เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 830

5
ติดตามในผูป วยเอชไอวีผลพบวา ภายหลั งเขาร วมโปรแกรมการเสริมสร างพลังอํานาจ กลุมตัวอยางมีคาคะแนนเฉลี่ ยการ
ปฏิบั ติตัวดานสุขภาพตั้งแตวันแรกถึงสัปดาห ที่ 8 แตกตางกันอยางมีนัยสําคัญทางสถิติ (p < .001)
2. การเปรี ยบเทียบพฤติกรรมการป องกันการคลอดก อนกําหนดในหญิงตั้งครรภ วัยรุนมุ สลิมระหวางกลุมที่ ไดรับ
โปรแกรมการเสริมสรางพลั งอํานาจกับกลุมที่ไดรับการพยาบาลตามปกติ พบวา หญิงตั้งครรภ วัยรุนมุ สลิมกลุมทดลองที่
ไดรับโปรแกรมการเสริมสร างพลังอํานาจมีพฤติ กรรมการปองกันการคลอดกอนกําหนดสูงกว ากลุมที่ ไดรับการพยาบาล
ตามปกติ อยางมี นัยสําคัญทางสถิติ (p < .001) ซึ่งสามารถอธิ บายเหตุผลของคะแนนความแตกต างระหวางพฤติกรรมในกลุม
ที่ได รับโปรแกรมการเสริ มสรางพลังอํานาจกับกลุมที่ได รับการพยาบาลตามปกติ 4 ประการ ดังนี้
ประการที่ 1 เมื่อพิ จารณาหญิงตั้งครรภวัยรุนมุ สลิมในกลุมที่ ไดรับโปรแกรมการเสริ มสรางพลังอํานาจที่ประยุ กต
กรอบแนวคิดของกิบสัน (1993) มาใชตลอดระยะเวลา 9 สัปดาห อาจจะมีผลตอการเพิ่ มความรูและความเขาใจ จนทําใหมี
การเปลี่ยนแปลงพฤติ กรรมในทุก ๆ ดานไดแก ด านโภชนาการและยา ดานการรับผิ ดชอบต อสุ ขภาพ ดานกิจกรรม
ประจําวั นและการพักผอน และดานจัดการความเครียด ประการที่ 2 โปรแกรมการเสริมสรางพลังอํานาจที่ใชในการศึกษา
ครั้ งนี้มีกิจกรรมหลากหลายที่ประกอบด วยวิธีการเปนรายกลุ มและรายบุคคล โดยจัดกลุมละประมาณ 3-4 คน ใชเวลา 50-60
นาที จํานวน 4 ครั้ง ดังมี หลักฐานเชิ งประจักษในการทํากิจกรรมรายกลุ มของผูติดเชื้อเอชไอวี ที่ใช ยาตานไวรัส และการ
ปองกันโรคเอดสในนักเรียนมั ธยมศึกษา พบว า การใหคําปรึ กษากลุมทําใหพฤติกรรมการดูแลตนเองของผูติดเชื้อเอชไอวีที่
ใชยาตานไวรัสเอดส และนักเรี ยนมัธยมศึกษามีการรับรู ความรุนแรงของโรค และความตั้ งใจในการปฏิบั ติตนปองกันโรค
เอดส เพิ่มขึ้นกวากลุมที่ไมไดรับคําปรึกษากลุมอยางมีนั ยสําคัญทางสถิติที่ 0.05 (เฉลิมศรี, 2547; ชัยนันต, ณัฐจาพร, และอมร
, 2553) ประการที่ 3 โปรแกรมการเสริมสรางพลังอํานาจที่จัดใหแกหญิงตั้งครรภวัยรุนมุสลิมครั้ งนี้มีการนําสามีมาเขารวม
กิจกรรมกับหญิ งตั้งครรภตลอดระยะเวลา 9 สัปดาห ซึ่งการนําสามีเข ามารวมดังกลาวย อมเทากับเปนการให กําลังใจ ชวย
เสนอความคิ ดเห็น และชวยกระตุ นหญิ งตั้งครรภให มีพฤติ กรรมการปองกั นการคลอดกอนกํ าหนดอยางเหมะสม ดั งมี
หลักฐานเชิ งประจักษ ที่ศึกษาในหญิงตั้งครรภของภาคกลาง กล าววา คู สมรสเปนแหลงสนั บสนุนทางสั งคมที่สําคัญที่สุ ด
เพราะเปนบุคคลที่มีความใกลชิดสนิทสนมและเปนที่ ไววางใจของหญิงตั้ งครรภ (รั ศมี, นิศากร, และรุ งทิพย, 2549) และ
ประการที่ 4 คูมือเรื่องพฤติกรรมการปองกันการคลอดกอนกําหนดที่เนื้อหาเฉพาะเจาะจงใหหญิงตั้งครรภวัยรุนมุสลิมกลุม
ทดลองไดอานและทําความเขาใจขณะมาฝากครรภ พรอมนํากลั บไปศึ กษารายละเอียดเพิ่มเติมที่ บาน สอดคลองการศึ กษา
การนําคูมือมาใชในโปรแกรม เชน คู มือการปฏิบั ติตัวดานสุขภาพของผูป วยที่ได รับยาตานไวรัสเอดส คูมือการรับประทาน
ยาต านไวรัสเอดส คูมือการดูแลทารกคลอดกอนกําหนด คูมือโปรแกรมสงเสริมความผู กพันในระยะตั้งครรภ และคูมือการ
ดูแลแบบแกงการู (จุฬา, 2550; ฐาณิชญาณ , 2552; เนตรนภา, 2551; มณิสรา, 2551; รัชนี, 2550) พบวา กลุมทดลองมีผลรวม
ของคะแนนการดูแลตนเองสูงกวาในกลุมควบคุมอยางมีนั ยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ซึ่งจากผลที่ ไดแสดงใหเห็นวา การ
นําคูมือมาเปนสวนประกอบในการปฏิบั ติตัวจะทําใหกลุมตัวอย างมีการปฏิบั ติตัวไดดียิ่งขึ้น