผู้ใช้บริ การเหล่านี้ มักมีแผลอุบัติเหตุที่ มีลักษณะเป็ นแผลเปิ ดสกปรกที่ ต้องได้รับการทาแผลเพื่ อป้ องกันหรื อลดเชื้อโรค
และส่ งเสริ มการหายของแผล (บุญยเกี ยรติและเฉลิมพงษ์, 2550) อย่างไรก็ ตามผลงานวิจัยที่ ผ่านมาพบว่าการทาแผล
อุบัติเหตุสร้างความปวดให้แก่ผู้ใช้บริการในระดับปานกลางถึงมาก (จิราภรณ์ , 2551; Stotts et al., 2004, Shukla et al.,
2005) ความปวดที่เกิดขึ้นส่ งผลกระทบต่อการหายของแผลช้ าลง (Hollinworth, 2005) ความกลัว ความกังวลใจ และไม่
พึ งพอใจในบริการ (Shukla et al., 2005)
ผลลัพธ์ ดังกล่าวอาจแสดงให้ เห็นว่าการจัดการความปวดขณะทาแผลอุบัติเหตุที่ ผ่านมายังไม่ ได้ประสิทธิ ภาพ
เพียงพอ (จิ ราภรณ์, 2551) หลายองค์กรวิชาชีพที่เกี่ยวข้องกับการดูแลแผลได้แก่ สมาพันธ์สมาคมการฟื้ นหายของแผล
ระดับโลก (World Union of Wound Healing Societies , 2007) สมาพันธ์การจัดการแผลแห่งสหภาพยุโรป (European
Wound Management Association as cited in Moffatt, 2002) และสมาคมพยาบาลด้านการจัดการเพื่ อคงสภาพเนื้ อเยื่อ
(Tissue Viability Nurses Association, 2004) จึงได้พัฒนาและควบคุมคุณภาพการจัดการความปวดขณะทาแผลโดยสร้าง
มาตรฐานหรื อแนวปฏิ บัติที่ เป็ นเลิศในการบรรเทาปวดขณะทาแผล ซึ่ งประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) การ
ประเมิ นความปวดในมิ ติต่างๆ ของผู ้ใช้บริ การ (2) การค้นหาและรั กษาสาเหตุ ร่ วมที่ ทาให้ปวดแผล (3) การให้
ผู้ใช้บริ การมีส่วนร่วมและตัดสินใจในการจัดการความปวดขณะทาแผล (4) การจัดการความปวดขณะทาแผลโดยวิธี ใช้
ยาและวิธีที่ไม่ใช่ยาอย่างเหมาะสม และ (5) การติ ดตามและประเมิ นผลลัพธ์ของการจัดการความปวดขณะทาแผลอย่าง
ต่อเนื่อง นอกจากนี้ มีการประเมินคุณภาพการจัดการความปวดซึ่ งช่วยให้หน่วยงานได้มีการพัฒนาและปรับปรุ งคุณภาพ
ที่นาไปสู่ การตอบสนองต่อความต้องการของผู้ ใช้บริ การได้ดี ขึ้น (โสพิ ศ, 2549)
จากการทบทวนงานวิ จัยในประเทศไทยที่ผ่านมาพบว่า การศึกษาเกี่ยวกับคุณภาพการจัดการความปวดขณะทา
แผลอุบัติเหตุ ทั้งด้านกระบวนการจัดการความปวดและความพึงพอใจต่อการจัดการความปวดตามการรับรู้ ของพยาบาล
และผู้ ใช้บริ การในแผนกอุบัติเหตุและฉุกเฉิ นยังมีจานวนน้อย การศึ กษาครั้ งนี้ จึงมีวัตถุ ประสงค์เพื่อศึกษาระดับคุณภาพ
การจัดการความปวดขณะทาแผลในผู ้ ใช้บริ การที่มีแผลอุบัติเหตุและระดับความพึ งพอใจต่อการจัดการความปวดของ
พยาบาลและผู ้ใช้บริ การ เพื่อเป็ นข้อมู ลพื้นฐานในการพัฒนาคุณภาพการจัดการความปวดขณะทาแผลในแผนกอุบัติเหตุ
และฉุกเฉิ น
วิธีการวิจัย
การวิ จัยครั้ งนี้ เป็ นการวิจัยเชิงบรรยาย กลุ่มตัวอย่างเป็ นพยาบาลวิชาชีพทุกคนที่ปฏิบัติหน้าที่ในแผนกอุบัติเหตุ
และฉุ กเฉิ นของโรงพยาบาลทั่วไปแห่ งหนึ่ งในเขตภาคใต้ ตอนล่างจานวน 19 คน และคัดเลื อกผู้ ใช้บริ การที่มีแผล
อุบัติเหตุซึ่งมี คุณสมบัติ ดังนี้ (1) มีอายุตั้ งแต่ 15 - 60 ปี ที่ได้รับการทาแผลจากพยาบาลวิชาชีพ (2) ไม่มีแผลที่ เกิดจากการ