full2012.pdf - page 39

A : ปูม้าในฤดูฝน B : ปูม้าในฤดูร้ อน
£µ¡š¸É 3 ความหนาแน่ นและการกระจายของปูม้าตามความกว้างกระดองในฤดูฝน(A) และฤดูร้อน(B)
โดยบริ เวณที่ที่มีสี เข้มเป็ นบริ เวณที่ มีความหนาแน่ นสูง
‡ªµ¤®œµÂœn œÂ¨³„µ¦„¦³‹µ¥ °Šž¼¤o µª´¥°n °œÁ¡«Ÿ¼o ¨³Á¡«Á¤¸¥Äœ§—¼œÂ¨³§—¼¦o °œ
จากการศึกษาพบปูม้าวัยอ่อนที่มีขนาดความกว้างกระดองตํ่ากว่า 8.0 เซนติเมตร คิดเป็ น
ร้ อยละ 44.53 และพบว่าในฤดูฝนปู ม้ามี การกระจายหนาแน่นมากกว่ าในฤดูร้ อน โดยในฤดูฝน (ภาพที่
4A) มีความหนาแน่ นเฉลี่ยเท่ากับ 0.92 ตัว/ลอบ/เดื อน และกระจายหนาแน่ นมากในบริ เวณชายฝั่ งแนว
หญ้าทะเล ปากคลอง และป่ าชายเลนที่ระดับความลึ กของนํ้ าประมาณ 0.1–3.0 เมตร พบหนาแน่นน้อย
มากในบริ เวณที่มีระดับนํ้ าลึก 5.0-7.0 เมตร สําหรับในฤดู ร้ อน (ภาพที่ 4B) ปูม้าวัยอ่อนทั้ ง 2 เพศ มีความ
หนาแน่ นเฉลี่ยเท่ากับ 0.50 ตัว/ลอบ /เดื อน จะกระจายหนาแน่ นบริ เวณ ปากคลอง แนวหญ้าทะเล
สาเหตุที่พบปูม้าวัยอ่ อนมากบริ เวณชายฝั่ งในเขตนํ้ าตื้ น เนื่องจากปู ม้าวัยอ่อนยังเจริ ญเติบโตไม่เต็มที่
และมีลักษณะรยางค์ที่ยังไม่แข็งแรงพอที่ จะต้านทานต่อคลื่นลมนอกบริ เวณอ่าว รวมทั้ งต้องการหลบหลี ก
จากผู ้ ล่าที่แข็งแรงกว่า และเพื่อใช้บริ เวณแนวหญ้าทะเลที่มีความอุดมสมบู รณ์ของสัตว์หน้าดินเป็ นแหล่ง
อาหาร (Meagher, 1971) ซึ่ งสอดคล้องกับการศึกษาของ ชุตาภา (2549) ที่ศึกษาพลวัตประชากรปู ม้าใน
39
การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิ ทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 22 ประจำปี 2555